به گزارش خبرنگار گروه غدیر و مهدویت خبرگزاری شبستان، به منظور بررسی مهدویت و انتظار ظهور منجی موعود(عج) در آیات قرآن، سلسله گفتگوهایی با حجت الاسلام والمسلمین «محمدرضا نصوری»، کارشناس مهدوی و معاون تبلیغ و ارتباطات مرکز تخصصی مهدویت حوزه علمیه قم ترتیب داده ایم. آنچه در ادامه می آید مشروح سخنان وی در شرح آموزه های مهدوی آیه 71 سوره مبارکه اسراء است:
آیه 71 سوره مبارکه اسراء مشتمل بر چه مضامین و مباحث مهدوی است و چه آموزه هایی را در این باره بیان می دارد؟
خدای متعال در این آیه شریفه می فرماید: «يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ فَمَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُولَٰئِكَ يَقْرَءُونَ كِتَابَهُمْ وَلَا يُظْلَمُونَ فَتِيلًا؛ روزی که گروهی از مردم با امام خودشان وقتی فرا خوانده می شوند هر کسی نامه عملش به دست راستش داده بشود، آنها نامه خودشان را با شادی می‌گیرند، می خوانند و کمترین ستمی هم به آنها نمی شود».
جابر بن عبدالله انصاری از امام باقر(ع) نقل می کند که حضرت(ع) فرمود وقتی آیه «يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ فَمَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِه» نازل شد مسلمان ها عرضه داشتند: ای رسول خدا! آیا شما امام همه مردم نیستید؟
حضرت(ص) فرمود: من رسول خدا به سوی همه مردم هستم، ولی پس از من پیشوایانی از سوی خدا از اهل بیتم برای مردم می آید (یعنی برای امر امامت بپامی خیزند) اما مورد تکذیب و ظلم پیشوایان کفر و گمراهی قرار می گیرند. پس کسی که ولایت و پیروی آنها را داشته باشد، آنها را تصدیق بکند، از من و با من خواهد بود و مرا در روز قیامت ملاقات می‌کند». سپس پیامبر(ص) فرمودند: «آگاه باشید کسی که به آنها ظلم کند و یا آنها را تکذیب کند او از من و با من نیست و من از او بیزارم!»
نگاه قرآن به مسئله امامت به عنوان پیشوای دینی چیست؟
قرآن از دو دسته پیشوا نام می برد، یکی در سوره مبارکه انبیاء آیه، 73 که می فرماید: امام نور و هدایت «أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا»، دوم امام نار و ضلالت که در سوره مبارکه قصص آیه 41 درباره آن بیان می دارد: «أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ».
یعنی قرآن عملا به ما شاخصه می دهد که روز قیامت مردم به تناسب انتخاب خود با امامان نور و هدایت یا ضلالت و گمراهی محشور می شوند. گروه اول از سوی خدا به امامت منصوب می شوند اما گروه دوم با زور و تهدید و تطمیع و تحقیر، مردم را به اطاعت خود وا می‌دارند.
آیا درباره این دو گروه از پیشوایان در منابع حدیثی تصریحی وجود دارد؟
ابـوبصیر به امام صادق(ع) عرضه داشت: «أَشْهَدُ أَنَّکَ إِمَامِی» گواهی می دهم تو امام من هستی. آنگاه امام صادق (ع) فرمودند: در قیامت هر گروهی با امامشان محشور می‌شوند، خورشیدپرستان با خورشید و ستاره پرستان با ستاره.
از امام رضا (ع) روایت شده که رسول خدا(ص) درباره همین آیه (71 سوره اسراء) فرمودند: در روز قیامت هر گروهی را به نام امام خودشان و نیز کتاب خدا و سنت پیامبر(ص) فرا می‌خوانند.
آیا انتخاب امام و پیشوا لازمه حیات بشر و حرکت او به مقصد سعادت یا شقاوت است؟
انسان ناگزیر است الگو و رهبری را در این دنیا برای خود انتخاب بکند، تا بر اساس نگاهی که به امام خویش دارد خود را مهندسی کند «نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ...» آثار مسئله انتخاب و رهبری و اطاعت از او تا قیامت ادامه دارد. قیامت نه تنها دادگاه افراد بلکه محکمه بزرگ امت ها، ملت ها، احزاب، مکتب ها و حکومت ها است.
لذا جایگاه امام و ولایت در متن زندگی باید باشد، نه آنکه صرفا موضوع اعتقادی و در حاشیه؛ رهبر زمینه ساز سعادت و یا شقاوت مردم است، یعنی آن دو نکته ای که هست امام نور و امام نار، ما باید بدانیم توجهمان به کدام امام است؟ .
چه نکاتی از این آیه شریفه برای سبک زندگی منتظرانه می توان دریافت که در زمینه سازی برای ظهور و انس با امام عصر(عج) راهگشا است؟
در این باره چند نکته حائز اهمیت است، اینکه انسان بداند دنباله‌رو چه کسی است و چه کسی را امام و مقتدای خودش تا قیامت قرار می دهد؟، و چه چیز سبب می شود عده ای بلغزند و از امام حق فاصله بگیرند و دنباله روی امام نار بشوند؟
باید توجه داشت امام حق در پی رشد و تربیت و درمان دردهای ما است و می کوشد ما را توحیدمحور و امام محور کند. پس باید از کسانی که دستورات فارغ از شریعت و قرآنی دارند، فاصله بگیریم.
علاوه بر این، باید بدانیم شیفتگی نسبت به قدرت و دنبال مال دنیا بودن انسان را از امام دور می کند مصداق های تاریخی داریم مثل آنچه که طلحه و زبیر را از امام خودشان دور کرد، و کوفیان را در برابر امام قرار داد.
همچنین، بی بصیرتی و جهل به مقام و منزلت و عصمت امام آسیب زا است چنان که همین صفت بین خوارج و امیرالمومنین امام علی(ع) فاصله انداخت. باید مسئله معرفت به امام و توجه به امام را خیلی جدی گرفت و خود را در مسیر حرکت حضرت(ع) قرار داد.
نظر شما