خبرگزاری شبستان: دعا وسیله است برای رسیدن به حوائج از این رو کارکرد و مفهوم این واژه را از کتاب "دعا" و از لسان آیت الله سیدعلی خامنه ای، رهبر معظم انقلاب مرور می کنیم:
وسیله وصول به مقصودها
دعا وسیله است برای رسیدن به حوائج و مقصودها و هر آنچه که انسان می خواهد و آرزو می کند. مساله بسیار مهمی است. خداوند متعال وسیله ای به انسان داده است که می تواند حوائج خود را – مگر در موارد استثنایی که به آن اشاره می کنم- با آن برآورده کند. آن وسیله چیست؟، خواستن از خدای متعال است.
وقتی ما به درگاه حق متعال دعا می کنیم در حقیقت وسیله ای برای رسیدن به حوائج خودمان می جوییم و راهی به سوی این حوائج می پیمائیم و از آن استفاده می کنیم. این یک گونه دعا کردن است: دعا برای گرفتن مقصود. این طور نیست که کسی گمان کند همه مقاصد به وسیله ابزارها یا وسایل مادی برای انسان ها قابل دسترسی است. بلکه چیزهایی را باید انسان با دعا به دست آورد. البته نه دعای تنها و دعای بدون عمل. هیچ فایده ای ندارد که انسان در عمل را ببندد و به دعا اکتفا کند. اما در کنار عمل در کنار اقدام، در کنار به کار انداختن همت و تلاش، خواستن از خدا را نیز باید قرار دهیم. این دعا حاجات را برای انسان برآورده می سازد. لذا ملاحظه می کنید که پیغمبر اکرم (ص) در میدان جنگ بعد از آن که همه کارها را انجام داده است، دعا هم می کند. بنابراین یکی از وظایف ما است که دعا کنیم، تا از این راه به حاجات و اهداف و مقاصد خودمان نائل شویم.
دعا وسیله ای در کنار وسایل دیگر است. به قول بزرگان از محققین و متفکرین ما همچنان که در عالم وجود خدای متعال دهها وسیله و سبب وع لت قرار داده است دعا هم یکی از سبب ها است.
وسیله ای بین خدا و بندگان
در امید به دعا را به روی خودتان نبندید و این راه را وسیله ای که خدای متعال بین خود و بندگانش قرار داده است، بر روی خودتان مسدود نکنید.
در اینجا چند سوال مطرح می شود: یکی اینکه اگر دعا چنین نقش معجزه آسایی دارد پس این وسایل دنیوی و ابزارها و علم و صنعت و نظایر آن چیست؟ جواب این است که دعا رقیب ابزارهای مادی نیست. این طور نیست که وقتی انسان می خواهد به مسافرت برود یا با خودرو و قطار و هواپیما عازم شود و یا با دعا برود! همچنین این طور نیست که اگر انسان بخواهد وسیله ای بدست آورد یا پول خرج کند و یا اگر پول نداشت به دعا متوسل شود و آن وسیله را به دست آورد. معنای دعا این است که شما از خدا بخواهید تا او این وسایل را جور بیاورد. آن وقت علل مادی هر کدام در جای خودشان قرار می کیرند. دعای مستجاب این گونه است. بنابراین دعا موجب نشود کسی تنبلی کند. دعا موجب نشود که کسی از دانش و علم و ابزار مادی و علل و علت و معلول طبیعی دست بشوید؛ نه دعا رقیب آنها نیست، بلکه در طول آنهاست. دعا جورآورنده آنهاست.
در این طور جاها آدم های یک بُعدی می گویند دعا و عبادت ما همین است دیگر. ما در راه خدا کار می کنیم کارمان برای خداست. اما امیرالمومنین این طور نمی فرماید. آن کارها را دارد، عبادت هم دارد.
پایان پیام/
نظر شما