دروغ کلید تمام گناهان/ نمازگزار واقعی راستگو است

به گزارش خبرنگار گروه قرآن و معارف خبرگزاری شبستان،نماز ارتباط صمیمانه ای است میان انسان و خدا به طوری که وقوف خاشعانه و خاضعانه انسان در نماز در برابر پروردگار متعال به او نیروی معنوی می بخشد که حفظ صفای روحی و آرامش قلبی امنیت روانی و سلامت روانی را در او پدید می آورد. امروزه اعتقاد بر این است که امنیت روانی از بین رفته و بیش از پیش بر جسم و روح تاثیر گذاشته است. ارتباط با نماز نقش مهمی در بین رفتن این بیماری ها در جامعه دارد لذا در این خصوص با حجت الاسلام والمسلمین «سید رضا حسینی مازندرانی» تولیت حوزه علمیه امام حسین (ع) و استاد حوزه گفت و گویی انجام دادیم که در ادامه تقدیم حضورتان می شود.

فلسفه و اهمیت نماز در دین مبین اسلام چیست؟

آیات و روایات زیادی مبنی بر ترغیب و تشویق مسلمانان به نماز داریم. متاسفانه در حال حاضر فرهنگ نماز در جامعه بسیار کمرنگ شده است به گونه ای که صدا و سیما که یک رسانه ملی می باشد، اهتمام ویژه ای به نماز ندارد. خداوند در سوره مومنون می فرماید: قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ(1) الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ ﴿۲﴾وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ ﴿۳﴾وَالَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ ﴿۴﴾وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ ﴿۵﴾إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ ﴿۶﴾فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاءَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ ﴿۷﴾وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ ﴿۸﴾وَالَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَوَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ ﴿۹﴾أُولَئِكَ هُمُ الْوَارِثُونَ ﴿۱۰﴾الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿۱۱﴾ یعنی بی تردید مردگان رستگار هستند، آنان که در نمازشان فروتن و با حضور قلب هستند و آنانی که از هر گفتار و کردار بیهوده و بی فایده رویگرداندند، آنان که پرداخت زکات می کنند، آنان که امانت و پیمان های خود را رعایت می کنند و آنان که همواره بر شرایط ظاهری و معنوی نمازهایشان محافظت دارند؛ اینان اند که وارثان هستند، وارثانی که بهشت فردوس را به میراث می برند و در آن جاودان هستند. همچنین خداوند در آیه ای دیگر می فرمایند: «ان الصلاه تنهی ان الفحشا والمنکر» یعنی نماز انسان را از فحشا و منکرات باز می دارد، چون نمازگزار هیچ گاه اهل ربا، تهمت، غیبت و شراب خواری نیست.

پس چرا بسیاری از افراد هستند که نماز هم می خوانند ولی گناه و ربا هم می کنند؟

چون این نماز آنها نماز واقعی نیست، نماز واقعی دارای هزاران ویژگی است. قرائت نماز باید درست باشد، لباس نمازگزار و جای سجده باید پاک باشد، مکان نمازگزار باید غصبی نباشد، نمازگزار باید حضور قلب داشته باشد و لقمه حرام نخورد؛ در این صورت است که هم نماز مورد قبول پروردگار واقع می شود و هم دعایش مستجاب می شود. طبق روایات لقمه حرام تا چهل روز در بدن انسان می ماند و طی این مدت دعای انسان مستجاب نمی شود. رسول اکرم (ص) در باب اهمیت نماز می فرماید: نماز نور چشم است، همچنین در همین راستا نیز داستانی از امیرالمومنین (ع) داریم که نقل می کنند: حضرت چنان خاشعانه به عبادت می پرداختند و با تمام وجود به خدا توجه داشتند که برای خارج کردن تیری که در جنگ صفین به پای ایشان اصابت کرده بودند و نمی توانستند آن را خارج کنند در نماز در حال سجده از پای وی خارج کردند و چون حضرت از نماز خارج شدند، متوجه خارج کردن تیر شدند و قسم یاد کردند که اصلا متوجه نشدند.

