خبرگزاری شبستان – فارس:
سایت برمشور شیراز یکی از پایگاه های بیوگازسوز شهرداری شیراز است که از زباله برای تولید برق استفاده می شود.
این سایت از جمله معدود سایت های کشور و جهان است که از زباله برق تولید می کند، زباله هایی که قابلیت این کار را دارند به محل مخصوص برده می شود و از گاز متصاعد شده از آن برای نیروگاه و تولید برق بهره برده می شود.
به همین خاطر بود که حریق در چنین سایتی خیلی اهمیت داشت زیرا از این زباله ها برق تولید می شد و خاموش کردن حریق ضرورتی اجتناب ناپذیر است.
خبرنگار از ساعات اولیه ریزش آوار در منطقه حضور داشت اما نکته قابل توجه ایمنی سایت بود که شاید حداقل در منطقه حادثه دیده کمتر اثری می توان از آن یافت.
کارشناسان مدیریت بحران این اتفاق را چز وقایع نادر در سطح جهان عنوان می کنند که فقط در آمریکا و یک کشور دیگر این حادثه روی داده و باید علت آن را در سایت برمشور شیراز پیگیری کرد.
اینکه چرا حریق در چنین سایتی روی داده و اینکه چرا ایمنی هنگام امدادرسانی و اطفای حریق کمتر رعایت شده بود سئوالی است که باید عوامل شهرداری و مجموعه های ذیربط پاسخی برای آن داشته باشند.
اول خرداد ماه سال 92 ساعت 11 و 15 دقیقه صبح، سایت دفن زباله برمشور شیراز دچار حریق شد، آتش نشانان و سایر عوامل و کارکنان شهرداری و سایت مذکور شروع به اطفای حریق کردند.
دقایقی از عملیات نگذشته بود که ناگهان زباله ها زیر پایشان خالی و حفره ای به عمق 30 متر ایجاد شد، 13 آتش نشان و کارکنان شهرداری و کارکنان سایت مذکور درون حفره سقوط کردند و رویشان نیز با همان زباله ها پوشانده شد، کارکنان سایت می گفتند که حدود 40 هزار تن زباله روی آنها را پوشانده است.
در ساعات ابتدایی 6 نفر از این افراد نجات یافتند از ساعت 16 تجسس ها با قوای بیشتری شروع شد، کم کم خانواده های افرادی که در زباله ها مدفون شده اند نیز به سایت برمشور می رسند، بولدوزرها و بیل های مکانیکی شروع به جابجایی زباله ها می کنند تا بتوانند اثری از مدفون شدگان بیابند اما چیزی پیدا نمی کنند.
با فرارسیدن شب افراد به دنبال اجساد می گردند و این گردش تا سه روز ادامه پیدا می کند و پس از پایان روز سوم با پیدا شدن جسد آخرین نفر پرونده این اتفاق در مرحله اول بسته و وارد فاز جدیدی شد.
و در نهایت این افراد با آنکه شاید تا آن روز نامی آشنا نداشتند با این اتفاق به فردی معروف مبدل شدند، این افراد به نیت خدمت به مردم سعی در خاموش کردن آتش این سایت داشتند که دچار این مسئله شدند.
• 1- حسین بهمن پور از کارمندان سایت دفن زباله
• 2- پرویز بهمن پور از کارمندان سایت دفن زباله
• 3- مهندس محمدرضا جنتی از کارشناسان ارشد فضای سبز شیراز
• 4- مهندس کریم نوربخش از کارشناسان ارشد فضای سبز شیراز
• 5- موسی رحیمی از کارمندان سایت دفن زباله
• 6- حسین بهروز از آتش نشانان شیراز
• 7- عبدالله فولادی از آتش نشانان شیراز
روز تشییع این افراد در شیراز با حضور خانواده آنان برگزار شد و برنامه ریزی شد تا متهمین و مقصرین این پرونده معرفی شوند، بعد از گذشت 7 ماه در دی ماه 92 القاصی مهر، دادستان عمومی و انقلاب شیراز از مشخص شدن مقصر این واقعه خبر داد اما به اطلاعات بیشتر اشاره ای نکرد.
در اردیبهشت ماه 1393 کمتر از 20 روز مانده به سالگرد این افراد و اتفاق، دکتر ذبیح الله خدائیان، رئیس کل دادگستری فارس مقصرین این واقعه را به ترتیب شهرداری، سازمان پسماند و سازمان آتش نشانی عنوان کرد که درصد تقصیر این افراد به ترتیب 60، 30 و 10 درصد خوانده شد.
از این هفت نفر، تنها 2 نفر آنان تحت قرارداد شهرداری بودند
سالگرد این افراد در فضایی حزین و اندوهناک برگزار شد و در حاشیه این مراسم محمد فرخ زاده، معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری شیراز از پرداخت دیه به خانواده های کشته شدگان واقعه برمشور خبر داد و به خبرنگار خبرگزاری شبستان در شیراز گفت: تنها یک خانواده دیه را دریافت نکرد که علت آن نیز مسائل خانوادگی بوده است.
این مقام مسئول با یادآوری این مطلب که سعی کردیم مشکل خانواده های این افراد برطرف شود و مسئله حقوق و مزایای آن نیز مورد توجه قرار گیرد که این مهم نیز صورت گرفت، افزود: با هماهنگی بهزیستی سعی شد بچه های معلول یکی از کشته شدگان نگهداری شود و هزینه آن نیز تا سه سال پرداخت شده است.
وی ضمن اشاره به اینکه اگر گروه یا پیمانکاری با فردی برای کاری قرارداد منعقد می کند، همان ارگان و یا پیمانکار باید تعهد خود را در صورت وقوع حادثه اجرایی کند، اظهار داشت: متاسفانه بجز 2 نفر آتش نشان، ما بقی افراد تحت قرارداد شهرداری نبودند و به صورت پیمانی با چند شرکت دیگر قرارداد داشتند که متاسفانه این شرکت ها زمان حادثه تاکنون حتی یک مرتبه از خانواده حتی دلجویی نیز نکردند.
فرخ زاده با اشاره به اینکه شرکت های "الف . گ"، "الف . پ" و تامین نیروی "الف . گ . گ" هیچ کاری نکردند، اضافه کرد: وظیفه انسانی حکم می کند که این شرکت ها برای پیگیری مسئله زندگی خانواده این افراد می آمدند.
پایان پیام/
نظر شما