خبرگزاری شبستان_ اصفهان: انسان به عنوان اشرف مخلوقات و موجودی که از نعمت عقل برخوردار است، نیازهای متفاوتی دارد؛ اصولا نیاز اگر واقعی باشد، نمی تواند حذف و یا جایگزین شود؛ مانند نیاز به آب و غذا، از آن دست نیازهای واقعی که حیات و مرگ جسم انسان به آنها بستگی دارد.
یکی از نیازهای بسیار مهم و ضروری برای انسان، نیاز به محبت است که روح و جان انسان را تامین می کند وعامل حیات آن می باشد.
انسان یک موجود دو بعدی متشکل ازجسم وروح است که هردو نیاز به غذا دارند که غذای جسم، نان و آب و غذای روح، محبت و عشق ورزی می باشد.
این نیاز از بدو تولد با انسان تا آخرین لحظات عمرش هست، متاسفانه بیشتر توجه ما به نیازهای جسمی خود و اطرافیانمان به خصوص فرزندان و همسرمان می باشد، توجه به خوراک و پوشاک آنان از این دست نیازها می باشد.
اما نیاز روح و روان عزیزانمان که اگر۶برای حیات انسان چه ازجهت کمیت وچه از جهت کیفیت، بیشتر و مهمتر از نیاز به غذا برای جسم نباشد، کمترهم نیست، نیاز به محبت و توجه به احساسات عزیزانمان می باشد.
برهمین اساس در روایات و معارف اهل بیت علیهم السلام توجه ویژه ای به این مطلب شده تاجاییکه برای نشان دادن اهمیت موضوع و ایجاد انگیزه در این جهت و نیز دوری از آسیبهایی که از بی توجهی به این نیاز می تواند زندگی شخصی وخانوادگی انسان را به مخاطره بیندازد، روایاتی مانند روایت فوق که خداوند متعال یکی از عوامل رحمت خود به بندگانش را شدت محبت و دوستی به فرزندانش قرارداده است تاجاییکه درمضمون روایتی داریم که در قیامت، ملائکه الهی اعمال بنده ای را بررسی می کنند ومی بینند که اعمالش او را بهشتی نمی کند، اما ازجانب حق امر می شود که او را به بهشت راهنمایی کنید به خاطر شدت محبت او به خانواده اش.
جدا از آثار آخرتی که برای محبت کردن به عزیزانمان می توان اشاره کرد و در جای خود برای ایجاد انگیزه وتشویق و ترغیب بسیار مهم می باشد؛ باید به آثار و تبعات آن در زندگی انسان توجه ویژه ای شود.
آنچه که می تواند فضای زندگی را شیرین و تنش های زندگی را کاهش، زمینه ی درک متقابل و همدلی و همراهی را برای اعضای خانواده افزایش دهد، به قطع و یقین توجه به احساسات عزیزانمان، مخصوصا فرزندانمان می باشد.
ازضروری ترین مسائلی که آرامش را در زندگی هر فردی به ارمغان می آورد،محبت کردن به دیگران، مخصوصا اعضای خانواده است؛ فرزندان ما امانت های الهی هستند، یکی از مهمترین وظایف ما نسبت به آنها، تامین نیازهای عاطفی آنهاست؛ عشق ورزی و ابراز احساسات مان نسبت به آنان، چه در کلام بایک جمله ی دوستت دارم و اینکه چقدر برای شما عزیز است ویا در رفتار، با در آغوش کشیدن آنها، نوازش و بوسیدن که یکی از روشهای ابراز احساسات بوده و البته نیاز هر فرزندی درسنین مختلف می باشد.
نصیرطاهرزاده_ گروه تبلیغی زندگی به رنگ خدا
نظر شما