به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از کرمان، روضه علمدار بار دیگر پیچیده در گوش زمان در محرم 1442 ه ق و این «باب الحسین» است که تو را می خواند تا با دستان جدا افتاده ای که تا قیامت مظهر جود و سخا است، دستانِ نیازمندت را بگیرد و به سفینة النجاة حسین علیه السلام برساند.
کربلا هم که بروی همین است؛ همانگونه که برای اهل معنا؛ از باب الحسین- حرم عباس- اذن زیارت می گیری تا امام خویش را آماده تر زیارت کنی؛ مگر حسینی تر از عباس هم در عالم می توان یافت؟!
مقتل می نویسد« فلما رآهُ الحسین علیه السلام مَصْروعاً عَلى شَطِ الفُرات، وَبَكى بُكاءً شدیداً فَرَجَعَ الحُسین اِلی الْمُخَیَّم،مُنکَسِراً حَزیناً باکیا"، یکفکف دموعه بکمه...
وقتی حسین علیه السلام دید عباس کنار رود فرات افتاده شروع کرد گریه کردن؛ گریستنی شدید، سپس به سوی خیمه ها برگشت؛ شکسته و حزین و گریان، اشک هایش را با آستین پیراهنش پاک می کرد...»
عزاداری شب تاسوعا
مراسم عزاداری تاسوعای حسینی از شب نهم محرم برای علمدار باوفای کربلا در نقاط مختلف استان آغاز و در روز تاسوعا با سوگواری و عزاداری قمر منیر بنی هاشم در جوار مزار سپهبدشهید حاج قاسم سلیمانی، علمدار باوفای سپاه اسلام و انقلاب و ولایت به اوج خود رسید.
مردم کرمان و بلکه ایران اسلامی، تاسوعای امسال را با این روضه مجسم، جور دیگری برگزار و بر روضه«علمدار و دستان جدا مانده» متفاوت از همیشه عزاداری و مجالس خود را با نام و یاد و تمثال شهید سلیمانی برپا کردند.
هیئتی یافت نمی شود که نشانی از حاج قاسم با خود نداشته باشد به ویژه اینکه «ما ملت امام حسینیم» حاج قاسم، شعار محرم امسال در هر کوی و برزنی است.
سینه زنان تاسوعای حسینی یکصدا زمزمه کردند:
«یاد حاج قاسم به خیر؛ هم امام و شهدا
مکتبش داده به ما درس ایمان و وفا
تا آخر دنیا این مرد ربانی
در دل بُوَد عشق قاسم سلیمانی»
نه فقط فاطمیه ای که گذشت؛ محرم هم امسال حال و هوای دیگری به خود گرفته و جای خالی حاج قاسم، روضه ها در دلها بر پا کرده؛ روضه ای با مطلع «علمدار نیامد...»
نظر شما