چرا اجابت بی قید و شرط نابود می شود؟

به گزارش خبرگزای شبستان، در باب اهمیت ذکر و توسل گفتاری از رهبر انقلاب برگرفته از کتاب "دعا" مرور می شود:
 

کراهت انتظار سرعت غیرمعمول برای اجابت
در ابواب کتب روایی دارد:" کَراهَةِ العَجَلةِ فُی الدُّعاءِ و تَعجیلِ الانصرافِ منهُ و الاستعجالِ الاجابةِ"(1) یعنی در دعا عجله نکنید. اگر چیزی را خواستید و در زمانی که شما خواستید برآورده نشد، نگویید که خدای متعال دعای مرا مستجاب نکرد؛ نه. "اَلامورُ مَرهمونةُ بِأوقاتِها"(2) در روایت دارد بنی اسراییل بعد از آنکه خدای متعال وعده داد آنان را نجات خواهد داد، چهل سال دعا کردند و بالاخره شد. کار بزرگی هم انجام شد. غرق فرعون و پیروزی موسی بر فرعون، امری نیست که چهل سال تلاش برای آن زیاد باشد. عجله نکنید! با توجه خدا را بخوانید و هر چه می خواهید از خدا بخواهید که در بعضی دعاها این معنا را دارد. در دعایی این گونه وارد است که :" اِلهی طُمُوحُ الآمالِ قَدْ خابَتْ اِلاّ لَدَیْکَ وَمَعاکِفُ الْهِمَمِ قَدْ تَقَطَّعَتْ اِلاّ عَلَیْکَ"(3) یعنی آرزوهای زیاد در هر دری و نزد هر کس که مطرح گردد، مردود می شود، مگر در پیشگاه تو، خواسته های زیاد هم برآورده می شود."
 

بی قید و شرط بودن اجابت
البته اجابت الهی از طرف پروردگار هیچ قید و شرطی ندارد؛ این ما هستیم که با اعمال خود مانع اجابت می شویم؛ ما هستیم که موجب می شویم دعای ما مورد اعتنا قرار نگیرد، که خود همین یکی از معارفی است که می توان از دعا استفاده کرد و یکی از خصوصیات دعا همین است.
یعنی معنای کرم الهی و رحمت الهی و قدرت محیطه الهی این است که اگر می گوید بخواهید، اراده فرموده است که آن خواسته را اجابت کند. این همان وعده الهی است که صریح این معنا را بیان می کند:" وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِى عَنِّى فَإِنّى قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الْدَّاعِ إِذَا دَعَانِ"(4) هر گاه بندگان من درباره ی من از تو سوال کنند که کجاست، بگو ای پیامبر! من نزدیکم و پاسخ می گویم و دعوت و خواسته آن کسی را که از من می خواهد و مرا می خواند، اجابت می کنم. هر کس خدا را بخواند، پاسخی در مقابلش هست:"لکُلِ مسالة منکِ سَمع حاضرٌ و جوابَ عتیدٌ"(5)
هر سوالی از خدا یک پاسخ قطعی در مقابل دارد. این خیلی مهم است و باید بندگان مومن خدا آن را خیلی قدر بدانند.
دعا، وسیله ای در کنار وسایل دیگر است... در روایتی از امیرالمومنین (ع) نقل شده است که فرمودند: إدفعوا أمواج البلاءِ عنکم بالدُّعاءِ قبلَ وروُدِ البلاءِ"(6) پیش از آنکه بلا بر شما وارد شود، با دعا بلا را دفع کنید. اینها واقعیت است. البته این بدان معنا نیست که هر چه شما خواستید و هر طور آن را با خدا در میان گذاشتید، برآورده خواهد شد؛ نه. شرایطی دارد، آدابی دارد؛ مثل همه اسباب عادی و مثل همه خواستن ها. اگر شما از دوستتان هم چیزی بخواهید، آداب و تشریفاتی دارد. ادب مخصوص دعا را باید بکار گرفت و عمده ترین آداب دعا این است که انسان به خدای متعال توجه کند و با همه دل از خدا بخواهد.
پی نوشت ها:
1. وسائل الشیعه، کتاب الصلاة، ابواب الدعا، باب 17
2. بحارالانوار، جلد 74، ص 166، الرسول(ص)
3. همان، ج 86، ص 306، الصادق (ع)
4. سوره بقره، آیه 186
5. بحارالانوار، ج 83، ص 58، الرضا(ع)
6. همان، جلد 90، ص 289، امیرالمومنین (ع)
پایان پیام/