الجزیره چگونه اسرائیلی شد؟

به گزارش خبرگزاری شبستان، پس از اقدام الجزیره در تغییر مفاهیم مردم عرب و تحریف حقایق به روش حرفه ای، کارشناسان اعلام کردند که الجزیره با تکیه بر علم روانشناسی رسانه ای به شستشوی مغزی ملتها اقدام کرده است.
این کارشناسان اعلام کردند که شبکه الجزیره به دست اسرائیلی ها تاسیس شده و نامگذاری آن به قطر تنها برای این است که هویت عربی را به دست بیاورد.
تیری میسان، روزنامه نگار فرانسوی با پرده برداشتن از ماهیت الجزیره و هویت بنیانگذاران آن و هدف از تاسیسش، گفت: در پشت تاسیس الجزیره دو برادر فرانسوی با هویت اسرائیلی به نامهای "دیوید" و "جان فریدمن" دیده می شود.
براساس گفته فریدمن، هدف از این اقدام، ایجاد فضایی بوده است تا بتوانند تا از طریق آن با اسرائیلی ها و اعراب به آزادی سخن بگویند و مناقشه بکنند و برخی از آنها، دیگری را بپذیرد؛ با توجه به اینکه مسئله دشمنی و جنگ مانع این پدیده می شد و امید به صلح از بین می رفت.
این دو برادر فرانسوی در تاسیس این شبکه از شرایط مطلوب استفاده کردند؛ به طوری که شرکت عربستانی اوربت توافقنامه ای را با بی بی سی برای برپایی رادیو خبری به زبان عربی امضا کرد، اما خواسته سیاسی خاندان پادشاهی با شرط استقلال حرفه ای روزنامه نگاران انگلیسی اتفاق نداشتند و اینچنین این توافقنامه فسخ شد و بیشتر روزنامه نگاران در بی بی سی عربی خودشان را در خیابان ها یافتند و الجزیره راه حل سریع برای جذب این کارمندان بود.
میسان ادامه داد: برادران فریدمن برای ایجاد شبکه شان بر شبکه عربی علاقه مند بودند و توانستند حمایت امیر جدید قطر که با پشتیبانی لندن و واشنگتن پدرش را سرنگون کرد، جلب کنند تا این مرکز گفتگوی عربی اسرائیلی باشد که بیش از نیم قرن ادامه داشت و پیش بینی می شود که تا طولانی مدت ادامه یابد.
در همان زمان، افتتاح دفتر وزارت تجارت اسرائیل در دوحه نیز تصویب شد. فراتر از هر چیز منفعت رقابتی قطر با رسانه های عربستان دیده می شد تا از طریق آن از همه انتقاد کند.
سرمایه گذاری اولیه شامل پیش پرداخت برادران فریدمن و قرض از امیر قطر به میزان 150 میلیون دلار در پنج سال بود؛ اما هنگامی که تبلیغ کنندگان با تحریک عربستان شبکه الجزیره را تحریم کردند با مشکل کم منابع مالی تبلیغی مواجه شدند و به همین دلیل در برنامه اصلاحاتی ایجاد شد و در پایان امیر قطر سرمایه گذار شبکه الجزیره شد.
میسان می افزاید: جایگاه الجزیره در میان بینندگان با نقش قهرمانی خبرنگارانش در افغانستان و عراق و فعالیت های استثنایی شان در مقایسه با شبکه های دیگر ارتقا یافت و به همین خاطر بهای هنگفتی برای شجاعتشان پرداخت کرد.
اما در سال 2005 میلادی و پس از مرگ دیوید فریدمن، امیر قطر تصمیم گرفت تا الجزیره را به طور کامل اصلاح کند و شبکه جدیدی مشتمل بر الجزیره انگلیسی را ایجاد کند که در آن زمان بازار بین المللی تغییر یافته بود و همه کشورهای اصلی خودشان را به شبکه های ماهواره ای خبری مجهز کردند.
لحظه ای فرارسید تا مرحله اول را به منظور بهره برداری عمومی با 50 میلیون بیننده رها کند تا قطر با شبکه الجزیره بازیکنی در عرصه جهانی شدن شود.
میسان از حمایت شیخ حمد بن خلیفه با شرکت بین المللی ویژه آموزش های ویژه در تکنیک های ارتباطی پرده برداشت و گفت: شرکت جی تراک(JTrack) سران عرب و رهبران جنوب شرقی آسیا برای آموزش زبان داوس به آنها هدف قرار داده بود که چگونه چهره ای که غرب تمایل به رویت آن دارد، ارایه دهند.
