خبرگزاری شبستان: یکی از پرسش هایی که ذهن بیشتر انسان هارا به خود مشغول کرده، آن است که امام زمان(ع) چگونه نظام های سیاسی گوناگون را که دارای افکار و توانایی های مختلفی هستند، از میان برمی دارد و نظام واحد جهانی تشکیل می دهد؟
سیستم و برنامه حکومتی آن حضرت چگونه است که در آن ظلم و ستمی در جهان نخواهد بود؛ فسادی صورت نمی گیرد و گرسنه ای یافت نمی شود؟
امنیت پیش از ظهور
آرزوی مرگ زندگان
رسول خدا(ص) می فرماید: سوگند به آن که جانم در دست اوست، دنیا به پایان نمی رسد تا آن زمانی فرارسد که مردم به هنگام عبور از گورستان، خود را روی قبر انداخته، می گوید: ای کاش من به جای صاحب این قبر بودم. درحالی که مشکل او بدهکاری نیست، بلکه گرفتاری و فشار روزگار و ظلم و جور است.
از ذکر کلمه رجل در روایت، دو مطلب استفاده می شود: یکی اینکه گرفتاری ها و مشکلات آن دوران و به دنبال آن آرزوی مرگ به طایفه، ملت و گروه خاصی اختصاص ندارد و همه از حوادث ناگوار در رنج و عذاب خواهند بود. دوم این که تعبیر مرد نشان دهنده شدن فشار و سختی آن روزگار است، زیرا غالبا مرد در برابر مشکلات و رنج های آن روزگار را ندارند، استفاده می شود که مشکل بسیار بزرگ و کمرشکن است.
ابوحمزه ثمالی می گوید: امام باقر(ع) می فرمود: ای اباحمزه! حضرت قائم(ع) قیام نمی کند، مگر در دورانی که خوف و ترس شدید و مصیبت ها و فتنه ها بر جامعه حاکم باشد و گرفتاری و بلا دامنگیر مردم شود و پیش از آن، بیماری طاعون شیوع یابد، درگیری شدید و مهلکی میان عرب اتفاق افتد، اختلاف شدیدی بین مردم حاکم شود، از هم گسیختگی در دین و آیین آنان رخ دهد و وضعیت مردم تغییر کند تا جایی که هر آرزومندی هر شب و روز از آن چه که از درنده خویی مردم و تجاوز آنان به حقوق یک دیگر می بیند، آرزوی مرگ می کند.
حذیفه صحابی از پیامبر(ص) نقل می کند: به یقین زمانی بر شما فرا می رسد که انسان در آن روزگار، آرزوی مرگ می کند، بدون آن که از جهت فقر و تنگ دستی در فشار باشد.
ابن عمر می گوید: به یقین زمانی بر مردم بیاید که مومن در اثر شدت گرفتاری ها و بلاهای روی زمین، آرزو کند که ای کاش که خود و خانواده اش بر کشتی سوار می شدند و در دریا به سر می بردند.
به اسارت رفتن مسلمانان
حذیفه بن الیمان می گوید: پیامبر(ص) ضمن برشمردن مشکلاتی که مسلمانان با آن رو به رو خواهند شد، فرمود: در اثر فشارهایی که بر آنان وارد می شود، آزاده ها را می فروشند و زنان و مردان به بردگی اقرار می کنند. مشرکان، مسلمانان را به استخدام و مزدوری خود در می آورند و آنان را در شهرها می فروشند و کسی بر این امر دل گیر نمی شود، نه نیکان و نه بدان و فاجران.
ای حذیفه! گرفتاری بر اهل آن دوران ادامه می یابد، به گونه ای که مأیوس می شوند و به فرج و گشایش گمان بد می برند. در این موقع خداوند، مردی از پاکان عترت من و نیکان فرزندانم را که عادل، مبارک و پاک می باشد، می فرستد و از ذره ای چشم پوشی و اغماض نمی کند. خداوند، دین، قرآن، اسلام و اهل آن به کمک او، عزیز و شرک را ذلیل می کند. او همواره از خداوند بیمناک است و هرگز به خویشاوندی خود با من مغرور نمی شود، سنگی را روی سنگ و احدی را شلاق نمی زند. مگر به حق و برای اجرای حد. خداوند به سبب او، بدعت ها را محو و فتنه ها را نابود می کند و در حق را باز و درهای باطل را می بندد و اسیران مسلمان را در هر نقطه ای که هستند، به وطن خودشان باز می گرداند.
فرورفتن در زمین
رسول خدا(ص) می فرماید: به یقین بر این امت، روزگاری فرا رسد که روز را به شب رسانند، درحالی که از یک دیگر بپرسند، زمین امشب چه کسانی را فرو برد، هم چنان که از یک دیگر می پرسند از فلان قبیله چه کسانی زنده مانده اند و آیا از فلان خاندان کسی زنده مانده است؟
شاید این سخنان کنایه از جنگ و کشتار در آخرالزمان باشد که با استفاده از سلاح های پیشرفته و کشتار جمعی، هر روز تعداد زیادی کشته می شوند و شاید بر اثر کثرت گناه، زمین اهلش را فرو می برد. و یا به علل دیگری که ما آن را نمی دانیم.
افزایش مرگ های ناگهانی
پیامبر اکرم(ص) می فرماید: از نشانه های رستاخیز، بیماری فلج و مرگ ناگهانی است. نیز می فرماید: قیامت برپا نمی گردد، تا این که مرگ سفید ظاهر شود، گفتند: یا رسول الله! مرگ سفید چیست؟ فرمود: مرگ ناگهانی.
امیرمومنان می فرماید: پیش از ظهور قائم(ع) مرگ سرخ و سفید وجود دارد. مرگ سفید طاعون است.
امام محمد باقر(ع) می فرماید: قائم(ع) قیام نمی کند مگر در روزگاری که ترس شدید حاکم باشد و پیش از آن نیز طاعون شیوع یابد.
ناامیدی جهانیان از نجات
رسول خدا(ص) می فرمود: ای علی! ظهور مهدی(ع) در هنگامی است که شهرها دگرگون شده، بندگان خدا ضعیف می شوند و از فرج و ظهور مهدی مایوس می گردند. در این هنگام مهدی قائم از فرزندان من ظاهر می گردد.
ابوحمزه ثمالی می گوید: امام باقر(ع) فرمود: قیام و ظهور مهدی(ع) به هنگام ناامیدی و یاس مردم از گشایش در کارها و فرج حصرتش می باشد.
علی(ع) در این باره می فرماید: به یقین از اهل بیت من، کسی به جانشینی من خواهد نشست و جانشینی او پس از دورانی سخت و مصیبت بار خواهد بود. دورانی که بلا و گرفتاری در آن شدت می یابد و امیدها از بین می رود.
منبع: "نشانه هایی از دولت موعود" نوشته حجت الاسلام نجم الدین طبسی
پایان پیام/
نظر شما