به گزارش خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان، به مناسبت فرا رسیدن 13 رجب، سالروز ولادت باسعادت امیرالمومنین امام علی(ع) و به منظور بررسی وجوه منحصربفرد و شان و جایگاه وجود مقدس مولای متقیان(ع) در عالم امکان با آیت الله «حسن عالمی»، عضو مجلس خبرگان رهبری و استاد سطوح عالی حوزه علمیه گفت وگویی داشته ایم که در ادامه تقدیم حضورتان می شود:
شناخت مقامات و جایگاه و شان امیرمومنان(ع) در منظومه فکری اعتقادی شیعه چه ضرورتی دارد و این شناخت و معرفت چه رهاوردی برای شیعه دارد؟
نکته ای که درباره امیرمومنان(ع) باید بدانیم آن است که امام علی(ع) شخصیتی است که پیامبر اکرم(ص) درباره ایشان فرمود: علی(ع) را کسی جز خدا و من نشناخته است.
این یعنی اولا مقام معنوی مولای متقیان(ع) به اندازه ای است که شناخت اقصی و نهایی از وجود ایشان جز برای خدا به عنوان خالق و پیامبر اکرم(ص) به عنوان برترین خلق او چنان که شاعر در بیت «آب دریا را اگر نتوان کشید/ هم به قدر تشنگی باید چشید» بیان می کند.
باید توجه داشت ما هر چه برای شناخت و معرفت نسبت به شخصیت و جایگاه امیرالمومنین امام علی(ع) تلاش کنیم، بر مرتبه ایمان و اعتقادمان افزوده می شود و هر چه ایمان ما افزایش یابد، نزد خدای متعال محبوب تر می شویم.
در شناخت و معرفت نسبت به مولای متقیان(ع) چه اولویت هایی وجود دارد و از چه طریق بهتر و بیشتر می توان به آن وجود مقدس معرفت یافت؟
علی بن ابیطالب(ع) فقط به عنوان امامی که باید به ایشان ارادت بورزیم و به زیارت شان برویم و از ایشان شفاعت بطلبیم، مطرح نیستند نکته مهم توجه به معالم و علوم دینی آن حضرت(ع) است.
در کنار احادیث متعدد برجای مانده از ایشان که در مجامع حدیثی شیعه و اهل سنت نقل شده، مجموعه گرانسنگ نهج البلاغه هم توسط سیدرضی از احادیث، بیانات، خطبه ها و نامه های حضرت(ع) جمع آوری شده که برای انس اعتقادی، اخلاقی، تربیتی و علمی با امیرمومنان(ع) بهترین منبع و راه، انس با این کتاب شریف است.
انس با نهج البلاغه چه دستاوردهایی در علی‌شناسی و بهره مندی از نگاه وحیانی و سبک زندگی ایشان دارد؟
«ابن ابی الحدید» از علمای اهل سنت که معتزلی بود شرحی بر نهج البلاغه دارد، می نویسد: من نهج البلاغه را هزار بار مطالعه کردم و هر بار نکات جدیدی از آن به دست آوردم.
از این رو، ما به عنوان ارادتمندان ساحت مقدس امیرالمومنان(ع) هر چه بیشتر با این کتاب نفیس که در فرهنگ شیعه به اخُ‌القرآن یا اختُ‌الاقرآن شهرت دارد، انس بگیریم به درک عمیقی که امیرالمومنین امام علی(ع) به عنوان کاتب وحی از قرآن داشته اند، دست می یابیم.
آموزه هایی که در نهج البلاغه و دیگر منابع بر جای مانده از امیرمومنان علی(ع) برای ما به یادگار مانده، بسیار حیاتبخش است ازجمله خطبه ای که حضرت(ع) در آن حق امام بر امت و حق امت بر امام را بیان کرده اند. بر همه ما است که در این شرایط فعلی جامعه به این خطبه بیشتر توجه کرده و بتوانیم حق امیرمومنان(ع)، امام زمان(عج) به عنوان فرزند حی و زمان ایشان و ولی فقیه به عنوان نایب امام عصر(عج) را ادا کنیم.
معنای حدیث شریف «ذكرُ عليٍ عبادَةٌ» چیست و چرا این ذکر در زمره عبادات قرار می گیرد؟
این تعبیر در متون حدیثی آمده است، نام مبارک علی ابن ابیطالب(ع) یادآورد عبادات شبانه روزی ایشان در محضر خدای متعال است و لذا وقتی یاد علی(ع) را داشته باشیم و ذکر ایشان را بگوییم چون حضرت علی علیه‌السلام بدون عبادت ها و فرمانبری هایش از خدا معنا ندارد این یاد و ذکر عبادت محسوب می شود.
این آیه شریفه «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ» به خوبی این مهم را معنا می کند که خدا همه مخلوقات و برتر از آنها علی ابن ابیطالب و رسول الله(ص) را برای عبادت خود خلق کرده است.
نظر شما