به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان، حجت‌الاسلام علوی تهرانی استاد حوزه علمیه در تفسیر سوره محمد که در مسجد امیر برگزار شد، گفت: در قرآن کریم کفر با چندین تعبیر به کار رفته است.
وی با اشاره به یکی از این تعابیر اظهار داشت: نخستین معنایی که قرآن در آن واژه کفر را به کار برده کفر به معنای انکار توحید یا شریک کردن دیگری در وحدانیت الهی است که مشرکان و اهل تثلیث از این گروه هستند.
حجت‌الاسلام علوی تهرانی با اشاره به تعبیر دیگری از کفر، عنوان کرد: در آیاتی از قرآن کریم به کفر کسانی اشاره شده که اصول دین را نپذیرفتند آنها به توحید، عدل، نبوت، امامت و قیامت ایمان ندارند، ملحدان، زنادقه و مادیون از این گروه هستند.
وی افزود: این گروه الله، ملک، ملکوت، غیب، کتب آسمانی، پیامبران و روز قیامت و بسیاری از آنچه در دین وجود دارد را قبول ندارند از نظر قرآن چنین اشخاصی کافر هستند.
استاد حوزه علمیه در تفسیر معنای دیگری از کفر در قرآن کریم، اظهار داشت: در بخشی از آیات قرآن کریم کسانی که رسالت پیامبران و به خصوص رسالت پیامبر اسلام(ص) را نپذیرفتند کافر هستند.
حجت الاسلام علوی تهرانی در تصریح معنای دیگری از کفر ابراز کرد: در قرآن کریم انکار طاغوت و خدایان دروغین نوعی کفر محسوب شده اما آن را کفران ممدوح می‌داند چراکه تا وقتی انسان به این کفران نرسد نمی‌تواند به یگانگی و توحید خداوند مومن شود.
وی درباره معنای دیگر کفر در قرآن، بیان داشت: کفر انسان همواره اعتقادی نیست بلکه هنگامی که شخص بر خلاف دستورات خداوند عمل کرده و دچار گناه یا معصیت شود کفران کرده است و این نوع کفر عملی است.
استاد حوزه علمیه در پایان با اشاره به اینکه ناسپاسی و ناشکری نعمت نیز نوعی کفران است، گفت: ترک واجبات و فرائض به صورت عمدی نیز نوعی کفر است.
نظر شما