خبرگزاری شبستان: وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لکِنْ کَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما کانُوا یَکْسِبُونَ؛ و اگر مردم شهرها و آبادىها ایمان آورده و تقوا پیشه کرده بودند، قطعا (درهاى) برکات آسمان و زمین را بر آنان مىگشودیم ولى آنان (آیات ما را) تکذیب کردند، پس ما هم به خاطر عملکردشان آنان را (با قهر خود) گرفتیم.(اعراف، 96)
در قرآن، دو نوع گشایش براى دو گروه مطرح است:
الف) رفاه و گشایش براى خوبان که همراه برکات است.
ب) رفاه و گشایش براى کفار و نااهلان که دیگر همراه برکت نیست زیرا چه بسا نعمتها، ناپایدار و سبب غفلت و غرور و طغیان باشد. خداوند، این رفاه و گشایش کفار را وسیله مهلت و پرشدن پیمانه آنان قرار داده است. بنابراین به هر نعمت ظاهرى نباید دل خوش کرد زیرا اگر این نعمتها براى مؤمنین باشد، مایه برکت است و اگر براى کفار باشد، ناپایدار و وسیله قهر الهى است.
امام صادق (ع) فرمودند: گاهى بندهاى از خداوند حاجت و تقاضایى دارد و خداوند دعایش را مستجاب مىکند و مقرر مىشود تا مدتى دیگر برآورده شود. اما پس از آن، بنده گناهى را انجام مىدهد که موجب برآورده نشدن حاجتش مىشود.
از مصادیق بارز این آیه، دوران ظهور حضرت مهدى (عج) است که به گفته روایات، در آن زمان برکات از آسمان و زمین سرازیر مىشود.
منبع: کتاب دقایقی با قرآن
پایان پیام/
نباید به هر نعمت ظاهرى دل خوش کرد زیرا اگر این نعمتها براى مؤمنین باشد، مایه برکت است و اگر براى کفار باشد، ناپایدار و وسیله قهر الهى است.
کد خبر 147622
نظر شما