به گزارش خبرنگار سیاسی دفاعی خبرگزاری شبستان، صنایع نظامی ایران از جمله پرجهش ترین صنایع کشور بوده و توانسته در بسیاری از عرصه ها، ایران را به مرز خودکفایی یا دستیابی به فناوری های پیشرفته طراحی، ساخت و تولید انبوه انواع ادوات آفندی و پدافندی در عرصه زمین و هوا و دریا برساند.
یکی از عرصه های مهم نظامی که با توجه به موقعیت ژئو استراتژیک کشور از اهمیت به سزایی برخوردار است، بخش صنایع دریایی بوده که خوشبختانه در دوران پس از دفاع مقدس، چنان ظرفیتی در آن ایجاد شده که اکنون نیروی دریایی ارتش، می تواند ماموریت های هزاران کیلومتر دور تر از آب های سرزمینی ایران را با موفقیت به انجام برساند.
نیروی دریایی چون سایر نیروها در آب های خلیج فارس و مرزهای آبی كشور در عرصه دفاع مقدس از كشور اسلامی مان همواره حضور پررنگی داشته است. رویارویی آنان با نیروی دریایی دشمن و كنترل و بازرسی كشتی ها در خلیج فارس و تنگه هرمز و مهمتر از همه نبرد در برابر امریكای متجاوز و حضور جدی آنان در آب های بین المللی، نشانه اقتدار و اعتبار این نیرو است.
متخصصان نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران توانسته اند علی رغم وجود تحریم ها به تولید و ساخت ادوات و تجهیزات نظامی بپردازند. تسحیلات و ادوات نظامی ساخت داخل که تمجید کشورهای متحد و حتی دشمنان را به دنبال داشته است. حالا قرار است به زودی یکی دیگر از توانمندی های نظامی کشورمان در عرصه دریا رونمایی شود.
فرمانده نیروی دریایی ارتش از بهره برداری ناوشکن «دنا» طی کمتر از ۶ ماه دیگر و الحاق زیردریایی «فاتح» در ماه آینده به ناوگان نیروی دریایی ارتش خبر داده است. «امیر دریادار حسین خانزادی» این خبر را روز گذشته 6 آذرماه در مراسم تجدید میثاق فرماندهان و کارکنان نیروی دریایی ارتش با آرمان های امام خمینی (ره) اعلام کرده است.
ناوشکن نوعی کشتی جنگی با قدرت مانور و عملیات سریع است. از ناوشکن ها برای اسکورت ناوگان ها یا گروه های رزمی و دفاعی در برابر شناورهای کوچک و سبک استفاده می شود. پیش از جنگ جهانی دوم بیشتر ناوشکن ها شناورهایی سبک و بدون توانایی اقیانوس پیمایی بودند. اما پس از جنگ جهانی دوم، ورود موشک های هدایت شونده به صحنهٔ نبردهای دریایی، زمینه ساز تحولات وسیعی در طراحی و کاربردهای کشتی های جنگی شد.
ناوشکن ها توانستند به لطف موشک های دوربرد، نقش هایی را بر عهده بگیرند که پیشتر تنها به ناوهای جنگی و نبرد ناوها تعلق داشت. این وضعیت باعث شد که ناوشکن های بزرگتر و قدرتمندتری با توانایی شرکت در عملیات های منفرد ساخته شود. در این دوران حفاظت از ناوهای هواپیما بر و مدیریت پدافند هوایی ناوگروه ها به اصلی ترین ماموریت ناوشکن ها تبدیل شد و برخی از وظایف سنتی آن ها همچون اسکورت کاروان های دریایی و گشت ساحلی به ناوچه ها واگذار شد. در ایران نیز برای حفاظت از کشتی های تجاری و نفت کش، خدمات محافظتی بسیاری توسط ناوگروه های ایرانی انجام پذیرفت.
