خبرگزاری شبستان: "وهابیت با این شبهه خود را در معرض تهمت و خلاف جریان امت اسلام قرار می دهد به گونه ای که ما باید در واقع از آنها بپرسیم شما به چه دلیل عزاداری بر فرزند رسول خدا (ص) را بدعت می دانید؛ شما گریه بر فردی را بدعت می دانید که نخستین فردی که بر ایشان گریست خود پیامبر (ص) بود. این موضوع در مقتل خوارزمی که حنفی مذهب بود و ذخائر العقبی محب الدین طبری شافعی تصریح شده است." اینها بخشی از سخنان حجت الاسلام محمدمحسن مروجی طبسی، مدرس و پژوهشگر حوزه و دانشگاه و عضو گروه فِرَق تشیع دانشگاه ادیان و مذاهب است که در گفتگو با ما درباره شبهات وهابیت پیرامون واقعه عاشورا بیان کرده است و مشروح آن در ذیل می آید:
گریه و عزاداری بر اباعبدالله الحسین (ع) بارها و بارها از سوی وهابیت مورد توبیخ و انکار قرار گرفته و این جریان تکفیری شیعه را در این خصوص متهم به بدعت گذاری در دین می کنند، آیا گریه و عزاداری بدعت و شرک به حساب می آید؟ در واقع چطور می توان این جریان را توجیه کرد؟
این مساله از اساس باید به گونه ای دیگر مطرح شود و آن اینکه به طور کلی همه مسلمانان اعم از شیعه و سنی، جزو سیره شان بوده که بر از دست داداگان خود اقامه عزا و گریه می کردند البته نه تنها مسلمانان بلکه پیروان تمامی ادیان و بشریت همین طور هستند و بر اموات خود گریه می کنند. حالا اگر این فرد از دست رفته شخصیتی باشد که بزرگ بوده و مجد خاص دارد، سوگواری بر او عظیم تر خواهد بود. بنابراین عزاداری بر امام حسین (ع) رنگ و بوی دیگری دارد چرا که شیعه و سنی احادیث فراوانی بر مظلومیت ایشان دارند.
اما وهابیت با این شبهه خود را در معرض تهمت و خلاف جریان امت اسلام قرار می دهد به گونه ای که ما باید در واقع از آنها بپرسیم شما به چه دلیل عزاداری بر فرزند رسول خدا (ص) را بدعت می دانید؛ شما گریه بر فردی را بدعت می دانید که نخستین فردی که بر ایشان گریست خود پیامبر (ص) بود. این موضوع در مقتل خوارزمی که حنفی مذهب بود و ذخائر العقبی محب الدین طبری شافعی تصریح شده است.
همچنین در منابع معتبر شیعی نیز وارد شده است هنگام ولادت امام حسین (ع) پیامبر (ص) بر او گریستند و اطرافیان علت کار را که جویا شدند پیامبر (ص) اشاره کردند حسین (ع) مظلومانه به شهادت می رسد. در واقع نخستین روضه خوان و گریه کن اباعبدالله الحسین (ع) به تصریح شیعه و سنی خود پیامبر اکرم (ص) بوده و این نوع گزارشات و روایات در منایع اسلامی کم نیست. بنابراین مسلمانان نیز به تبعیت از پیامبر (ص) و اهل بیت(ع) بر آن حضرت (ع) و اصحابش و مصیبت عظیمی که بر آنها وارد شد، نوحه سرایی می کنند، مصیبتی که هنوز هم تاریخ نتوانسته آن را هضم کند. لذا وهابیت این وصله ناجوری که می خواهد خود را به هر طریقی به اسلام بچسباند، باید پاسخ دهد چه مجوزی برای طرح این شبهه خود دارد.
