محمدرضا یوسفی، نویسنده ادبیات کودک و نوجوان، به خبرنگار شبستان گفت: ادبیات کودک و نوجوان بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به لحاظ کمی و کیفی تفاوت های بسیاری با دوره قبل داشته است، این ادبیات به لحاظ کیفی در بعضی از موارد بهتر و در برخی از موارد بدتر از دوره قبل شده است.
وی افزود: ادبیات نوجوان و خردسال در حوزه فانتزی، بعد از پیروزی انقلاب رشد خوب و قابل توجهی داشته است، حتی ما در حوزه رمان کودک نیز موفق بوده ایم، اما در زمینه های دیگر نویسندگان اختیار نویسندگی خود را از دست داده اند و نویسندگی در حوزه ادبیات کودک تحت سیطره نهاد بوده است که همین موجب سفارشی شدن آثار می شود.
نامزد جایزه" هانس کریستین آندرسن" در سال 2000 ادامه داد: انتشاراتی های بزرگ ادبیات کودک و نوجوان نیز اصولاً دولتی هستند و پخش آثار کودک و نوجوان نیز در اختیار آنهاست از این رو بعد از انقلاب ناشران خرده پای کودک و نوجوان که نمی توانند آثار خود را به بخش غیر خصوصی واگذار کنند یا از بین می روند یا برای سپردن کارهای خود به این ناشران خودشان به صورت هیات ناشران به همکاری با آنان می پردازند.
یوسفی تصریح کرد: همین مساله موجب بیشتر شدن ضوابط و محدودیت می شود که در نهایت بر آفرینش آثار ثاثیر می گذارد و موجب آفت کیفی و کمی آثار می شود.
نویسنده "درخت آسوریک "یادآور شد: اخیراً کانون پرورش فکری کودک و نوجوان کاری خوبی ارایه داده است، که طی اگر نویسندگان طرحی داشته باشند که مورد قبول کانون واقع شود، آنها می توانند بدون هرگونه بخش نامه و آیین نامه ای اثر خود را بنویسند.
وی تصریح کرد: من برخی از کارهای نویسندگان که در فراخوان این طرح شرکت کرده اند را دیده ام، نویسنده به شدت استحاله شده است و ساختار ذهنی اش مبتنی بر ممیزی ها عمل می کند، بنابراین ما بعد از انقلاب در حوزه ادبیات ناتورالیسم و رئالیسم انتقادی کاری نمی بینم و یا اینکه آثار سمبولیک قدرتمند بسیار اندکی داریم.
این نویسنده یادآور شد: ادبیات کودک بعد از پیروزی انقلاب در سایه روشن هایی قرار دارد به گونه ای که نه می توانیم رشد آن را نفی کنیم و نه اینکه ضعف های آن را نادیده بگیریم، همین وضعیت روی تولید آثار ادبی تاثیر عمیقی گذاشته است، از این رو با پدیده یک شکل، یکنواخت و منسجم روبرو هستیم که بچه های را از کتاب خواندن دور می کند.
وی اضافه کرد: زمانی که 50 تا نویسنده را جمع می کنیم با یک ادبیات همسان روبه رو می شویم که کودک با خواندن دو یا سه تا از این کارها به خواندن بقیه کشش پیدا نمی کند و ادبیات تولید شده راز آمیزی خود را بر ای این دسته از مخاطب از دست می دهد و او به سمت ادبیات ترجمه روی می آورد و به این ترتیب تالیف ضربه می خورد.
پایان پیام/
نظر شما