خبرگزاری شبستان: خدمت هم هیئتیهای عزیز سلام عرض میشود؛ موضوعات مختلفی را برای امروز در ذهن داشتم که در موردش صحبت کنیم و البته با خود کلنجار میرفتم که کدام را اول مطرح کنم، که در اثنای آمدن به هیئت دیدم در محلهمان یکی از بانوان مُخدره‌ی همسایه، شلهزرد پخش میکند، بوی دارچین روی شلهزرد تا هفت کوچه آن وَر تر را برداشته بود که جای شما خالی ... خدا از صاحب احسان قبول کند انشاءا.... منتها این بانوی پَخّاش (اسم فاعل پخش‌کننده!) پوشش درست حسابی نداشت و یه طوری لباس پوشیده بودکه باز جای شما خالی...! اللهم الرزقنا...
آخر خواهر من! اولا که نذر دادن آداب خاص خود را دارد. بزرگترين احساني که شما مي‌توانيد ادا بفرماييد، همين است که ما را از ديدن آن موهاي جوگندمي مِش اندود‌تان محروم فرماييد!
بانوي صاحب احسان توي يک دستش شونصد تا بشقاب شُله‌زرد برداشته و با دست ديگرش هم لَچَکِ سرش را که به اندازه کف دست هست، مدام صاف و صوف مي‌کند. به اين مخلفات بيافزاييد لاک‌هاي صورتي روي ناخن را که حالا بچه کوچک پيشم هست و نمي‌توانم چند تا دَري وَري حسابي بار کنم.
آخر خواهر من! مستحب است که نذر دهنده وضو بگيرد، قصد قربت کند، ذکر زيارت عاشورا زير لب داشته باشد، به فقير و فقرا خيرات کند... اين همسايه بغلي و اون‌وَري و اين‌وَري که اصلا تو فاز خيرات نيستند. اگر واقعا اهل دلي، اول اين وضع ظاهرت را يک کم ترميم کن. بعد برو همين آسایشگاه بابا باغي، خانه ايتام و ... خلاصه که ما این شلهزرد را خوردیم ولی وضع سختافزاری آن بانوی بزرگوار همین طور جلو چشممان رژه میرود. استغفرا...
بحث بعدی در خصوص احسان دادن که اپیدمی شده، آنست که همه نذر و نذوراتيِ ملت مام میهن موکول شده به اول محرم تا عصر عاشورا که کرکره احسان و کَرَم و بخشش پايين کشيده مي‌شود. آقای شوفر تاکسی در روزهای عاشورا و تاسوعا همه را از باب احسان رایگان سوار میکند اما در روزهای بارانی و برفی، دنبال مسافر دربست میگردد،
با توام. برادر من! احسان را به وقتش ادا کن، صاحب احسان وسط عید نوروز، چِلّه زمستان و ایام سیل و بارانی هم احسان قبول میکند، این سنت حسنه را تنها به محرم خلاصه نکنید. به خدا همشهریان مستضعف ما در روزهای معمولی هم نان برای خوردن ندارند، آخر یخچالهای خانههایمان در ایام محرم ترکید از بس شلهزرد و قیمه و ساندیس و ساندویچ کالباس، داخلش تلنبار کردیم، این احسان است یا شهرتبازی! آدم شو دیگر...
اخوی بزرگوار! احسان دادن فقط خیرات خورد و خوراک نیست، همین که شما شباهنگام سیر و پیاز نخورید که صبحی توی اتوبوس بی.آر.تی پدرمان را در نیاورید بزرگترین احسان شما به بشریت است، آخر یک حق‌الناسی هم گفتند خفه شدیم امروز صبح.
خواهر بزرگوار! همین که شما به درس و مشق بچه همسایه بغل دستیتان برسید که توان فرستادن به کلاس‌های تقویتی را ندارند، خودش بزرگترین احسان است.
بازاری گرامی! لازم نیست چهل روز محرم و صفر را در حجره، اهری و چای بدهید، همین که شما چک مدت‌دار کارمند جماعت بدبخت را بدون اسکونت قبول کنی، خودش کَرَم و محسنات شما را می‌رساند و در دفتر حضرت سیدالشهدا ثبت و ضبط میشود انشاءا.... خدا ما را از احسان دهندگان واقعی قرار بدهد.
فرهاد باغشمال
نظر شما