به گزارش خبرنگار شبستان، حجت الاسلام جاودان مدرس استاد اخلاق چهارشنبه 5 مرداد در جلسه درس اخلاق خود به بررسی مساله اخلاص پرداخت و گفت: طبق فرموده حضرت زهرا (س) هر کس عبادت خالص خود را به سوی خدا بالا فرستد خداوند بهترین مصلحت خود را برای او پایین می فرستد آنچه می خوانید متن سخنان ایشان است.
حدیثی است از امام صادق (ع) که می فرماید: خداوند بندگان خاصی دارد که به هیچ وجه نمی خواهد آنها دچار بلا شود چنین بندگانی را خدا با نعمت خود غذا می دهد، آنها را در رحمت خود غرق می کند با رحمت خود آنها را داخل بهشت می کند و بلایا و فتنه ها از آنان مانند نسیم می گذرد و به آنها هیچ آسیبی نمی رساند.
تمام مقامات پیامبران و امامان به جزء نبوت و امامت دست یافتنی است
همه ما می توانیم جزء این دسته از بندگان قرار بگیریم درست است که پیامبران و امامان افراد شاخص چنین مقامی هستند اما چنین نیست که به دست آوردن این مقام برای ما امکان پذیر نباشد تنها مقام امامت یا نبوت جزء اختصاصات انبیاء و امامان است.
معنویات را باید حفظ کرد کسی که به این مقام برسد سراپا غرق در نعمت و رحمت و عافیت الهی می شود و معنویت وجود خود را حفظ می کند.
حفظ معنویات با حفظ گرسنگی و تشنگی تفاوت دارد زیرا این حفظ ها حیوانی است و انسان مثلاً به بلایی دچار شود آن حفظ را فراموش می کند اما حفظ معنویات اصلاً فرض فراموشی ندارد اگر انسان مقدمات این مقام را کسب کند می تواند به این مقام دست یابد.
اخلاص انسان را جزء بندگان خاص خدا قرار می دهد
راه دست یافتن به این مقام که مقامی است که خداوند تمام امور انسان را خود به عهده می گیرد در فرمایشی از حضرت زهرا (س) آمده است که فرمودند: هر کس عبادت خالص خود را به سوی خدا بالا فرستد خداوند بهترین مصلحت را برای او پایین فرستد. حداقل عبادت خالص همان است که در هنگام نیت قربت الی الله بگوییم که اگر این حداقل وجود نداشته باشد عبادت باطل است مرحله بعدی اخلاص این است که انسان از عبادت خود طمع هیچگونه ثوابی را نداشته باشد و تنها به خاطر رضای خدا آن عمل را انجام دهد اگر کسی اینگونه عبادت کند خداوند تمام امور او را تحت کنترل خود درمی آورد و بهترین مصلحت ها را برایش در نظر می گیرد.
اخلاص در نماز
ما اینگونه ایم که اصلاً در نماز حواسمان نیست و این مساله به اخلاص نماز لطمه می زند تازه وقتی که بخواهیم خیلی حواس خود را در نماز جمع کنیم به الفاظ و عبارات توجه می کنیم در حالی که توجه اصلی در نماز باید به خدا باشد در نتیجه به دست آوردن این درجه از خلوص سخت است و کسی که به این مقام برسد جزء خاصان درگاه الهی است باید مساله اخلاص به تمام زندگی انسان سرایت کند تا به این مقام برسد.
نعمت و عافیت حقیقی
کسی که مزه نعمت الهی را بچشد نعمت های دنیوی او را اسیر نمی کند عافیت نیز که در این از آن نام برده شده این نیست که انسان اصلاً بلا نبیند بلکه بلا می بیند اما به دینش لطمه وارد نمی شود و هیچگونه شکایتی ندارد چنین شخصی در حین اینکه زندگی اش پر از بلا باشد اما همیشه دل خوش دارد. همانگونه که در داستان امام حسین (ع) آمده است که هر چه در روز عاشورا بلا شدت می گرفت حضرت چهره اش بیشتر گل می انداخت و شاداب تر می شد.
پایان پیام/
نظر شما