خبرگزاری شبستان: بیست و پنجمین روز از ماه ربیع الاول سالروز تحمیل صلح از جانب معاویه به امام حسن (ع) است صلحی که امروز خلف امویان یعنی وهابیت آن را به دلیل اجتهاد خلیفه مسلمین امری شرعی قلمداد می کند؛ از این رو، در گفتگو با حجت الاسلام محمد شریف (مرادبخش) زاهدی، امام جمعه اهل سنت در روستای سرارو در بندر هرمزگان که حدود 10 سال است به مذهب شیعه مشرف شده است، در خصوص شبهات وهابیت درباره صلح امام حسن (ع) گفتگو کرده ایم؛ گفتگوی ما را با مولف کتاب "باید شیعه می شدم" و مدیر موسسه فرهنگی قرآنی آل یاسین می خوانید:
امروز وهابیت از طرق مختلف اقدام به شبهه پراکنی در خصوص صلح امام حسن (ع) با معاویه کرده و با اختیاری خواندن این صلح اهداف خود را دنبال می کند؛ رویکرد این جریان ضاله را در این خصوص تشریح بفرمایید.
وهابیت در زمینه های مختلف تلاش می کند به عقاید شیعه اشکال وارد کند، از جمله این موارد شبهه افکنی در خصوص صلح امام حسن (ع) و معاویه است که امروز در بیشتر این مساله را در شبکه های ماهواری خود از جمله شبکه "کلمه" دنبال کرده و بر آن پا فشاری می کند. در این راستا آنها مطرح می کنند صلح امام حسن (ع) و معاویه اجباری نبوده و کاملا اختیاری از سوی امام (ع) در کمال میل!، صحت، عقل و علم انجام شده است و آن حضرت (ع) خود به این نتیجه رسیده است که باید این صلح انجام شود و چیزی بر ایشان تحمیل نشده است!
هدف وهابیت از اختیاری خواندن صلح امام حسن (ع) با معاویه چیست؟
وهابیت تلاش دارد با طرح چنین مساله ای، به طور کلی چهره معاویه را به عنوان امیر مسلمین و حاکم اسلامی و انسانی خوب و موجه جلوه دهد که حق با او بوده نه با امام حسن (ع)؛ از سوی دیگر وهابیت در حال جا انداختن این مساله است که افرادی که با امام (ع) بودند به این نتیجه رسیدند که حق با معاویه است و لذا پشت ایشان را خالی و صلح کردند. آنها این جریان را دهان به دهان بدون ذکر هیچ سند و مدرکی پخش می کنند و سعی در اختیاری بودن این صلح دارند.
اما مساله تحمیل صلح بر امام حسن (ع) از سوی معاویه، مساله ای است که نه تنها در منابع شیعه، بلکه در منابع اهل سنت موجود است و با تورق تاریخ این موضوع به خوبی روشن می شود.
در کدامیک از منابع تاریخی اهل سنت مساله اجباری بودن صلح امام (ع) با معاویه و ماجرای آن اشاره شده است؟
مساله صلح امام حسن (ع) و اجباری بودن آن در کتب تاریخی اهل سنت از جمله تاریخ طبری، تاریخ مسعودی و ابن کثیر تصریح شده است و اهل سنت به صراحت بیان می کنند حق با امام حسن (ع) بوده و این صلح بر ایشان تحمیل شد.
وهابیت در برابر این اسناد چه پاسخی ارائه می دهد؟
آنها در قبال این افشای اسناد بیان می کنند بر فرض که این صلح اجباری بوده باشد، در آن زمان معاویه اجتهاد کرده است و بر اساس اجتهاد خود تصمیم به این کار گرفته است!
در واقع وهابیت در جریان جنگ صفین که معاویه علیه حضرت علی (ع) شورید و مسلمانان را به کشتن داد، همین مساله یعنی اجتهاد معاویه را بیان می کنند.
متاسفانه مساله اجتهاد کردن یکی از علم هایی است که وهابیت از آن بسیار استفاده می کند و هر جایی که بیان می شود فلان کار صحابه مردود است و نباید انجام می داده است، می گویند او در آن زمان اجتهاد کرده و کار درستی انجام داده است!
چه پاسخ دیگری می توان در برابر این عقیده انحرافی بیان کرد؟
اینکه بر فرض بپذیریم که معاویه فردی خوب، درستکار و مومن به اسلام و پیامبر (ص) بوده، صلح او در برابر فرزند رسول خدا (ص) به چه معناست! یعنی اولا مشخص کنید صلح در کجا تحقق می یابد؟
آنچه از معنای صلح بر می آید این است که صلح در هنگام بروز کدورت، عداوت، دشمنی و اختلاف پیش می آید؛ اگر معاویه محکوم نبوده با مومن و مجتهد بوده، چه دلیلی دارد با سید شباب اهل جنت (ع) و فرزند رسول خدا (ص) و جانشین امام علی (ع) که خلیفه چهارم آنهاست، صلح کند؟!
این قداستی که وهابیت برای معاویه قائل است، چطور در اینجا معنا پیدا می کند؟ یعنی صلح میان حضرت و او چه معنایی دارد؟ اصلا ببینید چقدر اختلاف میان معاویه و فرزند رسول خدا (ص) بالا بوده که پای صلح به میان کشیده می شود و کار به جایی می رسد که اصحاب حضرت (ع) پشت ایشان را خالی می کنند.
از سوی دیگر باید دید این صلح بر سر چه مسائلی اتفاق افتاده و به قول معروف قصه چیست و معاویه چرا می خواهد صلح کند و مشکل او چیست. اگر نظر فرزند رسول خدا (ص) این بوده که معاویه ظالم به اسلام و مسلمین است و باید عزل شود، که باید عزل می شد. شما یک آیه یا روایتی بیاورید که خلافت را حق معاویه بداند نه امام حسن (ع) تا ایشان هم می رفتند با معاویه دست می دادند و بیعت می کردند؛ این در حالی است که ما در منابع موجود هیچ سندی مبنی بر اعتبار خلافت معاویه در دست نداریم.
از طرف دیگر وقتی معاویه در مقابل پدر امام حسن (ع) قد علم کرده و جنگ صفین را به راه انداخت و مسلمانان را به کشتن داد، چه انتظاری است که با پسر ایشان کنار آمده و بیعت کند. اگر فردی می خواهد بداند که واقعا صلح امام حسن (ع) اجباری بوده یا از روی میل، تاریخ را ورق بزند و ببیند برخود معاویه با امام علی (ع) پدر امام حسن (ع) چطور بوده و با سند شیعه و سنی مشخص می شود که این صلح اجباری بوده نه از روی میل! با تورق تاریخ و مشاهده برخورد این فرد با علی (ع) می توان دریافت که معاویه امتحان خود را پس داده است!
پایان پیام/
نظر شما