به گزارش خبرگزاری شبستان و به نقل از روابط عمومی خانه هنرمندان ایران، نمایشگاه «آینههای سنگی» شامل عکسهایی با تاکید بر بافتهای ایجاد شده بر روی سنگها در نمای ساختمانهای تهران است که از زوایای متفاوتی مورد توجه هنرمند قرار گرفتهاند. صفایی در جستجو در جزئیات سنگها به کشف و شهودی عامدانه برای به تصویر کشیدن فیگورها و چهرههای انسانی، موفق به ثبت لحظههای نابی از روزمرگیهای نشسته بر دیوارهای شهر شده است. در کمین نشستن هنرمند برای ثبت سایههایی در میان فراز و فرودهای سنگ در لحظههای معینی از روز، صحنههایی را خلق کرده که ارتباط بین انسان، هنر و طبیعت را به نمایش میگذارد.
صادق صفایی در حاشیه افتتاح نمایشگاه «آینههای سنگی» درباره آثار ارائه شده در آن، گفت: مجموعه عکسهایی که شاهدش هستید به دنبال یک کار تجربی آغاز شدند و قرار بود طی آن کانسپتی شکل بگیرد و همچنین تصمیم داشتم در کنار عکسها پرفورمنسی نیز طراحی و اجرا کنم البته در محیط دانشگاه اما به دلیل اینکه شرایط لازم فراهم نشد فقط به ارائه خود تصاویر بسنده کردم. به این ترتیب در حقیقت عکس به عنوان یک مدیوم کامل در معرض دید مخاطب قرار گرفت و در نهایت با آوردن توضیحاتی در شناسنامه اثر سعی شد که آن کانسپت مورد نظر اتفاق بیفتد.
صفایی در تشریح مفهوم مورد نظرش در ثبت عکسها، اضافه کرد: ما به دلیل غرق شدن در روزمرگی و گرفتاریهای روزمره انگار از اتفاقات پیرامونی خودمان دور میشویم و حسمان و آنتنهای دریافتیمان انگار کند میشود و متاسفانه حساسیتهایمان را نسبت به موضع انسانی خودمان از دست میدهیم. من بر حسب اتفاق در عکسهایی که میگرفتم متوجه شدم انگار در سطح شهر، سنگهایی که در کف یا نما کار شده چیزی مثل آن چیزی که ما در مینیاتور میبینیم که هنرمند نقش کوه را برمیدارد و در دل آن کوه، چهرههایی را کشف میکند و آن را تقویت میکند، وجود دارد. فکر میکنم معادل معاصر آن نگاه هنری میتواند این فضای هنریای باشد که از عکاسی بافت سنگها به وجود آمده است. چهرههایی که در سایهروشنهای ساعات مختلف روز در میان سنگها هویدا میشوند.
این هنرمند در ادامه افزود: در برخی از این آثار من روی چکش خوردگیهای سنگها، برگ سبز کشیدهام و از سایش سبزی آنها بر روی سنگ عکاسی کردهام نتیجهاش این شد که یک جنگل سنگی به وجود آمد. انگار طبیعتی است که در دل سنگ وجود دارد. دلیل ساییدن برگ بر روی سنگها این بود که نمیخواستم به صورت دیجیتال به عکسها رنگ اضافه کنم و میخواستم عکسها خالص باشند، در نتیجه برای نزدیک کردن سنگ به بافت طبیعی از برگ استفاده کردم. تنها دخالتی که در این عکسها صورت گرفته بر روی شدت یا ضعف رنگ در اثر بوده است که معمول و مرسوم نیز هست.
وی با اشاره به عنوان نمایشگاه، اظهار داشت: آینه قرار است یک نوع انعکاس را نشان بدهد و در نتیجه وقتی مقابل عکسها قرار میگیریم، عنوان آینه این اندیشه را ایجاد میکند که عکسی که میبینیم آیا من انسان را نشان میدهد که تبدیل به سنگ شدهام. در واقع به تفکر واداشتن مخاطب در مقابل این عکسها منظور اصلی من بوده است و نه ارائه صرف جزئیات یک سنگ از محیط شهری و امیدوارم که این نتیجه را در نمایشگاه شاهد باشم و این ایده در اجرا هم موفق باشد.
صفایی در پایان تاکید کرد: ویژگی مهم این عکسها بازی با نور خورشید است یعنی اگر یک ساعت قبل یا یک ساعت بعد این عکسها گرفته میشدند، دیگر چهرهها و فیگورهایی که در آنها دیده میشوند، شکل نمیگرفتند. به همین دلیل در ساعتهای خاصی از روز میشده است این تصاویر را ثبت کرد. من در واقع خواستهام با این نمایشگاه یادآوری کنم که در میان روزمرگیها، انسانها دارند به سنگ تبدیل میشوند.
صادق صفایی متولد سال 1340 در شهر طبس و فارغالتحصیل کارشناسی ارشد کارگردانی از دانشکده هنرهای زیبا است. ساخت فیلم مستند، باعث آشنایی بیشتر او با زبان تصویری و در نهایت پیگیری حرفهای هنر عکاسی شد. در بخشی از استیتمنت این نمایشگاه آمده است: همین سنگ نماهای اطرافمان در شهر، تو گویی آینه میشوند، حرف میزنند انگار. عکسنگارههای سنگی، مونولوگی است که از زبان سنگها بیان میشود. در این نمایشگاه حدود 20 عکس در معرض دید و فروش علاقهمندان به هنر قرار گرفته است.
علاقهمندان برای دیدن آثار این نمایشگاه میتوانند تا 29 آذرماه همه روزه از ساعت ۱۳ تا ۲۰ به نشانی خیابان آیتالله طالقانی، خیابان موسوی شمالی، خانه هنرمندان ایران، نگارخانه میرمیران مراجعه کنند.
پایان پیام/
نظر شما