از سوی دیگر اقامه عزا و سوگورای بر امام حسین (ع) تنها از سوی شیعیان جاری نمی شود بلکه اهل سنت در طول تاریخ به ایشان ارادت داشته و در ایام محرم سوگوار حضرت هستند همان طور که مشاهده می کنیم اهل سنت در کردستان، سیستان و بلوچستان، خراسان شمالی و جنوبی، بندر عباس و ... در این ایام مقتل می خوانند و شعر می گویند و عزاداری می کنند.
بنابراین وهابیت با بیان این شبهاتی که بسیار سطحی و وضعیف است می خواهد خود را از انزوا در آورده و با طرح مسائل سست بنیاد خود را در جهان مطرح کند اما اینها از شجره خبیثه بنی امیه هستند چرا که در همان دوران وقتی مسلمانان قصد داشتند بر امام حسین (ع) سوگواری کنند، یزید اجازه این کار را نمی داد. در واقع این همان ادامه رویه آل بنی امیه و آل ابی سفیان و معاویه است و جریان و خط و ریشه فکری همان افراد است که می خواهند چراغ دستگاه امام حسین (ع) را خاموش کنند که این توهمی بیش نیست چرا که شبهه های آنها پایه علمی ندارد و به هدف نمی رسد و تنها ماهیت خطرناک و خبیث و فتنه گرایانه وهابیت این فرزندان اموی ها را مشخص تر می کند.
آیا دلیل قرآنی می توان بیان کرد که بر سوگواری و عزاداری مهر تایید بزند؟
بله عزاداری بر اهل بیت و به ویژه امام حسین (ع) یکی از شعائر الهی است که هم باید با شور و هم شعور همراه شود و اگر نبود این ماجرای عزاداری، خبری هم از دین رسول الله (ص) و اسلام ناب محمدی نبود. اما آیه وَ مَنْ یُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ؛ و هر کس شعائر الهى را بزرگ دارد و به نشانههاى آئین خدا، احترام بگذارد این از تقواى دل ها است (آیه 32 سوره حج)
این آیه قانونی به مسلمانان می دهد که برپایی شعائر خدا که اقامه عزاداری بر اهل بیت (ع) نیز یکی از این موارد است، از تقوا و پرهیزکاری است چرا که حسین (ع) ثار الله و خون خداست و عزادرای بر مصیبت او بالاترین شعائر الهی است.
سیاه پوشی چهره شهر یا پوشیدن پیراهن سیاه نیز یکی از شبهاتی است که از سوی وهابیت مطرح می شود و این فعل را بدعت و طرد شده می دانند؛ این مساله چطور پاسخ داده می شود؟
بله سلفی ها در این زمینه بیان می کنند که سیاه پوشی امری مکروه است؛ البته باید گفت اگر این شبهه برای شیعیان مطرح می شود باید بدانند این اثری ندارد و همه مراجع در طول تاریخ سیاه پوشی را مکروه دانسته و اما برای اقامه عزای اما حسین (ع) نه تنها مکروه، بلکه مستحب اعلام کرده اند. همان طور که وقتی امام سجاد (ع) و همران ایشان به مدینه بازگشتند، این شهر سیاه پوش و غرق در ماتم و عزا شده و اهل بیت (ع) این عمل را تایید کردند. اما از دیدگاه اهل سنت نیز این جریان پذیرفته است چرا که در منابع آنها از جمله سیره نبوی ابن هشام وارد شده است همان زمان که پیامبر(ص) از دنیا رفتند، عایشه و زنان پیامبر(ص) پیراهن مشکی بر تن کرده و بر سر و صورت زدند و عزاداری به راه انداختند. بنابراین چطور مشکی پوشیدن و عزاداری بر پیامبر (ص) شرک نیست اما بر فرزند ایشان شرک است؟! از سوی دیگر جریان ناله و گریه ی حضرت یعقوب(ع) بر فراق حضرت یوسف (ع) که در قرآن نیز بدان اشاره شده است و تا جایی پیش رفت که حضرت یعقوب از گریه فراوان نابینا شد، مهر تایید دیگری بر اقامه عزاداری و سیاه پوشی بر اهل بیت (ع) است.
پایان پیام/
نظر شما