به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، نمایشگاه پژوهشی و هنری «رضا مافی»هنرمند نقاش و خوشنویس و از پیشگامان هنر معاصر ایران چهار دهه پس از درگذشت او به کیوریتوری محبوبه کاظمی دولابی و به همت گالری هنرهای اسلامی ترانه باران از۲۵ اردیبهشت ماه تا ۱۰ تیر در موزه هنر های معاصر برپا شد؛ در این نمایشگاه ۱۰۴ اثر از این هنرمند از جمله دستخط‌ها، مشق‌ها و بخشی از مجموعه شخصی او به نمایش عمومی درآمد.
«محبوبه کاظمی» در معرفی این نمایشگاه می گوید: نمایشگاه رضا مافی، نمایشگاهی هنری با محوریت فرهنگی و پژوهشی است که با بررسی و نمایش آثار خلاقانه، لوازم و مجموعۀ شخصی و هنری هنرمند و «از دید او» برگزار شده است. در نمایشگاه آثار رضا مافی تلاش شده «جهان‌بینی تمدنی» او از میان مصاحبه‌ها، متون و دست نوشته‌های به‌جا مانده از هنرمند، نگاه عمیق، اصیل و هویت‌بنیان او را که همواره در طول عمر کوتاه خود به فرهنگ غنی ایرانی به عنوان اصل و ریشه، وفادار بوده به مخاطب معرفی شود.
در واقع این نمایشگاه، پژوهشی در زمینۀ هنر و فرهنگ و در راستای حمایت از هنر خوشنویسی، به عنوان میراث فرهنگی ناملموس ایران و فرصتی است برای معرفی و درک بهتر از نوآوری و خلاقیت‌های یک هنرمند تأثیرگذار و بررسی اثراتی که او در این حوزه گذاشته است.
با نگاهی به دست نوشته‌های به جا مانده از رضا مافی با مطالبی روبه رو میشویم که اصل تاکید این هنرمند به هویت ایرانی را نمایان می سازد. در بخشی از این دست نوشته‌ها آمده است: «یکی از مسائل مهمی که در ارتباط هنرمند و جامعه‌اش مطرح است، این است که یک هنرمند متعهد نباید بگذارد که فرهنگی دیگر بر فرهنگ بومی او مسلط شود. زیرا در این صورت فرهنگ از خون و ریشه عاری می‌شود. در برابر هجوم فرهنگ غرب در این عصر در بیشتر کشورها نمودهای بومی از یاد می‌رود و رو به نابودی است. از سنت‌های بومی بهره‌گرفتن، در حقیقت ایستادن در برابر این یورش است و هنر بومی راه را بر نفوذ فرهنگ غرب می‌بندد. سنت که می‌گویم قصدم تکرار قالب‌های سنتی نیست، بلکه بهره‌گرفتن از سنت به عنوان یک ریشه برای نزدیکتر شدن به مردم است و خط ریشه‌های سنتی زیادی در میان مردم ما دارد».
«رضا مافی» از پیشگامان هنر معاصر ایران و از نخستین هنرمندانی است که در دوره معاصر به خلق نقاشی‌خط پرداخت. او در مشهد و در خانواده‌ای اهل هنر زاده شد، برادر بزرگترش، محمد مافی نقاش بود. رضا مافی از کودکی قلم به دست گرفت سپس خوشنویسی را نزد جلال‌الدین اعتضادی آموخت و در سال ۱۳۴۳ در انجمن خوشنویسان ایران، نزد حسین میرخانی آموختن خوشنویسی را ادامه داد.
رضا مافی از خط به عنوان عنصری برای بیان مفاهیم خود بهره می‌گیرد و در واقع آثار او ریشه در هنرهای ملی و بومی ما دارد و هویت بنیان است؛ او در این باره می‌گوید: خط به تنهایی می‌تواند نوعی زیبایی را فاش کند، ولی من تنها برخط بدین خاطر تکیه نمی‌کنم که خوشنویسی کرده باشم.
همچنین این هنرمند از مکتب سقاخانه تاثیرگرفته بود و سعی داشت آثار خوشنویسی خود را به نقاشی نزدیک کند. برگزاری نمایشگاهی از آثار نقاشی آمیخته با خط او در گالری سیحون نقطه عطفی در تاریخ این هنر به شمار می‌رود چرا که برای نخستین بار خوشنویسی سنتی با شیوه‌های نقاشی مدرن تلفیق می‌شد.
مافی که هم خوشنویس بود و هم نقاش، از ترکیب این ۲ هنر راهی نو و شیوه‌ای جدید در هنر معاصر ایران پدید آورد که تا به امروز ادامه پیدا کرده و پیروان فراوانی دارد. او همچنین به دلیل علاقه به گچبری مساجد به تولید آثار حجم و برجسته نیز پرداخته است، مافی در سال ۱۳۶۱ در اثر حادثه سقوط از روی اسب در گذشت.
پایان پیام/
نظر شما