به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، «زهره احمدی» استاد حوزه علمیه، امروز به صورت مجازی در مدرسه علمیه ثامن الائمه(ع) به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت: صلح امام حسن (ع) یکی از مهمترین و چالشی‌ترین بحث‌های تاریخ تشیع به شمار می رود.
وی غربت و مظلومیت امام حسن(ع) را محصول بی بصیرتی یاران ایشان دانست و ادامه داد: امام حسن مجتبی(ع) به دلیل شرایط اجتماعی و سیاسی جامعه اسلامی مجبور به پذیرش صلحنامه تحمیلی شد.
احمدی با طرح این پرسش مبنی بر اینکه چرا امام حسن(ع) همانند بردار بزرگوارشان مقاومت نکردند تا صلح نکنند، پاسخ داد: امام حسین(ع) به عنوان یک معترض و آمر به معروف و ناهی از منکر در برابر حاکمی فاسق و ظالم قیام کردند تا به عنوان یک مومن به تکلیف الهی خویش عمل کنند و نقطه شکوه و زیبایی این قیام تا آنجا بود که در این راه مظلومانه به شهادت برسند.
استاد حوزه علمیه ادامه داد: درحالی که امام حسن مجتبی(ع) اصلا چنین وضعیت و شرایطی نداشتند زیرا حضرت خلیفه‌ای بود که ظاهرا یک نفر از رعیت ایشان علم طغیان برافراشته بود و اگر امام در برابر آن یک رعیت طغیانگر مقاومت می کردند و شهید می شدند هرگز آن اعتراض شجاعانه و ایستادگی در برابر منکر محسوب نمی شد بلکه چنین فرض می شد که حضرت حاکمی است که در برابر مردم خود ایستاده و به قتل رسیده است.
وی افزود: حضرت وقتی وضعیت اجتماعی و سیاسی جامعه و لشکر را می دیدند می دانستند که حتی اگر جنگ را تمام نکند و سالها ادامه داشته باشد نتیجه همان خواهد بود برای همین تن به صلح دادند.
احمدی در پایان خاطرنشان کرد: امام حسن(ع) به هیچ وجه مساله بیعت برایش مطرح نبود و در صلح تحمیلی شرط حضرت این بود که ایشان معاویه را به عنوان امیرمومنان ندانند، با آن بیعت نکنند و او حق تعیین جانشین نداشته باشد.
نظر شما