ناوشکن دنا که توسط سازمان صنایع دریایی وزارت دفاع ساخته شده قرار است پس از رونمایی به ناوگان دریایی ارتش در آبهای جنوب کشور ملحق شود. فرمانده نیروی دریایی ارتش تاکنون هیچ اطلاعی درباره مشخصات و ویژگیهای این ناوشکن اعلام نکرده است و تنها در گفتگو با فارس اعلام کرده است که «دنا جدیدترین شناور ساخته شده از کلاس موج است.»
بنابراین گزارش، از جمله شناورهای دیگر در این کلاس، «جماران» و «سهند» (جدید) در ناوگان جنوب و «دماوند» در ناوگان شمال نداجا هستند که به نظر میرسد ناوشکن جدید نیز تاحدود زیادی به آنها شبیه باشد.
این گزارش می افزاید» ناوشکن ها همچون خودرو و بسیاری از تجهیزات صنعتی، دارای کلاس ها و تیپ های مختلف هستند. یکی از کلاس هایی که در صنایع نظامی دریایی ایران رایج است، کلاس موج است که ناوشکن سهند و دنا در این دسته قرار دارد و در رده سوم به شمار می رود. ساخت این ناوشکن کاملا بومی بوده و از طراحی تا تولید، توسط متخصصان صنایع دریایی انجام گرفته است.
پس از ناو شکن جماران و دماوند؛ سهند سومین ناوشکن کلاس موج را تشکیل می دهد. جالب است بدانید که جنس به کار رفته در بدنه ناوشکن سهند، قابلیت رادار گریزی دارد. این کشتی جنگی به سامانه های الکترونیکی و دفاعی پیشرفته در طراز بین المللی مجهز است. این ناو شکن، پیشرفته ترین ناوگان دریایی ایران را تشکیل می دهد.
ساخت این وسیله مدت کمتری در مقایسه با ساخت ناوشکن جماران وقت گرفته است. اسم آن نیز به یاد ناوچه سهند که در عملیات سال ۶۷ مورد حمله موشکی قرار گرفت و غرق شد، سهند نام گذاری شده است. این ناوشکن به نسبت جماران و دماوند، قابلیت های فیزیکی و عملیاتی ویژه ای دارد و به همین خاطر، یکی از پیشرفته ترین ناو شکن های نیروی دریایی ارتش قلمداد می گردد.
این ناوشکن بیش از ۹۰ متر طول دارد و بیشترین عرض بدنه آن ۱۲ متر است. بدنه اصلی ناوشکن که به قول دریایی ها سوپر استراکچر (super structure) است، از بیست بلوک مجزای چهار طبقه تشکیل شده. آن ها پس از ساخت در حوض خشک، سر هم بندی می شوند. بدنه اصلی ناو شکن جماران، در زمان ساخت از ۲۹ بخش تشکیل می شد. کاهش ۹ بلوکی در ساخت ناوشکن سهند نشان می دهد که دانش فنی در طراحی و ساخت و کاهش ریسک پذیری ناوشکن ها در میان متخصصان نیروی دریایی افزایش چشمگیری داشته است.
ناوشکن سهند، یکی از با دوام ترین بدنه ها را در اختیار دارد که قدرت مانور بالا در ماموریت های سخت با بدترین شرایط آب و هوایی را ممکن می سازد. تمام بلوک ها عایق بوده تا از نفوذ آب و آتش به کل کشتی جلوگیری کند. بخشی که روی ناو مشاهده می کنیم، دارای ۳ طبقه بوده که پل فرماندهی در بالاترین بخش عرشه قرار دارد و در نهایت، ارتفاع بالاترین قسمت عرشه نسبت به ناوهای دیگر افزایش یافته است.
از خصوصیات عملیاتی مهم ناوشکن سهند می توان به قدرت دریانوردی بالای آن اشاره کرد به طوری که این ناو بدون پشتیبانی قابلیت بیش از ۱۵۰ روز دریانوردی آن هم در آب هایی با تلاطم بسیار بالا را دارد که به مدد سازه قوی تر آن چنین قابلیتی را به دست آورده است./
نظر شما