سفر به سرزمین ابریشم و شکر سیاه

قایق سواری در رودخانه سیاه درویشان، بازدید از تالاب سلکه، بازدید از پل های خشتی و شهرتاریخی گسگرات ، باغ پرنیان، خانه تاریخی ضیابری و مناره بازار می توان خاطره خوبی برای مسافران نوروزی باشد.

به گزارش خبرگزاری شبستان از گیلان،

تعطیلات نوروز فرصت خوبی است تا با تامل بیشتری جاذبه‌های تاریخی و طبیعی شهرستان‌های گیلان را ببینیم. شهرستان صومعه سرا، مرکز فعالیت‌های جنبش جنگل در یکصدسال پیش بود و به دلیل نزدیکی به تالاب انزلی، سرشار از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی است.

قایق سواری در رودخانه سیاه درویشان، بازدید از تالاب سلکه، بازدید از پل‌های خشتی و شهر تاریخی گسگرات، باغ پرنیان، خانه تاریخی ضیابری و مناره بازار می‌تواند خاطره خوبی برای مسافران نوروزی باشد. خرید حلوای ضیابری، رشته خشکار طاهرگوراب، شکرسیاه روستای قاضده و دیگر محصولات کشاورزی محلی در روز بازارهای این شهرستان، شیرینی این سفر را دوچندان می‌کند.

 

*قایق سواری در تالاب سلکه

«تالاب سَلکه» در روستای «هنده خاله»، یکی از دیدنی‌های شهرستان صومعه سراست. این تالاب در تابستان، مملو از نیلوفرهای آبی است که گل‌های صورتی آن لابه لای برگ‌های پهن بسیار چشم نواز است.

رودخانه روستای سیاه درویشان و شعبه‌های آن از دیگر جاذبه‌های طبیعی شهرستان صومعه سراست. مردم محلی با ایجاد اسکله‌های کوچک چوبی با قایق‌های موتوری و پارویی گردشگران را به تالاب سلکه و مرداب انزلی می‌برند. نزدیک به رودخانه سیاه درویشان نیز کلبه‌های چوبی با پخت انواع نان و شیرینی‌های محلی از مسافران پذیرایی می کنند.

 

*باغ پرنیان و صنعت نوغانداری

شهرستان صومعه سرا، دومین شهرستان تولید کننده ابریشم است. به‌روایتی در گذشته نخستین شهرستانی که کرم ابریشم پرورش می‌داد، این شهرستان بود. به همین دلیل در نقاط محتلف این شهرستان، المان‌هایی از پیله‌های ابریشم، پارچه‌های ابریشمی و پروانه می‌بینید. وجود توتزارهای وسیع برای تغذیه نوغان یا کرم ابریشم، از دیگر جاذبه‌های طبیعی این شهرستان است. باغ پرنیان یکی از باغ‌های توت دولتی است که مردم از آن بازدید می‌کنند.

 

 

*خانه تاریخی آیت الله ضیابری

در روستای ضیابر واقع در شهرستان صومعه سرا، خانه تاریخی آیت الله سید مهدی موسوی، با قدمت ۲۰۰ سال وجود دارد که در فهرست آثار ملی ثبت شده است. اگرچه نوادگان وی، هنوز در این خانه زندگی می‌کنند، ولی به نیت جدشان هرسال در ایام دهه محرم، پذیرای هیات‌های سینه زنی و عزاداری است.

سادات روستای ضیابر، عمدتا خود را منتسب به امامزادگان آقاسید محمد جان و مولا جان می‌دانند که گفته شده پدر و پسر بودند. تعزیه دهه محرم ضیابر هم در گیلان شهرت زیادی دارد و خاندان آیت الله موسوی ضیابری می‌گویند ایشان در زمان تحصیل در نجف اشرف، تعزیه خوانی را با خود به روستای زادگاهش یعنی ضیابر آورده است.

 

*پل های خشتی رودخانه گازروبار و تنیان

در زمان صفویه، توسعه تجارت ابریشم، ساخت کاروانسراهای بین راهی و توسعه راه‌ها در دستور کار قرار گرفت. احداث شاهراه معروف به عباسی در زمان شاه عباس صفوی موجب شد راه سنگفرشی از اردبیل احداث و با گذر از شهرها و روستاهای گیلان و  استان مازندران تا فرح آباد ساری ادامه یابد. به دلیل تعدد رودخانه های پرآب در آن زمان، در مسیر این راه طولانی، پل های خشتی زیادی ساخته شد. برخی از آنها هنوز موجود بوده و در سال های اخیر مرمت شده است.

پل خشتی بزرگ بر رودخانه گازروبار در نزدیکی شهر صومعه سرا، مرغانه پورد در روستای خطیبان، بقایای پل خشتی در جنگل هفت دغنان ، پل های خشتی دوگانه در منطقه طاهرگوراب و پل تاریخی گوراب زرمیخ بر رودخانه تنیان، بخشی از میراث تاریخی این شهرستان است.

 

*مناره بازار گسگر

مناره بازار گسگر، بنای تاریخی دیگری است که در گذشته ۳۰ متر و به روایتی ۳۳ متر ارتفاع داشته و در طول زمان بخش‌هایی از آن فرو ریخته است. این مناره در دهستان «طاهر گوراب» بین گوراب زرمیخ و روستای «پاسکه» و در میان شالیزارها قرار دارد. در زلزله سال ۱۳۶۹مناره آسیب جدی می‌بیند. بعدها اداره کل میراث فرهنگی گیلان مناره را با ارتفاع کمتری مرمت می‌کند و اکنون ۱۸ متر ارتفاع دارد. این مناره تاریخی در بهمن ۱۳۷۸ و به شماره ۲۶۸۱ در فهرست آثار ملی ثبت  شده است.

 

*آثار بجامانده از نهضت جنگل

نهضت جنگل به رهبری میرزا کوچک جنگلی، هفت سال در جنگل‌های گیلان طول کشید و با شهادت میرزا کوچک جنگلی در آذر ۱۳۰۰ پایان یافت. مرکز این جنبش، منطقه کسما و گوراب زرمیخ در شهرستان صومعه سرا بود.

حمام تاریخی کسما، بقایای اسلحه خانه گوراب زرمیخ، راه سنگفرش گوراب زرمیخ تا آلیان، بخشی از بناهای تاریخی مرتبط با این نهضت است.

 

*حمام تاریخی کسما

حمام تاریخی کسما، در دوره قاجار توسط حاج صالح کسمایی، از تاجران ابریشم آن دهستان ساخته شده است. این حمام در زمان جنبش جنگل، به رهبری میرزا کوچک خان، به‌عنوان مریضخانه مجروحین مورد استفاده قرار می‌گرفت.

حمام کسما در گذشته، ۲۰۰ متر زیر بنا داشت ولی نیمی از آن در تعریض جاده روستا از بین رفته است. در حال حاضر این حمام ۱۱۵ متر وسعت دارد و در سال‌های اخیر توسط اداره کل میراث فرهنگی مرمت شده و در مناسبت‌ها نظیر ایام نوروز به‌عنوان بازارچه صنایع دستی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این حمام تاریخی  در ۱۱ شهریور ۱۳۸۲ و به شماره ۹۹۴۱ در فهرست بناهای میراثی کشور ثبت شده است.

 

کد خبر 1255940

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha