به گزارش خبرنگار شبستان، نگار داوری اردکانی، استادیار گروه زبان شناسی دانشگاه شهید بهشتی مقاله خود را با عنوان "تأسیس رشته برنامه ریزی زبان فارسی، گامی به سوی بومی سازی رشته زبان شناسی" در دومین کنگره علوم انسانی مطرح کرد.
وی با نظر به جایگاه و شأن بالای زبان فارسی در میان مردم ایران و نگرش مثبت آنها به این زبان، اظهار کرد: یکی از مهم ترین اهداف تأسیس و توسعه رشته زبان شناسی در ایران و نیز یکی از راهبردهای کاربردی کردن و در نتیجه نیاز محور نمودن پژوهش های این رشته، میتواند توجه به نیازهای برنامه ریزی زبان در ایران و به ویژه برنامه ریزی زبان فارسی باشد.
این کارشناس حوزه علوم انسانی اضافه کرد: یکی از عمده ترین نیازهای عالی ترین نهاد برنامه ریزی زبان فارسی در ایران، یعنی فرهنگستان زبان و ادب فارسی، نبود کارشناسان ورزیده و آگاه به مسایل و مشکلات زبان فارسی است.
وی با اشاره به این که پژوهشگران علاقه مند و پرتوان بسیاری در حوزه مسایل و مشکلات زبان فارسی تلاش نموده اند، افزود: همواره و به ویژه در دهه ۷۰، تلاش های مثبتی برای تخصصی کردن حوزه های مختلف مسایل زبان فارسی از سوی این پژوهشگران انجام شده است.
داوری ادامه داد: فرهنگستان زبان و ادب فارسی نیز که به واقع مجمعی از این فرهیختگان است، به تأسیس رشته واژه گزینی که از جمله فعالیت های برنامه ریزی زبان می باشد، اقدام کرده است.
وی گفت: با این حال، هنوز پژوهش علمی مدونی در جهت نیاز محور نمودن رشته های زبان شناسی و شاید زبان و ادبیات فارسی، از منظری کلان نگر صورت نگرفته است.
این پژوهشگر علوم زبان شناسی، اذعان داشت: با توجه به اینکه در سال های اخیر، مقطع کارشناسی رشته زبان شناسی تأسیس و راه اندازی شده است، این پژوهش به بررسی و ترسیم زیرساخت های لازم برای عملیاتی سازی پیشنهاد تأسیس رشته برنامه ریزی زبان می پردازد.
وی هم چنین بیان کرد: تخصصی نمودن شاخه های مختلف زبان شناسی(آواشناسی و واج شناسی، ساخت واژه، نحو، گفتمان شناسی، جامعه شناسی زبان و روانشناسی زبان) با تمرکز بر هدف سر و سامان دهی به مسایل و مشکلات زبان فارسی و کارآمدسازی هر چه بیشتر این زبان و ارتقا شأن ابزاری و عاطفی آن، از دیگر مسائل مورد بررسی این پژوهش و یک ضرورت جدی برای حرکت در مسیر بومی سازی علوم است.
داوری گفت: تعیین محورها و اهداف اصلی سرفصل و محتوای دروس رشته زبان شناسی، مقایسه آن با سرفصل و محتوای دروس همین رشته در چند دانشگاه معتبر خارجی با توجه به اهداف تربیت دانشجو در هر دانشگاه و سپس بومی سازی محتوا و سرفصل موجود رشته زبان شناسی در ایران با توجه به فهرست مسایل زبان فارسی(داوری: ۱۳۸۸)، طریقه عملکرد این پژوهش می باشد.
وی در پایان سخنان خود، تصریح کرد: نتیجه این پژوهش نشان می دهد که لازم است ضمن تقویت و گسترش رشته زبان شناسی همگانی در مقطع کارشناسی، به تأسیس شاخه های تخصصی زبان شناسی با تمرکز بر شاخه های کاربردی زبان شناسی و نیز تأسیس رشته برنامه ریزی زبان، در جهت حل مسایل زبان فارسی و برنامه ریزی این زبان و سایر زبان های رایج در ایران اقدام نمود.
نظر شما