خبرگزاری شبستان؛ گروه قرآن و معارف؛ یکی از شاخصه های تلاوت زیبا و خواندن قران بر اساس معیارهای مشخصات آشنایی با احکام تجویدی که به دو سطح مقدماتی و پیشرفته تقسیم می شود. این مباحث طی سلسله گزارشهایی به صورت مقدماتی تبیین شده تا خوانندگان بتوانند ضمن آشنایی با احکام و قواعد تجویدی قرآن و به زیبایی هر چه بیشتر تلاش کنند.
مخاطبان با کمک این سلسله مباحث که به منظور آشنایی با قرائت و روخوانی قرآن کریم تهیه شده میتوانند قرآن را به طور صحیح قرائت کرده و از معانی و مفاهیم صحیح آن بهرهمند شوند. لازم به ذکر است که قرائت در اصطلاح همان تلاوت و خواندن صحیح کلمات قرآن کریم است، به گونهای که از فعل وحی الهی حکایت کند که بر پیامبر بزرگوار اسلام (ص) نازل شده است. فضایل قرآن مجید، فضیلت تلاوت قرآن کریم، آثار تلاوت قرآن آداب تلاوت، ترتیل و مراتب سهگانة آن، قرآن و عترت، قاریان قرآن از منظر امام باقر (ع) و آشنایی با حروف الفبا (صامتها و مصوتها) برخی مباحث مطرح شده خواهند بود.
تجوید در لغت به معنای « تحسین-حسن بخشیدن-تکمیل-نیکو گردانیدن » آمده است. با رعایت قواعد تجوید قرآن، آیات الهی زیباتر، شایسته تر و نیکوتر تلاوت خواهند شد.
مخرج اول: محل خروج « حروف مد »
این حروف بدون تکیه به قسمت معینی از دستگاه تکلم،در«فضای» دهان تولید و خارج میشوند.«حروف مد» که به آنها حروف «مد و لین »نیزگفته میشود عبارتنداز: الف مدی، واو مدی، یاءمدی. به عنوان مثال در کلمات،«اتونی»، «اوتینا» و«اوذینا» این سه حرف جمع آمده اند.الف مدی: صدایی است که از کشیده شدن «فتحه» حاصل میشود.
هنگام تلفظ الف مدی،تنه زبان به پایین و کمی عقب متمایل می شود وآرواره ی زیرین، با کمی پایین آمدن به باز شدن دهان کمک می کند و با کشش صوت، الف مدی تولید می شود. اگر این حالت از لحاظ زمانی به نصف کاهش پیدا کند، «فتحه» تولید می گردد.لذا درزبان عرب، هیچ تفاوتی درتلفظ « فتحه » و« الف مدی » نیست مگرازلحاظ « زمان » کشش صوت! (تفاوت کمّی)
تفاوت حالت ترقیق الف مدی (رقیق ونازک شدن صدای الف) با حالت تفخیم آن (پرحجمی وصدای درشت الف) در این است که سطح زبان در حالت ترقیق نسبت به تفخیم آن ازسقف فاصله کمتری دارد؛ و در الف مفخّم، به کف دهان نزدیکتر می شود. ملاحظه می گردد که این صدا به مخرج حرف خاصی، تکیه و تمایل ویژه ندارد که بتوان آن حرف را «مادر» الف مدی دانست ولذا الف مدی، مطلقاً جوفی است.
نظر شما