سیدهاشم حسینی از نویسندگان کشورمان در پاسخ به این سوال که داستان و رمان های ما تا چه اندازه قابلیت عرضه جهانی دارد به خبرنگار شبستان گفت: قطعا از نویسندگان مختلف ما، رمان و داستان های خوبی به بازار کتاب آمده است که قابلیت رقابت با داستان های خارجی را دارد. این آثار قابلیت ترجمه و عرضه جهانی دارد.
حسینی با بیان اینکه بسیاری از داستان ها و رمان های خارجی با فرهنگ ما سنخیت ندارند، عنوان کرد: بسیاری از آثار نویسندگان بیگانه که ترجمه و تبلیغ می شود از نظر فرهنگی با ما تناسب ندارد و به درد مردم ما نمی خورد. این آثار بیشتر به لحاظ تبلیغات چه بسا اسم در کرده باشند و فروش خوبی هم داشته باشند اما متناسب فرهنگ ما نیستند.
وی با ابراز تأسف از کم توجهی و بی توجهی به آثار خوب نویسندگان داخلی اظهار داشت: متاسفانه در داخل کشور برنامه خاصی برای کتاب های خوب وجود ندارد. از طرفی آمار مطالعه کتاب در کشور پایین است و تبلیغات هم صورت نمی گیرد. بدین ترتیب همه اینها باعث می شود آثار خوب مورد استقبال قرار نگیرند و کنار گذاشته می شوند.
این نویسنده خاطرنشان کرد: بهتر است یک سازمانی زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شکل بگیرد تا بدون هیچ غرض آثار خوب را برای ترجمه به زبان های دیگر انتخاب کند. نویسندگان ما به تنهایی نمی توانند آثار خود را ترجمه و عرضه جهانی کنند. باید سازمان و نهادی باشد که بدون حب و بغض و دسته بندی جناحی، آثار ارزشمند ادبی را ترجمه و به جهان ارایه کند.
برگزیده دومین جشن داستان انقلاب حوزه هنری خاطرنشان کرد: در حال حاضر آثار خوب به صورت تک و توک ترجمه می شود که این امر منجر به عرضه جهانی ادبیات ما نخواهد شد و فایده ای ندارد. ما نیازمند یک کار منسجم هستیم که حداقل سالانه 10 تا 15 کتاب خوب ترجمه شود. بدین ترتیب بعد از چند سال ما آثار و نویسندگان خود را به جهان معرفی خواهیم کرد ضمن اینکه این کار معرفی نمادی از فرهنگ و ادبیات ایران خواهد بود.
نویسنده " اشک آخر" و "من و رضا و آیدین" تصریح کرد: برنامه مشخص از طرف یک سازمان برای ترجمه آثار باعث می شود که نویسندگان برای خلق آثار بهتر انگیزه بیشتری پیدا کنند. نویسندگان ما در حال حاضر با توجه به مشکلات چاپ تلاشی برای ترجمه اثر خود ندارند. اکثر نویسندگان ما فقط به فروش خوب بعد از چاپ کتاب خود بسنده می کنند.
پایان پیام/
نظر شما