بررسی مشکلات تدریس آنلاین در دوره ابتدایی

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری شبستان، شیوع ویروس کرونا نظام آموزشی کشور را تحت تاثیر گذاشت. از اوایل اسفند ماه 1398 آموزش های مدارس مجازی شد و تنها امتحانات نهایی و پایه نهم به صورت حضوری برگزار شد و مابقی امتحانات پایان سال غیر حضوری بود.  آموزش های مجازی نخستین تجربه  نظام تعلیم و تربیت بود که به مدارس تحمیل شد. ازهمین رو نقاط قوت و ضعف زیادی داشت.

 وزارت آموزش و پرورش هم شبکه ویژه دانش آموزان و فرهنگیان با نام «شاد» راه اندازی کرد تا آموزش های مجازی در آن پیگیری شود اما این شبکه هم دارای ضعف های زیادی است که سبب شده است دانش آموزان و معلم ها از دیگر شبکه ها ی اجتماعی با هم در ارتباط باشند. وزیر آموزش و پرورش اعلام کرده است سال تحصیلی جدید از 15 شهریور ماه آغاز می شود. اما در حال حاضر وضعیت بسیاری از استان ها به لحاظ شیوع ویروس کرونا قرمز است و احتمال مجازی شدن آموزش ها برای سال تحصیلی جدید وجود دارد.

در همین باره با «سمیه شیخی یگانه» کارشناس آموزشی که سال ها سابقه تدریس در مدارس ابتدایی جنوب تهران را دارد به گفتگو پرداختیم که در زیر می خوانید:

درباره بازدهی تدریس آنلاین برای پایه کلاس اول توضیحاتی بدهید؟

تدریس آنلاین برای پایه اول به دلیل اینکه دانش آموز با محیط مدرسه آشنا نیست و معلم  را ندیده است به هیچ عنوان بازدهی نخواهد داشت.روش تدریس با گذشته متفاوت شده است و جدید است و در خیلی از موارد هم اولیای دانش آموز نمی تواند همانند معلم به فرزندانشان درس بدهد. بنابراین  روش تدریس مجازی برای دانش آموز پایه اول مناسب نیست.

برای پایه های دیگر که نسبتا دانش آموز با محیط مدرسه آشنا است چگونه است؟

در پایه دوم دانش آموز برای درسی همانند «ریاضی» وارد مباحث اساسی و ریشه ای می شوند و جمع و تفریق فرایندی دارند و گریزی به ضرب هم زده می شود. خانواده ها اصلا تسلط به این مباحث ندارند و بزرگترین مشکلی که خانواده ها با همکاران ما داشتند این بود که  تدریس را از همکار ما می خواستند و معلم درس را در قالب فیلم برای آن ها ارسال می کرد تا این فیلم بارگذاری شود، آموزگار بالغ بر سه تا چهار ساعت باید تلاش می کرد این فیلم را بارگذاری کند گاهی این بارگذاری ها به دلیل سرعت پایین اینترنت موفق نبود و بنابراین  نتیجه ای نداشت.

در پایه سوم  هم باز اگر درس ریاضی را در نظر بگیریم، دانش آموزان ضرب را یاد می گیرند. ضرب جزمباحث پایه است. برخی از اولیای دانش آموزان می توانند ضرب را با فرزندانشان کار کنند اما خیلی ها از اولیا هستند که سواد یا وقت این کار را ندارند. همچنین در این پایه جمع و تفریق فرایندی برای اعداد بزرگتر آغاز می شود که دانش آموز واقعا با مشکل مواجه خواهد شد. بنابراین بازدهی کلاس حضوری را برای دانش آموز نخواهد داشت.

برای پایه چهارم نیز همین  مشکلات را برای درس ریاضی خواهیم داشت. درس هایی همانند علوم، هدیه، قرآن را می توان مجازی دنبال کرد و دانش آموز خود می تواند بخواند و تا هشتاد درصد درس بگیرد. اما درسی همانند ریاضی اینگونه نیست. دانش آموز می خواهد در پایه چهارم کسر یاد بگیرد. کسر یکی از مباحث ریشه ای پایه چهارم است که در  راهنمایی و دبیرستان هم به کار می آید و دانش آموزان برای مباحثی همانند حل معادلات و حد نیاز به یادگیری دارد.

