خبرگزاری شبستان، گروه مهدویت و غدیر: یکی از سنت های نوروزی بسیاری از ما ایرانی ها سفر به مناطق جنگی در قالب کاروان های راهیان نور است، سفری کوتاه مدت که به تصریح شرکت کنندگان آن انرژی یک سال را برای زائران تامین می کند، انرژی و آرامشی که بیش از آنکه مرهون مکان باشد، وامدار ساکنان عرشی آن سرزمین ها است.
از این رو و به منظور بررسی تاثیر حضور در کاروان های راهیان نور در ارتباط با امام زمان(عج) و تمرین انتظار واقعی، با حجت الاسلام «محمدباقر نادم»، معاون پژوهش و مطالعات راهبردی موسسه روایت سیره شهدا گفت وگو کرده ایم. وی علاوه بر حضور به عنوان کارشناس معارف انقلاب و دفاع مقدسِ در رادیو معارف، تالیف آثار دفاع مقدس و کارشناس ارشدی ادیان و مذاهب را نیز در پرونده علمی خود دارد.
آنچه در ادامه می آید بخش نخست این گفت وگوی خواندنی با راوی سال های نه چندان دور اما تاریخ ساز دفاع مقدس است:
سفر راهیان نور در آستانه بهار طبیعت و نوروز چه تاثیری بر تسهیل ارتباط با امام زمان(عج) و انس با حضرت بقیه الله الاعظم(عج) دارد؟
ارتباط با امام زمان(عج) نیاز به خودسازی دارد و انسان تا از نظر معنویت و خودسازی به درجه بندگی و خودسازی نرسیده باشد، نمی تواند با حضرت حجت(عج) ارتباط برقرار کند.
یکی از زمینه های موثر در این خودسازی، راهیان نور است چون اِلِمان هایی دارد مثل قدمگاه شهدا که فرصت این ارتباط را برقرار می کند.
راهیان نور به عنوان محل حضور و شهادت بهترین بندگان خدا، عرفاتی است شبیه به عرفات در ایام حج که می توان در آن بیابان گردی کرد و در پی بیابان گرد مدینه بود.
از این رو، بستر معنوی ارتباط قلبی با امام زمان(عج) در این سرزمین ها بهتر فراهم می شود.
چه ظرفیتی در راهیان نور وجود دارد که چنین فرصتی را برای زائران خود فراهم می کند؟
وساطت ارواح طیبه شهدا و حاضر و ناظر بودن آنها به عنوان بهترین شاگردان مکتب امام زمان(عج) و منتظران عصر غیبت و کسانی که در آزمون موعودباوری و مهدویت نمره قبولی گرفتند و توسط حضرت(عج) انتخاب شدند، این سرزمین ها را دارای چنین استعدادی کرده است.
چنان که مرحوم آیت الله بهاءالدینی می فرمود: حضرت بقیه الله الاعظم(عج) از من یار خواستند و من شهید افشار را معرفی کردم.
یعنی فضای راهیان نور فرصت تمرین سبک زندگی منتظرانه را فراهم می کند؟
برخی از رزمندگان در دوران دفاع مقدس در همین سرزمین های راهیان نور به جایگاهی رسیدند که امام زمان(عج) آنها را به عنوان یار برگزیدند.
قطعاً با چنین بستری که فضا، فضای امام زمانی و مکان و عناصر امام زمانی است و همه شرایط به لحاظ معنوی برای خودسازی مهیا است، برقراری ارتباط روحی و قلبی با حضرت امام زمان(عج) بواسطه شهدا مهیاتر است.
راهیان نور که در نوروز و بهار طبیعت شاهد اوج حضور زائران است چقدر فرصت دستیابی به احسن الحال که در دعای تحویل سال آن را از خدا می خواهیم، اثر دارد؟
امیرالمومنین امام علی(ع) فرمودند: روزی که در آن گناه نشود، عید است. وقتی زائران راهیان نور عازم می شوند مناسبت های مکانی و شرافتی مکانتی زیارتگاه شهدا موجب می شود در آن فضای معنوی کمتر گناه کنند.
