خبرگزاری شبستان، گروه مهدویت و غدیر: یکی از پرسش های متدوال در موضوع مهدویت آن است که «وجود امام غايب چگونه موجب دلگرمي مؤمنين مي شود؟»، در ذیل پاسخ این سوال به اجمال بیان شده است:
پاسخ
غيبت امام زمان(عج) به معناي انقطاع مطلق آن حضرت(عج) از مردم و جهان نيست. بلكه غيبت به معناي پنهان بودن حضرت(عج) از انظار عمومي است يعني حضرت(عج) در شرايط غيبت ضمن اشتغال به امور شخصي به طور ناشناس در جامعه حضور دارد و حوادث و رخدادهاي اجتماعي و مشكلات مردم را به طور كامل زير نظر دارد و خصوصاً نسبت به شيعيان و دوستانش عنايت خاصي دارد و از وضع آنان باخبر است و مراقبت مي نمايد. چنانكه خود حضرت(عج) در يكي از توقيعاتشان به شيخ مفيد (ره) مي نويسد: «ما شما را رها نكرده و در رسيدگي و سرپرستي شما كوتاهي نمي كنيم و ياد شما را از خاطر نبرده ايم، پس تقوي پيشه كنيد و ما را ياري نمائيد تا از فتنه هايي كه به شما روي مي آورد، شما را نجات بخشيم... »(1)
بنابر اين، مخفي بودن از انظار عمومي به اين معنا نيست كه مردم نيز از آن حضرت(عج) پنهان باشند بلكه حضرت(عج) در شرايط غيبت نيز همانند شرايط حضور از حوادث جامعه آگاه است و نسبت به كليه امور جاري اشراف كامل دارد از شادي و پيروزي مسلمانان شاد مي شود و از مشكلات و گرفتاري آنان غمگين مي گردد و تا جايي كه با فلسفه غيبت منافات نداشته باشد به اذن الهي به رتق و فتق امور مي پردازد.
به همين جهت وقتي از پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ در مورد آثار و فوائد امام مهدي(عج) در عصر غيبت سوال گرديد، در پاسخ فرمود: «والذي بعثني بالنبوة انهم ينتفعون به و يستضيئون بولايته في غيبته كانتفاع الناس بالشمس و ان جللها السحاب.»(2) قسم به آن خداي كه من را به پيامبري مبعوث فرمود، مردم در آن زمان همانند آفتاب در پس پرده ابر از وجود مهدي ـ عليه السلام ـ بهره مي برند و از نور ولايت او نوراني مي گردند.
خود حضرت(عج) نيز مي فرمايد: «مردم از وجود من همانند آفتاب پس ابر سود مي جويند و من سبب آرامش و امنيت مردم روي زمين هستم همانگونه كه ستارگان امان اهل آسمانند.»(3)
اين روايات گويای اشراف و حمايت حضرت ولیعصر(عج) از مومنين و دوستداران اهل بيت(ع) است و طبيعی است كه اشراف و حمايت غائبانه آن حضرت مايه آرامش و تقويت روحي شيعيان و مسلمانان خواهند بود.
بنابراين خود اين باور و ايمان به چنين امام حي و حاضري كه ملجاء و پناهگاه مظلومين و حافظ دين و شريعت است موجب دلگرمي و قوت قلب طرفداران آن حضرت و مانع از يأس و نااميدي آنان است. اين اعتقاد باعث مقاومت شيعيان در برابر ظلم و جور و تقويت روحيه عدالت خواهي و دشمن ستيزي آنان مي گردد.
اين اعتقاد موجب مي شود كه جامعه شيعي و پيروان آن حضرت(عج)، خود را همواره متكي به يك پايگاه قوي و نيرومندي بدانند كه سرانجام و آينده جهان بشريت را رقم خواهند زد و شاداب و پرنشاط خود را براي هر گونه ايثار و فداكاري آماده نموده و براي رسيدن به وضع مطلوب جهاني بر تلاش بي وقفه و پايدار خود بيافزايند.
از اين نظر وجود امام غائب ـ عليه السلام ـ قطع نظر از فوائد بي شماري ديگري كه دارد، مهم ترين عامل استحكام روحي و دلگرمي شيعيان و منتظران حضرت(عج) به شمار مي آيد و انگيزه مبارزه براي استقرار عدل و قسط و رسيدن به عصر شكوهمند ظهور را در جان آنان بارور مي سازد. دقيقاً همين روحيه و اعتقاد زنده، تفكر پوياي شيعي را از ديگران متمايز نموده است و باعث بقاء رشد و بالندگي روز افزون جامعه شيعي گرديده است.
پی نوشت ها:
1. طبرسي، ابومنصور، الاحتجاج، مشهد، انتشارات سعيد، نشر مرتضي، ج2، ص497.
2. قندوزي، ينابيع الموده، بيروت، موسسة الاعلمي، ج3، ص170.
3. صدوق، كمال الدين و تمام النعمة، قم، دفتر انتشارات اسلامي وابسته به جامعه مدرسين، ص485.
نظر شما