ارایه درس ریاضی از طریق فضای مجازی مشکل است و خانواده ها به همکاران ما می گویند در خانه هر درسی را می توانیم به فرزندانمان بدهیم به جز ریاضی.

در پایه پنجم دانش آموزان مساحت، محیط و شکل های هندسه ای را یاد می گیرند و  گریزی به معادلات هم داریم. در این وضعیت باز دانش آموز نمی تواند از طریق فضای مجازی ریاضی را یاد بگیرد و همکاران هم نمی توانند حق مطلب را در فضای مجازی ادا کنند و در حضوری وضعیت بهتر است. بنابراین هر دو طرف متضرر می شوند.

در پایه ششم چون دانش آموز سال آخر دوره ابتدایی بوده است وسال بعد دیگر معلم خود را نمی بیند خیلی به دروس در فضای مجازی اهمیت نمی دهد.

وضعیت آموزش  معلم ها در فضای مجازی چگونه است؟

برخی از معلم ها نیز سواد آموزش مجازی ندارند. نمی تواند یک فیلم با کیفیت بگیرد یا اعتماد به نفس برای قرار گرفتن چهره اش در مقابل فیلم را ندارد، چگونگی تنظیمات دوربین را نمی دانند. برخی از همکاران در برگه تدریس می کنند در حالی که برای این شیوه نیاز به تخته است باید معلم تخته وایت برد تهیه کند. همه این موارد بر روی تدریس مجازی تاثیر می گذارد.

حتی ما پیشنهاد می کنیم معلم ها زمان بگذارند و مدرسه بیایند و با استفاده از امکانات مدرسه فیلم تهیه کنند و به دانش آموز ارایه دهند.

از سوی دیگر هم، خانواده ها بدون محدودیت زمانی حتی در روزهای تعطیل با همکاران ما در ارتباط هستند و انتظار دارند بدون محدودیت زمانی معلم ها تدریس داشته باشند.این در حالی است که همکاران ما هم نیاز به آرامش دارند و نمی توانند تمام وقت تدریس کنند.

اگر سال تحصیلی جدید باز آموزش ها مجازی باشد چگونه ارزیابی می کنید؟

معلم از قبل با وضعیت درسی دانش اموز ضعیف آشنایی دارد و بر این قضیه اشراف دارد که خیلی از برگه ها با دخالت والدین تکمیل می گردد و حتی در تماس های تصویری همکاران با دانش اموز و آزمون های شفاهی حضور اولیا در پاسخ دهی کاملا مشهود بوده است.

اما برای سال تحصیلی جدید معلم ها دانش آموزان را نمی شناسند اگر آموزش ها هم مجازی شود نمی دانند نقاط قوت و ضعف دانش آموز چیست. اگر از صفر تا صد دانش آموزان معلمان را نبیند مشکلات درسی زیادی پیش خواهد آمد و بازدهی لازم را ندارد.

پیشنهاد شما چیست؟

منطقه ای که مدرسه ما قرار دارد یک شهرک است، دانش آموزان از راه های دور نمی آیند. وقتی مدرسه کامل تعطیل باشد چه تضمینی است دانش آموز بیرون نرود؟ خانواده او یعنی شاغل نیستند بیرون نمی روند؟ به نظر بنده باید آموزش به صورت گروهی باشد. همکاران در مدرسه حضور یابند و با هماهنگی هایی که انجام می دهند دانش آموزان به صورت گروهی  به مدرسه بیایند و  به آن ها تدریس داده شود، و بین رفت و آمد دانش آموزان وقفه گذاشته شود تا گروه ها با یکدیگر ارتباط نداشته باشند. باید این موضوع در اختیار معلم باشد تا او به گونه ای ساماندهی کند که دانش آموزان در معرض هیچ خطری قرار نگیرند. ساعت آموزشی هم کاهش یابد و دروسی همانند هنر، پرورشی و تربیت بدنی و فعالیت فوق برنامه به صورت مجازی تدریس داده شود.