به عبارت دیگر، به دلیل معنویت فضا، ارتباط زائر با زمینه های گناه و غفلت کمتر می شود، وقتی گناه کمتر شود توجه انسان به درون بیشتر می شود؛ علاوه بر این، وقتی سال جدید را با شهدا و راهیان نور پیوند می زنیم این پیام را می دهد همانطور که تاریخ و سال روز جدید می شوند ما نیز آمده ایم در فضای مهدویت زندگی مان را از نو رقم بزنیم.
یعنی اگرچه شاید روزگاری را در غبار غفلت دور از امام مهدی(عج) سپری کنیم اما در راهیان نور شروع دوباره باانگیزه مهدوی رقم می خورد.
«شرف المکان بالمکین»، ممکن است به حسب ظاهر راهیان نور مثل همه بیایان ها باشد اما در باطن مقدس است و مرتبه ای از کربلا و فضای رقیق شده قبه سیدالشهداء(ع) است و معنویت خود را از خون شهدا گرفته معنویت مکان تاثیرگذار است.
چه وجوه شباهتی بین مهدویت و راهیان نور از نظر امیدبخشی و انگیزه سازی وجود دارد؟
همه علوم عقلی و فلسفی بر این باور هستند هر توسعه و پیشرفتی مرهون امید است، اصولا امید عامل پیش برنده و پیشرفت جوامع و انسان ها است اگر امید به منجی در جامعه وجود نداشت، ممکن بود مردم در طول تاریخ در اثر سختی ها و دشمنی های علیه شیعه و منتظران کم آورده و به پوچی می رسیدند اما انتظار منجی منتَظَر عامل زاینده و حیاتبخش شد در دل مردم که به پوچ گرایی و رخوت و مانایی نرسند.
اگر جامعه ای امید نداشته باشد به نیهلیسم مبتلا می شود امروز جوامعی که در آنها مهدی باوری و انتظار وجود ندارد، دچار پوچی گرایی و انحراف شده اند.
در دفاع مقدس هم باالهام از آموزه امید که از مهدویت اخذ کرده بود، هشت سال در مقابل سخت ترین دشمن و جنگ ایستادگی کردیم. مردم با دست خالی اما قلبی امیدوار با نگاه مهدوی مقابل همه دشمنانی که از بلوک شرق(جوامع کمونیستی) تا بلوک غربی (جوامع لیبرال دموکراسی) به حمایت از عراق و صدام برآمده بودند علیه مردم مردم تازه انقلاب کرده و مظلوم اما مردم با همین روحیه امید ایستادگی کردند و از جلوه های این امید در دفاع مقدس نامگذاری عملیات ها به «یا مهدی ادرکنی» و رمزهای مهدوی عملیات ها بود.
به مصداقی از این امیدآفرینی مهدویت در جبهه ها و برای رزمندگان اشاره کنید.
بعضاً رزمندگان در شب های عملیات مدعی بودند که با امام زمان(عج) دیدار کرده اند و مشهور بود حضرت(عج) به فردی جمعی یا عملیاتی نظر کرده اند.
سردار مرتضی قربانی نقل می کند: در شب والفجر هشت لب اروند وقتی دسته های غواص می خواستند به آب بزنند پیشنهاد دادم، طنابی را دور کمر خود ببندید تا اگر احیاناً شهید شدید پیکرهای تان را آب به خلیج نبرد.
نفر اول شخصی بود به نام «شهید تازیکه» از رزمنده های مازنی که از خانواده ای معمولی به مقامات بالا رسید؛ وقتی سیم را به او دادم یک متر را رها کرد و به نفر بعد داد گفتم کسی پشت سر تو نیست چرا طناب را رها کردی؟ گفت: تو فکر کردی ما بی صاحبیم سر این طناب را باید امام زمان(عج) بگیرد!
شهدا با باور و اعتقاد عمیق به امام زمان(عج) و آنکه صاحب دارند به آب زدند و نهایتاً حضرت(عج) را دیدند. این امید به امام زمان(ع) است که شهدا و رزمندگان هیچ جا زمین گیر نشدند.
ادامه دارد...
نظر شما