خداشناسی و انسان شناسی نیایش های معصومان(ع) را منحصر به فرد کرده است

خبرگزاری شبستان- سرویس فرهنگی_ مریم داوری: اگرچه به توصیه بعضی صاحبدلان و اهل معرفت به گاه نیایش با خدای تعالی هیچ آداب و ترتیبی نباید جست و هر که مجاز است هر چه در دل دارد و آرزوی اوست با هر زبان و به هر شکل که خواهد، بگوید و درخواست کند اما برای رسیدن به مراتب قربی نیایش و ارتباط معنوی تمام عیار با معبود یگانه بی شک ظرافت های بسیار و دقیق وجود دارد که اهل اش از آن غافل نیستند و می دانند که تنها به مدد آنهاست که نیازخواهی و ارادت ورزی شان به بارگاه قبول معشوق موفق و کامیاب می افتد و انقطاع به مبدا اعلی وجود برایشان حاصل می گردد.

سخنان و سفارش های معصومین (ع) در آداب و شرایط گوناگون دعا و سعی گسترده عالمان و فرهیختگان دینی در تشریح این آداب نشان از اهمیت دعا و مناجات دارد افزون بر آن شکل و محتواهای دعاها به عنوان متون آموزشی در این باب گواهی است روشن بر آداب داری دعا و لزوم پرداختن به رعایت های مورد سفارش.در زمینه دعا و مناجات کتاب های بسیاری منتشر شده است که یکی از آنها «الهی نامه امام علی ابن ابیطالب (ع)» است.این کتاب در مورد مناجات حضرت علی (ع) است که حجت الاسلام محمد مهدی رضایی آنرا در قالب  80 صفحه به رشته تحریر در اورده است. حجت الاسلام محمد مهدی رضایی نویسنده و مترجم و از اساتید و محققان حوزه و دانشگاه است.

کتاب «الهی نامه امام علی بن ابیطالب (ع)» در 10 فصل تنظیم شده است. عناوین این فصول عبارتند از: ستایش تو را سزد، جز تو کسی ندارم، خود شیوه بنده پروری دانی، درمانده تر از من کیست، جز به پناه تو امیدی نیست، ایستادن به توبه و اعتراف، آمرزش نشانه لطف توست، نیازخواه توام، مرگ من نزدیک است و بهشت را به من ببخش.

حجت الاسلام محمد مهدی رضایی با بیان اینکه راه دعا و نیایش به روی همگان باز است، اظهار داشته است: کسی را از این تجربه عزیز و معنوی منع نکرده اند ولی گام نهادن در این مسیر و پیمودن آن همچون هر حرکت و سفری لوازم و مقدمات و توان و توشه ای می خواهد که در نظر نیاوردن آنها می تواند دعا کننده را در رسیدن به مقصود معطل بگذارد و گاه دچار محرومیت های حسرت بار کند. در این باره دعاها و مناجات های منقول از پیشوایان پاک کامل ترین، عمیق ترین و آموزنده ترین تجربه ها و چراغ راه مناجاتیان و تشنه کامان محبت الهی است تا از آنها دستگیری کند و مناجات خدا، بالاشان ببرد.

این نویسنده و مترجم تصریح کرده است: آنچه نیایش های معصومان(ع) را چنین خاص و منحصر به فرد و آموزشی قرار داده دو بعد عظیم خداشناسی و انسان شناسی آن وجودهای مقدس است. ایشان حقیقت آدمی، نیازمندی های و مایه های سعادت و شقاوت دنیایی و آخرتی انسان را بیش از همه می شناسند و نسبت به ذات مقدس پروردگار با همه ویژگی ها و صفات بالاترین و یقینی ترین معرفت را دارند. از این رو هنگام مناجات با خدای خویش آن گونه عمل می کنند و عباراتی را بر زبان می آورند و نیازهایی را می طلبد که از بنده ای فقیر، ناتوان و فروتن در مقابل خدای بی نیاز، محتشم، مهربان و توانمند انتظار است.

این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به اینکه گزیده ای از نیایش های بزرگ بنده نیایش های خدا، حضرت امیرالمومنین (ع) در کتاب الهی نامه امام علی بن ابیطالب (ع) آمده است، افزود: با این ویژگی که بر تارک هر دعا واژه لطیف، پر احساس، صمیمانه و اکنده از معرفت «الهی» قرار گرفته است؛ واژه ای با درخشش چشم نواز و شوق انگیز که جان های سوخته از محبت پروردگار را به وجد می آورد و به دل کندن از همه چیز و پرداختن به مقصد و مقصود هستی ها بر می انگیزد.

حجت الاسلام رضایی با بیان اینکه این «الهی» ها همچون «قبسات نور» در «طور» نیازخواهی و معرفت جویی بنده شعله پراکنی و هدایت گری می کند، عنوان کرده است: این الهی ها مایه هایی بس عظیم و آموزنده در باب مسایل عقیدتی، تربیتی، راه و رسم دعا و درخواست از خدا را در خود جای داده و سخاوتمندانه در اختیار خداخوانان و خداخواهان می گذارد تا هر کس به وسع استعداد بندگی خویش بایسته های ارادت عاشقانه و خالصانه به پروردگار عالم را بیاموزد و آن را سرمایه سعادت دو جهان خویش قرار دهد.

در بخشی از کتاب «الهی نامه امام علی ابن ابیطالب (ع)» آمده است: الهی بنده ات تو را می ستاید و در سختی ها به تو پشت گرمی دارد، پس حمد و بزرگی تو را سزد که دارای جاودانه و پروردگار چاینده ای.

الهی ستایش برای تو خواهد بود همیشه همیشه، پیوسته و بی گسست که می افزاید و نمی کاهد آن سان که می خواهی و می پسندی.

الهی گسستن از همه چیز و پیوستن به خود را به من ببخش و دیده دلهایمان را به پرتوی نگاه شان به ذات مقدس ات روشن گردان تا چشم دل ها پرده های نور را بشکافد و به معدن عظمت  و بزرگی درآید و جان هایمان به شکوه قدس تو آویخته گردد.

در بخش دیگری از این کتاب می خوانیم: الهی مرا از آنان قرار ده که صداشان زده ای و پاسخت گفته اند و نگاه شان کرده ای و از شکوهت مدهوش گشته اند پس با آنان به راز سخن گفتی و آنان آشکارا برایت کوشیدند.

الهی در جمع دوستانت مرا در جایگاه کسانی قرار ده که محبت بیش از پیش تو را آرزو دارند.

الهی قلبی را که در دنیا از محبت خود آکنده ای چگونه شعله های سوزانده دوزخ دربر خواهد گرفت. الهی مرا همین شرافت بس که بنده توام و همین سربلندی بس که تو پروردگار منی.

الهی اگر عذابم کنی بنده ای هستم که به خاست خود آفریده ای و عذابش می کنی و چون بر من رحمت آوری بنده ای خواهم بود که گناهکارش یافته ای و اینک نجاتش می بخشی.

گفتنی است، کتاب «الهی نامه امام علی بن ابیطالب (ع)» دربردارنده مناجات حضرت علی (ع) اثر حجت الاسلام محمد مهدی رضایی مشتمل بر 80 صفحه در شمارگان پنج هزار نسخه در قطع رقعی برای گروه سنی بزرگسال از سوی انتشارات بهار دلها چاپ و روانه بازار کتاب شده است.