به گزارش خبرنگار شبستان، کریم زمانی، مترجم "ترجمه روشنگر قرآن کریم" در نشست نقد و بررسی این کتاب در مرکز فرهنگی شهرکتاب گفت: نزول قرآن، از نوع نزول مکانتی است نه مکانی، به این معنا که قرآن حقیقتی در عالم قدس دارد و نزول آن به معنای نوعی جابه جایی نیست.
وی ادامه داد: خلاصه دعوت قرآن، بنابرآنچه خود می فرماید، خروج از ظلمات به سوی نور است که مصداق این نور، حیات طیبه و حیات طیبه به معنای زندگی عبادی است که در آن، انسان همچنان بر عهد خود پایدار است و همچون امروز، به امانات الهی (علوم و فنون) که عصای دست او در زندگی است، اصالت نداده است.
زمانی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به این نکته که قرآن کریم تا روز رستاخیز همچنان جای بررسی فراوان دارد، گفت: این کتاب مقدس، در موجزترین عبارات، عمیق ترین مفاهیم را گنجانده است و این، اقتضای کار مداوم و مستمر با رویکردهای مختلف را اثبات می کند.
این مترجم قرآن، همچنین به بهره گیری از تفاسیر مختلف در ترجمه خود اشاره کرد و افزود: کوشیدم در کنار ترجمه آیات، اقوال مفسران را به صورت مقایسه ای اما نه به تفصیل، در برابر نگاه مخاطبان قرار دهم تا میزان بهره مندی مخاطبان از این ترجمه افزون شود.
زمانی در ادامه این نشست، در پاسخ به پرسشی درباره استفاده از اشعار مولانا در شرح آیات قرآن گفت: در مثنوی، به خوبی می توان نفحات مفاهیم قرآنی را استشمام کرد. مثنوی مولانا، خود نوعی تفسیرموضوعی از قرآن است و به همین دلیل در بخش هایی از ترجمه که به دنبال گشودن مفاهیم آیات با ادبیات زیبا بوده ام، از اشعار مولانا بسیار یاری گرفته ام.
وی در ادامه درباره اهمیت حضور مولانا در قونیه نیز گفت: مولانا خود در فیه ما فیه به مهاجرت به قونیه اشاره می کند و می گوید: اگر در بلخ می ماندم نهایتاً مصنف یا مدرسی می شدم.
زمانی افزود: شاید بتوان گفت که اگر مولانا در جایی غیر از آسیای صغیر می زیست، به هیچ وجه نمی توانست تا این اندازه آزادانه به ارائه افکار خود بپردازد که این، مرهون وجود ادیان و عقاید مختلف در آن منطقه است.
پایان پیام/
نظر شما