به گزارش خبرگزاری شبستان، دعا وسیله ای است برای تغییر سرنوشت و سعادت انسان، از این رو کارکرد و مفهوم این واژه را از کتاب "دعا" نوشته آیت الله سیدعلی خامنه ای، رهبر معظم انقلاب مرور می کنیم:
هفت مرتبه ضمیر متکلم برای خدا، فقط در آیه دعا
... در دنبال همین آیات که سه آیه درباره روزه است، بلافاصله می فرماید:" و إذا سألک عبادِی عنِّی فإنّی قَریبُ" ای پیغمبر (ص) هنگامی که بنده من درباره من از تو می پرسند من نزدیکم، نمی گوید به آنها بگو من نزدیکم، خودش با آنها هم صحبت می شود می گوید:" فإنّی قَریبُ" من نزدیکم "اُجیب دَعوةَ الدّاعِ إذا دعانِ" دعوت دعوت کننده را اجابت می کنم. دعای خواستار از خودم را برآورده می کنم "فَلیَستجیبوا لِی" به من پاسخ بگویند "ولیؤمنوا بِی" به من ایمان بیاورند. مرحوم علامه بزرگوار، علامه طباطبایی رضوان الله تعالی علیه در این آیه شریفه متوجه یک نکته ای شده. ایشان می فرماید که پروردگار عالم در آیه "و إذا سألک عبادِی عنِّی" هفت مرتبه ضمیر متکلم وحده به کار برده ، "من" "و إذا سألک عبادِی عنِّی فإنّی قَریبُ اُجیب دَعوةَ الدّاعِ إذا دعانِ فَلیَستجیبوا لِی ولیؤمنوا بِی" (بقره، آیه 186) در هیچ آیه دیگری از آیات قرآن این همه خدای متعال از خود حرف نزده، در یک متن به این کوتاهی هفت مرتبه گفته من. این برای اثبات نزدیکی خدا به بندگانی است که دل به سوی خدا می گشایند و زبان باز می کنند به ستایش الهی.
تکرار اِهدنا الصّراطُ المُستقیمَ در شبانه روز
و در هر نمازی هم اقلّا در دو رکتعش می گوییم " اِهدنا الصّراطُ المُستقیمَ" ... شما هفده رکعت نماز واجب می خوانید. از این هفده رکعت باید در ده رکعتش "اِهدنا الصّراطُ المُستقیمَ"بگویید.
پیش بردن راه در گرو دعا
"قُل ما یَعبَؤاُ بِکُم ربّی لَولا دَعاؤُکُم" (فرقان، آیه 77) بدون دعا و توجه و توسل به پروردگار نمی شود راه را پیش برد و من اعتقاد دارم که یکی از علل موفقیت امام (ره) همین تضرع و توجه به پروردگار متعال بود.
قرآن به مسلمان ها خطاب می کند که "أُذکُروُا الله ذِکراً کثیراً" (احزاب، آیه 41) خدا را ذکر کثیر کنید. ذکر یعنی یاد. ذکر و یاد در مقابل غفلت و نسیان است. غرق در عوارض و حوادث و پیشامدهای گوناگون شدن و از مطلب اصلی غفلت کردن؛ این، گرفتاری بزرگ ما بنی آدم است. می خواهند این نباشد. آن وقت این یاد هم صرف یاد کردن و متذکر شدن نیست، ذکر کثیر از ما خواسته اند. راه تقوا هم ذکر خداست.
آیه شریفه قرآن می فرماید" لَقَد أنزَلنا إلیکُم کتاباً فیهِ ذِکرُکُم" (انبیاء، آیه 10) یعنی قرآن را وسیله ذکر و به هوش بودن و متوجه بودن آحاد مسلمانان معرفی کرده است؛ زیرا بسیاری از مردم در طول زمان دچار غفلت از حقایق عالم و در راس همه غفلت از ذات مقدس پروردگار بوده اند.
و موضوع ذکر و هدایت را به عنوان مساله ای اصلی و اساسی خودمان مورد توجه قرار می دهیم. پس ملت ما، امروز از جمله موضوع هایی که احتیاج دارد به درستی به آن توجه کند، موضوع ذکر و دوری از غفلت است.
عرفان واقعی یعنی این؛ یعنی آن ذکر و یاد الهی را در انسان به وجود بیاورد و بصیرت لازم را برای حضور در مقابل خدا ایجاد کند.
پایان پیام/
نظر شما