سنی و شیعه، با پای دل هر که رفت رسید

محرم را در هیات ها و پای روضه ها اشک ریختی و زیارت اربعین را خواستی و حالا توی چند روز و چند ساعت گذرنامه ات را گرفتی و کوله ات را برداشتی و رفتی... 

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از گیلان_ نوشین کریمی

گرمای شدید هوا و بلند شدن خاک و غبار در شهر و دیاری که با آن غریبه ای نفست را تنگ می کند اما باز میخواهی بروی... 
میدانی کسی منتظرت است که قلبا دوستش داری و دوستت دارد. 
از زمین و آسمان آتش می بارد و تو با لباس سیاه بیشتر میسوزی اما کوله ات را پر از التماس دعاهایی کرده ای که جاماندگان با تمنا به تو سپرده اند. 

نه کسی را می شناسی و نه کسی ترا میشناسد، تنها و تنها به مقصدی فکر می کنی که همه چیز است. همه عالم به فدای همان بهانه خلقت. 

سنی و شیعه، با پای دل هر که رفت رسید

محرم را در هیات ها و پای روضه ها اشک ریختی و زیارت اربعین را خواستی و حالا توی چند روز و چند ساعت گذرنامه ات را گرفتی و کوله ات را برداشتی و رفتی... 

مرز آرام بود و از زیر قرآن که عبورت دادند پیاده و سواره در جریان رود قرار گرفتی و می روی که با قطره قطره های وجود دیگر زائرین، به دریای کربلا برسی. 

در مسیر راه، موکب به موکب بایستی و سلام ما ایرانی ها را به برادران و خواهرانمان در عراق برسانی. 

سنی و شیعه، با پای دل هر که رفت رسید

با هر عطر چای عراقی مداحی های ما را بیاد بیاوری و زمزمه کنی «من اینجام و تو عراقی،  چه فراقی چه فراقی...» 

و به تماشای محشر حسین(ع) عرض ارادتی کنی به تمام خادمانی که دل سپرده اهل بیت هستند و در هر شرایطی پای کار می آیند. 

یاد خیلی ها که دلشان می خواست حالا در این مسیر قرار میگرفتند و در این موکب ها خادمی میکردند می افتی و برای هر کدامش ذکری میگویی و قدمی برمیداری.. 
یادت می آید در دوران مدرسه و دانشگاه و کار، در همین ایران خودمان با دوستان مسیحی و زرتشتی و...  و می نشستی و حرف وقتی از حسین(ع) ما شیعیان میشد میشنیدی که «حسین برای همه است». 
زرتشتیانی که حسین را داماد ایرانیان می دانند و مسیحیانی که در نذرهای محرم در تاسوعا و عاشورای حسینی غذا خیرات میکنند، همه و همه دلت را قرص می کند به امامی که عشقش به قدری بزرگ است که عالم را پر کرده. 

در مسیر نجف به کربلا حالا رسیده ای به عمود 530. از بزرگی و زیبایی مکان و خدمات کاملی که دارد به زائرین ارایه می دهد متعجبی. جلو می روی و عمران نعمت الهیان_ مسئول موکب کرامات حضرت رسول(ص) تالش را می بینی و با او گفت و گو می کنی. 
نعمت الهیان ضمن تسلیت ایام اربعین، اظهار می کند: این موکب متشکل از برادران اهل تسنن و تشیع است که بیش از 14 روز است در این مکان مستقر هستند.

سنی و شیعه، با پای دل هر که رفت رسید

وی با بیان اینکه در اینجا مشغول خدمت‌رسانی به زائرین کربلای معلی با آب و شربت و غذا و اسکان و انواع خدمات بهداشتی و فرهنگی و.. هستیم می افزاید: با امکانات کامل آمده‌ایم و به صورت شبانه‌روزی در حال خدمت هستیم.

بیش‌ از پنجاه نفر هستند که 25 نفرشان خادمی زائرین را انجام می دهند و حتی وقتی جمعیت زیاد میشود از زائران هم کمک می‌گیرند.

نعمت الهیان با اشاره به اینکه چندین سالی است که به اربعین می‌آید، اما شور و شوق امسال را بی‌سابقه توصیف می کند و می گوید: هرچقدر نوکری مردم را بکنیم باز هم کم است.

وی ضمن قدردانی ویژه از برادران اهل تسنن تالش برای اینکه بتوانند چنین مکان، فضا و ساختمانی با تجهیزات و امکانات کامل برای خدمات رسانی به زائرین سیدالشهدا مهیا شود، اظهار کرد: برادران اهل تسنن و تشیع ما در شهرستان تالش، نمونه بارزی از وحدت جهان اسلام هستند که در این رویداد بزرگ فرهنگی مشاهده می کنیم چگونه دوشادوش هم به عشق اهل‌بیت علیه السلام خدمت‌گزاری می‌کنند.

سنی و شیعه، با پای دل هر که رفت رسید

از مهمانی و میزبانی و ادب خادمین تشکر می کنی و به مسیرت تا کربلا ادامه میدهی و توی ذهن و افکارت به آدم هایی که می بینی و نمیشناسی فکر میکنی که چگونه بی ادعا،  بدون منت، بدون پست و مقام و شهرت در اینجا یکرنگ و یکرنگ به دنبال چیزی هستند که تو تا کنون نیافتی اش. 
صدای اذان این حوالی با هر کجای دیگر فرق می کند. وقتی اذان را میشنوی دلت میخواهد  بروی و در آغوش خدا یک دل سیر گریه کنی. آخر حسین(ع) را همه می شناسند، تنها این خودمان هستیم که خودمان را دیر شناخته ایم و دیر راه افتاده ایم.
با خودت می گویی، مسیحی، زرتشتی، سنی و شیعه، با پای دل هر که رفت رسید.

سنی و شیعه، با پای دل هر که رفت رسید

سنی و شیعه، با پای دل هر که رفت رسید

سنی و شیعه، با پای دل هر که رفت رسید

کد خبر 1622600

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha