خبرگزاری شبستان-کرمان
حجّ را نیمه رها کرد تا در کربلا با زمزم خون اسماعیل شش ماهه، قربان را به شور عاشورا مبدل کند. سعی صفا و مروه از خیام تا قتلگاه با تلبیه «هل من ناصر ینصرنی» انجام داد و سپس از چشمه جوشان خون علمدار نینوا غسل شهادت کرد.
عرفه، پنجره ای باز شده به عاشورا است که نسیم دل انگیز عشق و ایثار و شهادت در آن می وزد. عرفه سکوی پرواز عاشقان بیدل است که در عاشورا به مکتب حسین دل بستند و حر کربلا شدند... و حُر روزگار ما جوانان شجاع و پاک نیت دهه هفتادی، مثل مجید قربانخانی که ما به عنوان حر مدافع حرم از او یاد می کنیم.
عرفه؛ پیوند حج و عاشورا و ظهور است...تا در عرفه به شناختی برسی که بدانی عاشورا همان صحنه عملی " نفی شرک" به عنوان روح اصلی حاکم بر حج است و اینگونه تو می توانی امیدوار باشی به اینکه در زمره منتظران ظهور قرار بگیری.
لحظه های ناب عرفه ساعت های بهشتی هستند که باید قدر دانست و با لبیک به ندای ملکوتی حضرت دوست در کشتی نجات مکتب حسینی سوار شویم تا در ساحل نجات آرام بگیریم.
غروب عرفه که فرا می رسد دل ها بی قرار وصال یار می شود؛ اما برای پرواز تا انتهای عرش باید باید از برهوت «منیّت ها» عبور کرد و دریا دریا گناه را پشت سر گذاشت! بس سخت است و دشوار! اما مسیر صعود در قله های عبودیت و بندگی مشخص است و از رایحه دل انگیز دعا برا پیمودن این جاده عاشقی باید مدد گرفت.
حال که تابلوی راهنمای حضرت دوست؛ مسیر این جاده را روشن ساخته من باید خودم را پیدا کنم؛ باید کوله بار گناه را بر زمین بگذارم تا سبک بال گام ها را بردارم. عرفه یک فرصت کوتاه است که جاماندگان کاروان رمضان می توانند همراه با نسیم معطر عرفه از سفره رنگین کمان حضرت دوست متنعم شوند.
چه نیکو است که در جویبار عرفه وضوی معرفت سازیم و دل را اسیر یار کنیم تا همچون جوانان مکتب سلیمانی حر مدافع حرم شویم.
حامدشجاعی باغینی
نظر شما