خبرگزاری شبستان: یکی از تجارب موفق سیما در تولید برنامه های اجتماعی در سالی که گذشت، برنامه جیوگی بود که چندی پیش با دستاوردها و نیز تجرابی نو، با مخاطبان خود خداحافظی کرد تا در فرصتی دیگر و با رویکردی متفاوت بازگشته و تعریفی نو از پدیدهای رایج اجتماعی کشورمان ارائه دهد.
این برنامه تلویزیونی اگر چه از آیتم های متنوع و جذاب محروم بود و تنها رویکردی گفت وگو محور داشت، توانست با اجرای موفق میلاد دخانچی، با مخاطب ارتباط صمیمانه ای برقرار کند. به همین دلیل و به منظور آشنایی با شیوه های نیمه حرفه ای ولی موفق این مجری تلویزیونی در جذب مخاطب، خبرنگار خبرگزاری شبستان با وی مصاحبه ای انجام داده است که در ادامه می خوانیم.
- لطفا همانطور که در جیوگی تعریفی متفاوت از برنامه تلویزیونی ارائه کردید، در همین ابتدا متفاوت از سایر مصاحبه های خبری خودتان را معرفی کنید.
- ترجیح می دهم برای معرفی خودم متفاوت نباشم. من میلاد دخانچی هستم متولد 1363 در زاهدان. اصالتا قمی هستم و به خاطر شغل پدرم به آنجا رفتیم. الان دانشجوی دوره دکترای مطالعات فرهنگی هستم ولی هنوز امتحان جامع نداده ام. طرفدار پرسپولیس هم هستم.
- علاوه بر اجرای جیوگی، ارائه ایده و محتوای این برنامه نیز با همکاری شما صورت گرفت . لطفا بفرمایید چگونه ایده این برنامه شکل گرفت و چه مسیر و هدفی را دنبال کرد؟
- من از 15 سالگی در خارج از کشور بزرگ شدم و با افرادی مواجه بودم که یا ایرانیان خارج از کشور بوده اند و یا افرادی غربی که درباره ایران اطلاعاتی را داشتند. من همیشه با برداشتی که این افراد درباره ایران داشتند مواجه بودم. متاسفانه تصویری نادرست از ایران در غرب نشان داده می شود و کسی که بعنوان یک جوان در غرب زندگی می کند با این تعریف نادرست مواجه است. من هم با این مشکل روبرو بودم. این ایران هراسی با اسلام هراسی هم همراه است. همین مساله من را تشویق کرد که به ایران برگردم و آشنایی ام با ایران را بیشتر کنم و سپس، تصویر واقعی ایران را نشان دهم. برای ایجاد تغییر لازم بود پای کار می آمدم. نمی شد دور از جامعه ایران بود و برای آن نسخه پیچید. به همین دلیل به ایران برگشتم و در پرس تی وی کار رسانه ای خودم را آغاز کردم و جیوگی نیز تلاش دیگری بود که من در این زمینه انجام دادم.
جیوگی من را با واقعیت کف خیابان آشنا کرد. واقعیتی که نیازی به رجوع به واسطه آن نداشت و می توانستم مستقیما با درکی عمیقتر با این واقعیتها روبرو شوم. جیوگی این هویت جویای واقعیت را در من برانگیخت.
- نقش شما در ایده پردازی این برنامه تا چه میزان بود؟
- یک تیم مسئول تهیه ایده های برنامه بود که برخی اوقات این تیم کوچک و به یک نفر تبدیل می شد و برخی اوقات گسترده تر شده و حتی ابعاد مخاطبان برنامه را در بر می گرفت. به هر حال تمام مراحل تولید این برنامه بصورت یک کار تیمی بود.
بر ساس موضوعات این برنامه، میزان ورود من به محتوا بیشتر یا کمتر می شد. من بیشتر در مواردی چون سنت و مدرنیته ورود می کردم و در مواردی چون معرفی آقای جعفری جوزدانی خودم آشنایی چندانی نداشتم که در آن ورود نکردم و خودم سعی کردم بیشتر استفاده کنم.
- درحالی که جیوگی با مخاطبان خود حداحافظی کرده است، از نظر شما دستاورد این برنامه برای خود عوامل و نیز مخاطبان خود چیست؟
- این برنامه دستاوردهایی محتوایی برای ما داشت. امیدواریم که جیوگی توانسته باشد برخی محدودیت ها و سکوتها در برابر مشکلات و مسائل اجتماعی را بشکند و جرأت پرداختن به موضوعات مبتلا به جامعه که بسیاری افراد در برابر آن سکوت می کنند را در میان برنامه سازان ایجاد کرده باشد.
تجربه موفق جیوگی این بود که اگر سیاستگزار برنامه نگاه استراتژیک داشته باشد و این همراه باشد با یک تیم برنامه ساز پرتلاش، مخاطب هم همراه می شود و ظلع دیگر این فعالیت رسانه ای را می سازد. بزرگترین دستاورد جیوگی، ایجاد یک مدل برنامه سازی است و از این منظر نیز طبیعی است که این برنامه توسط منتقدین نقد شود.
- برداشت شما از عملکرد رسانه های مکتوب در عبور از محدودیت های بی مورد در طرح مسائل اجتماعی چیست؟
- رسانه های مکتوب می توانند به لحاظ فرمی برخی اقتباسها از این برنامه داشته باشند. اما به لحاظ محتوایی باید گفت رسانه باید خود مولد محتوا باشند و تنها به اقتباس اکتفا نکنند. جیوگی می تواند مهندسی معکوس شود تا رسانه های دیگر هم بر اساس روش آن اقدام کنند. سیاستگزار و خبرنگار رسانه باید یک مفهوم معین بعنوان بستر فکری در ذهن خود داشته باشد و از زاویه آن مفهوم، پدیده های موجود را تبیین کند. این نکته باعث بروز خلاقیتهای مختلف در تولید محتوا می شود؛ همان کاری که جیوگی تلاش کرد که در برنامه خود به آن برسد.
- یک خاطره خوب و یک خاطره بد از مراحل تولید جیوگی بفرمایید.
- خاطره بد این است که یکی از برنامه ها دو ساعت ضبط آن طول کشید و رفتیم برای تدوین که دیدیم چیزی روی نوار برنامه ضبط نشده است. به لحاظ فنی مشکل پیش آمده بود اما این شاعبه نیز بوجود آمد که به لحاظ محتوایی قصد پخش آن را نداشته ایم.
- خاطره خوب ما، وجود فضای دوستانه بین عوامل بود. تیم جوان، خوش فکر و پرانرژی که دور هم جمع شدند و بدون قضاوت درباره یکدیگر و در حالی که غالبا نیمه حرفه ای بودند، با نگاهی حرفه ای با هم کار کردند و اثری مطلوب بر جای گذاشتند.
گفتگو از مهدی زال زاده
نظر شما