ایشان در جای دیگر فرمودند: نماز من به خاطر بهشت و جهنم نیست بلکه به دلیل قرب به پروردگار است؛بنابراین بعید است انسان عاقل خود را در این دنیا جهنمی بداند. این دنیا موقت است و همه انسان ها می میرند. نخستین سوال در آخرت نماز است. اگر نماز پذیرفته شود، همه اعمال انسان پذیرفته می شود در غیر این صورت اعمال دیگر هم قبول نمی شود لذا وقتی انسانی با تهمت، غیبت و سخن چینی در قبال ذات اقدس الهی بگوید مرا یاری کن، این دعا اثر واقعی ندارد، چون نماز واقعی انسان را از فحشا و اعمال ناپسند حفظ می کند.

چرا در دین مبین اسلام تاکید به نماز خواندن شده است؟

همه انبیا و اولیای خداوند در مقابل ذات اقدس الهی می ایستادند و با توجه به ذات پروردگار اشک می ریختند و به قدری غرق در پروردگار بودند که انگار در عالم دیگری هستند. کسی که نماز نخواند، خیر و برکتی هم در زندگی اش وجود ندارد و دعایش هم مستجاب نمی شود. اگر انسان هر کار خیری انجام دهد ولی نماز نخواند، ارزشی ندارد و جای نماز را پر نمی کند، چون اصل، انجام واجبات است و خواسته پروردگار هم انجام واجبات و ترک محرمات می باشد.خداوند در قرآن کریم می فرماید «وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ»  من جن و انسان را نیافریدم مگر مرا پرستش کنند؛ بر همین اساس آیات فراوان در خصوص نماز در قرآن مجید وجود دارد.

انسان اشرف مخلوقات است و دارای دو نیروی عقل و شهوت می باشد. اگر نیروی عقلش بر نیروی شهوت غلبه کند، مقامش از ملائکه بالاتر می رود و اگر نیروی شهوت غلبه کند از حیوان هم پست تر می شود. شب عاشورا ابی بن ابیطالب (ع) با یارانش تا صبح مشغول خواندن نماز و قرآن بودند. این امر اهمیت نماز را می رساند لذا هرچه هست در نماز است، کسی که نماز نخواند  و اطاعت امر نکند نه دنیا دارد و نه آخرت. همچنین حضرت علی (ع) فرموده اند: هر کس خود را بشناسد خداوند را شناخته است. انسان باید بداند از کجا آمده، به کجا می رود، چه کاری باید انجام دهد. همه اینها مهم است. یکی از دلایل عدم استجابت دعای ما در از بین برفتن ویروس کرونا بی توجهی و سستی به نماز در جامعه ما است. امام صادق (ع) در آخرین لحظات عمر مبارک شان به یاران و بستگان خود در خصوص نماز فرمودند: اگر کسی نماز را سبک بشمارد مانند کسی است که نماز نمی خواند و در روز قیامت وی را شفاعت نمی کنیم؛ بر همین اساس امام راحل نیز در کتاب توضیح المسائل خود می فرماید: کسی که نماز را سبک بشمارد، مانند کسی است که نماز نمی خواند لذا نماز در اولویت کارهای امام راحل قرار داشت.

بی توجهی و سستی به نماز چه آثار و تبعاتی به همراه دارد و چرا مردم نمازگریز شدند؟

در روایات داریم اگر کسی در یک روز گناهی مرتکب شود، شب موفق به خواندن نماز شب نمی شود لذا اگر کسی مال حرام بخورد، صددرصد در نماز کوتاهی می کند. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: کسی که تشنه باشد و آب بنوشد، سیراب می شود ولی من هر چقدر عبادت می کنم نه خسته و نه سیر می شوم. همچنین حضرت علی (ع) در دعای کمیل می فرماید: کسی که مرتکب گناه شود، هیچ وقت دعایش اجابت نمی شود. فردی نزد پیامبر اکرم شرفیاب شدند و گفتند من گناه می کنم. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: هر گناهی می خواهید انجام دهید، اما دروغ نگویید، چون کلید تمام گناهان دروغ است پس انسانی که دروغ می گوید، هیچ سنخیتی با نماز ندارد. همچنین در جای دیگر فرموده اند انسانی که به یاد مرگ باشد گناه نمی کند. نکته مهم دیگر این ست که هر کس با خلوص نیت واجبات پروردگار را به جا بیاورد، به سعادت دست می یابد.