این شرکت به بیشتر رهبران سیاسی که آنها را آمریکا و اسرائیل حمایت می کردند، آموزش داد و در بیشتر مواقع تنها عروسکی بودند که این شرکت در تغییر آنها به شخصیت های رسانه ای محترم سهیم بود.
میسان ادامه می دهد که پس از اینکه رئیس شورای اداری شرکت جی تراک به پست های عالی حکومتی در کشورش لیبی برسد، به اصلاح الجزیره پایان داد و سایر عملیات ها را به "وضاح خنفر" روزنامه نگاری تسلیم کرد که پیش از این در صدای آمریکا فعالیت می کرد و وابسته به یک جماعت اسلامی بود و در شبکه الجزیره نیز از سالهای متمادی مشغول به کار شده بود.
با آغاز انقلاب ها در شمال آفریقا و شبه جزیره عرب، "وضاح خنفر" به تغییر تاثیر گذار در سیاست الجزیره اقدام کرد، این شبکه در افزودن اعتبار به اسطوره بهار عربی نقش ایفا می کرد که براساس آن ملتهای عرب مشتاق زندگی به سبک غربی هستند و برای سرنگونی نظام های دیکتاتوری به منظور برپایی دمکراسی پارلمانی بلند شده اند. اختلافی در پوشش حوادق در تونس، مصر، لیبی و سوریه نبود اما رسانه های الجزیره بر حرکت های مردمی در یمن و بحرین متمرکز نشدند.
درواقع، انگل ساکسون ها تلاش کردند تا از انقلاب های مردمی برای بازگرداندن سناریونی "بهار عربی" خود که در دهه هشتاد برای استیلا بر امپراطوری پهناور عثمانی سابق بازی کردند، استفاده کنند. پوشش الجزیره از انقلاب های تونس و مصر برنامه ای برای خاموش کردن لهیب انقلاب های و اعطای مشروعیت به حکومت های هوادار ایالت متحده آمریکا و اسرائیل بود. در مصر انقلاب به سمت منافع تنها عنصر مخالف یعنی الاخوان المسلمین با نظارت ستاره الجزیره" القرضاوی" روی آورد.
این سیاست جدید برای الجزیره منجر شد که در بسیاری از مواقع به دروغ روی بیاورند و به همین دلیل برخی از کارمندان مانند غسان بن جدو رو به استعفا بیاورند.
اما زمانی این ماسک از چهره الجزیره افتاد که در لیبی هم انقلاب آغاز شد تا رئیس شرکت جی تراک و استاد وضاح خنفر یعنی محمود جبریل بیان کند که به الاخوان المسلمین پیوسته است و دو عضو از الاخوان ضاح خنفر و یوسف القرضاوی را در اداره شبکه الجزیره قرار دهد.
این مدیر باهوش بود اما کم عمق.سیف الاسلام او را به عنوان وزیر برنامه ریزی و سپس به عنوان مدیر هیئت توسعه انتخاب کرده بود. او مرد شماره دو در دولت قذافی بود و نسبت به دیگر وزرا قدرت داشت. او در خلال فعالیت های آموزشی در شرکت جی تراک روابط شخصی با رهبران عرب و رهبران جنوب شرقی آسیا داشت و دفترهایی در بحرین و سنگاپور نیز داشت .
این روزنامه نگار فرانسوی می افزاید: در نیمه اول سال 2011، این شبکه قطری وسیله برتری برای تبلیغات غربی شد و تلاش کردند تا جنبه های مخالفت امپریالیستی و صهیونیستی در انقلاب های عربی را مخفی کنند و در هه کشورها بازیکنانی را انتخاب می کردند که از وابستگی شان حمایت می کردند. و تعجب آور نیست که از پادشاه بحرین که تظاهرکنندگان را می کشد، حمایت می کنند.
میسان می گوید: هنگامی که محمود جبریل به عنوان نخست وزیر دولت انقلابیون ناتو در لیبی انتخاب شد، الجزیره دکور استودیوهای خود در دوحه را مشابه میدان الخضراء و باب العزیریه ساخته است و فیلم های دروغینی از نیروهای ناتو را که در حال ورود به طرابلس هستند، نشان دادند. این درحالی بود که انقلابیون پس از سه روز از آن تصویربرداری وارد طرابلس شدند.
بنابر گزارش عرب اون لاین، این مسئله به مانند خبر بازداشت سیف الاسلام قذافی است که الجزیره منتشر کرد، اما بعد سیف الاسلام خودش را در هتل رکسوس نشان داد.
هنگامی که شبکه فرانس 24 از مصطفی عبدالجلیل، رئیس شورای انتقالی درباره این دروغها می پرسد، می گوید که این استراتژی جنگی است و این مسئله به سقوط رژیم سرعت می دهد.
پایان پیام/