دکتر محمدرضا سنگری، استاد دانشگاه و نویسنده در مورد جایگاه رمان ایرانی به خبرنگار شبستان گفت: معمولا هر پدیده فرهنگی و ادبی وقتی به قلعه یک فرهنگ و زبان قدم می‌گذارد، رنگ و بوی آن را می‌پذیرد و به اصطلاح بومی می‌شود. رمان و ادبیات داستانی ره‌آورد غرب است و به ترویج رنگ و بوی فرهنگ ایرانی و تجربه‌های گذشته ادبیات ایران را پذیرفته است که این را در برخی رمان‌های دوره مشروطه می‌بینیم.
دکتر سنگری با اشاره به تأثیر پیروزی انقلاب اسلامی بر رمان ایرانی عنوان کرد: با وقوع انقلاب اسلامی نویسندگان، در آغاز بدون اینکه تأثیرپذیری از رمان غرب کار کردند. با فاصله اندکی که پیروزی انقلاب تا دوران جنگ داشت، داستان‌های این دوره نیز به ندرت رنگ و بوی غرب را به خود گرفت.
وی تصریح کرد: نویسندگان ما کمی که جلوتر رفتند دریافتند که به تکنیک‌ها و بافت و ساختاری که در رمان‌های غرب وجود دارد، احتیاج دارند در عین اینکه باید به ارزش‌ها و هنجارهای جامعه وفادار باشند.
این نویسنده و شاعر با بیان اینکه بلوغ داستان‌نویسی در میانه دهه 60 اتفاق افتاد، عنوان کرد: در میانه دهه 60 و اوایل دهه 70 شاهد نمونه‌های خوب داستان هستیم، در این دوران توفیقات زیادی در حوزه داستان کوتاه بدست آوردیم اما در حوزه رمان موفق نبودیم.
این پژوهشگر و استاد دانشگاه با اشاره به ضرورت بررسی رمان‌های ایرانی از نظرگاه درون‌مایه و ساختاری تصریح کرد: رمان ایرانی باید به موضوعاتی بپردازد که تحت تأثیر باورها و هنجارهای جامعه باشد، جامعه‌ای که ملحمه‌ای از ارزش‌ها و اعتقادات خود است و در داستان‌ها و رمان‌ها این اعتقادات بازتاب دارد.
به گفته دکتر سنگری، بازتاب ارزش‌ها و باورهای دینی را بخصوص در داستان‌های دفاع مقدس شاهد هستیم زیرا فضای دفاع مقدس تموجی از نمادهای دینی، اعتقادی و فرهنگ شیعی است.
وی خاطرنشان کرد: از نظرگاه ساختار به تدریج داستان‌ها و رمان‌های ما رشد کردند و در پایان دهه 70 اندک گرایشات متفاوت در حوزه ادبیات داستانی را شاهد هستیم که در حوزه دفاع مقدس ابعاد جنگ را بیان می‌کنند.
پایان پیام/
نظر شما