به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از سمنان؛«فرشید فلاح لاله زاری» در نشست با فرماندار شهرستان شاهرود ،با تاکید بر لزوم تسریع در برنامه ریزی برگزاری کنگره نکوداشت ابن یمین فریومدی گفت: این کنگره در شاهرود برگزار خواهد شد.
مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان سمنان با اشاره به اینکه این کنگره با همفکری با استادان، نخبگان ادب و فرهنگ استان در چند بخش مجزا برگزار خواهد شد گفت: رونمایی از پنج اثر این شاعر بزرگ قرن چهارم، معرفی شخصیت ایشان در قالب فیلم کوتاه، دعوت از شاعران نامی کشور و ارائه حضوری و غیرحضوری ادیبان شاخص در خصوص شخصیت این شاعر و چهره فاخر کشور و فراخوان مقاله از اقدامات اجرایی در برگزاری کنگره ابن یمین فریومدی در شاهرود است.
وی اظهار داشت: در بخش دوم با همکاری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و دستورات لازم در خصوص برگزاری ستاد ملی و نشست های تخصصی این چهره فاخر در استانهای کشور هماهنگ خواهد شد.
فلاح لاله زاری برگزاری همایش تبلیغی برای مردم در فرومد شاهرود را بخش سوم این کنگره بیان کرد و گفت: برگزاری تئاتر خیابانی، معرفی مقالات و کتابهای این شخصیت برجسته و ... از دیگر برنامه های این همایش در فرومد باشد.
مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان سمنان با اشاره به اینکه کنگره آیت الله شاهرودی در شاهرود بسیار فاخر و در سطح بالا برگزار شده است و می توانیم از این ظرفیت در برگزاری کنگره ابن یمین فریومدی نیز استفاده نماییم، خواستار استفاده از این ظرفیت ها در خصوص برگزاری کنگره شد.
«ابوطالب جلالی» فرماندار شهرستان شاهرود، آمادگی این شهرستان را برای برگزاری کنگره «ابن یمین فریومدی» در سطح ملی اعلام کرد وگفت: برگزاری نکوداشت آیت الله شاهرودی در شاهرود نشان داد که اجرای این گونه برنامه ها با برنامه ریزی و ظرفیت بالا امکانپذیر است.
اِبن یَمین (زاده ۶۶۴ – درگذشته ۷۴۶ ه.ش) با نام کامل فخرالدین محمود بن یمین‌الدین طغرایی مستوفی بیهقی فَریُومَدی، شاعر و بزرگ‌ترین قطعه‌سرای ایرانی بود که بخش اعظم زندگانی وی در روستای فرومد (واقع در استان سمنان و از حوالی شاهرود که در سابق از توابع خراسان بود) سپری شد.
دیوانی که از ابن یمین بر جای مانده است، شامل قصیده، غزل، مقطع، رباعی و چند ترجیع‌بند، ترکیب‌بند، مسمط، مخمس، مستزاد و چند مثنوی است. در دیوان او برخی ماده تاریخ و چیستان نیز وجود دارد. دیوان اصلی او در سال ۷۶۳ ه.ق در جنگ میان سربداران و معزالدین حسین کرت به غارت رفت و دیگر یافت نشد.
به گفته خودش، ۱۰ سال بعد از این واقعه، آنچه از دیوانش در یاد و خاطره و همچنین در «جرائد افاضل نامدار» و «سفائن اماثل» باقی مانده بود، مجدد گردآوری کرد و سروده‌های سال‌های پس از آن را نیز به آن افزود تا دیوانی دیگر رقم بخورد.
امروزه از این دیوان، نسخه‌های مختلفی در دست است. اهمیت و شهرت ابن یمین طغرایی، بیشتر به سبب قطعات معروف اوست که بر مضامین اخلاقی و اجتماعی سروده شده است.
مضامین غزلیات او نیز غالبا عاشقانه است. اشعار او روان و منسجم و خالی از تکلف و علم‌فروشی و دنباله سبک خراسانی توصیف شده است.
نظر شما