به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، «دکتر حسین قلجی» امروز سه شنبه 9 دی در نشست «الگوی حکمرانی دولت در حوزه فرهنگ» که به همت پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شد، گفت: در دنیا در مورد فرهنگ دو رویکرد وجود دارد. در رویکرد اول دولت هیچ ورودی به حوزه فرهنگ نمی کند. در رویکرد دوم دولت خود را محق در ورود به حوزه های مختلف می داند.
عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق (ع) ادامه داد: در یک نظام سکولار مثل فرانسه کنونی دولت در عرصه فرهنگ وجود دارد. ما چند راهبرد اصلی را می توانیم داشته باشیم، یکی نگاه و راهبرد حمایتی و دیگری نگاه محافظتی است؛ حتی در نظام سکولار رویکرد حمایت گرانه به فرهنگ دارند یعنی از فرهنگ خود در مقابله با غلبه شدن المان های خارجی حمایت می کنند. در کشور ما نگاه بیشتر محافظتی است.
وی با بیان اینکه جامعه ما در مورد کمرنگ شدن مسایل فرهنگی و دینی حساس است، عنوان کرد: مردم دوست دارند مسئولان دغدغه فرهنگی داشته باشند. مردم با نوع برخورد برخی از مسئولان مشکل دارند و معتقدند برخی از این برخوردها جوانان را از دین زده می کند؛ در واقع جامع ما مخالف ورود دولت به حوزه فرهنگ نیست.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه در حوزه سیاستگزاری سه دسته سیاست داریم، بیان کرد: این سیاست ها عبارتند از سیاست های توزیعی، باز توزیعی و تنظیمی. سیاست های تنظیمی به طور مثال به ما می گویند از چراغ قرمز عبور نکنید. سیاست های توزیعی به تقسیم منابع کشور بر می گردد، به عنوان مثال می گویند کسانی که فیلم های مذهبی می سازند مورد حمایت قرار می گیرند. در سیاست بازتوزیعی به طور مثال گفته می شود از کسانی که فیلم هایی با فرهنگ غرب تولید می کنند، مالیات بیشتری می گیریم و آن را به سازندگان فیلم های مذهبی می دهیم. هرچه از سیاست توزیعی به بازتوزیعی رویم، مقاومت مردم بیشتر می شود.
قلجی با بیان اینکه سیاست های بخش بیت المال مورد دغدغه همه است، گفت: دوگانگی بین فرهنگ و معاش ایجاد شده است؛ به عنوان مثال برخی مردم می گویند پول وارد کردن واکسن نداریم اما به فلان موسسه پول داده می شود. در اینجا باید قدرت اقناع کنندگی وجود داشته باشد. مردم در این مثال ناراحت اند که بودجه کار مهم تری به فلان موسسه داده شده است. سیاستگزار باید تبیین کند که آیا بودجه کار مهم تر به یک موسسه داده شده یا خیر و اگر این بودجه اختصاص داده شده، دلایل ذکر شود. مشکل ما در اولویت دادن در حوزه سیاست های تنظیمی است.
بر اساس این گزارش، «دکتر عطاءالله بیگدلی» در این نشست گفت: بعد از انقلاب و در چهل سال اخیر دستگاه حکمرانی جمهوری اسلامی ایران، قانون اساسی و قوانین انقلاب و اراده مردم در خصوص آرمان شان به یک اجماع نسبی نظری رسیدند. این اجماع نظری دارای ابهام بود. هرچه از ابتدای انقلاب فاصله گرفتیم، حوزه آرمان ها با میدان واقعی تلاقی کرد و اجماع را از دست دادیم.
پژوهشگر تمدن پژوهی پژوهشکده شهید صدر اظهار داشت: از 150 سال پیش با تجدد در ایران مواجه شدیم، در برابر قطب دین خواه و متدین قطب ضد دین و سکولار که دلداده جهان مدرن است، شکل گرفت. عده ای از آنها از ایران رفتند و آنهایی که ماندند آینده ایران را مدرن تصور می کنند.
وی خاطر نشان کرد: عموم مردم ایران یعنی حدود 70 درصد مردم زندگی میانه ای دارند. ورود دولت به حوزه فرهنگ جزو وظایف آن است. دولت به این نتیجه رسیده که مداخله مستقیم در حوزه فرهنگ نداشته باشد. حدود 70 درصد ایرانیان علیرغم دعوای دوطرفه طیف زندگی مسالمت آمیزی دارند، انواع موسیقی ها را گوش می دهند و به مسجد و هیئت نیز می روند. مطالعات نشان می دهد که این زندگی ها به بی معنایی منجر می شود.
نظر شما