به گزارش خبرنگار شبستان، دکتر شاه میرزایی، مدیر گروه فناوری فرهنگی مرکز همکاری های علمی و فناوری ریاست جمهوری در نشست تخصصی «فناوری فرهنگی، صنعت پوشاک» گفت: صنایع فرهنگی باید متناسب با تنوع فرهنگ ها تغییر یابد، ولی جریان جهانی سازی در دنیا سعی می کند که شرکت های انحصاری ایجاد کند تا همه کشورها را از لحاط فرهنگی تحت سیطره خود قرار دهد.
وی افزود: برخی معتقدند این جریان گرچه در عرصه صنایع تکنولوژیک موفق بوده اما در فرهنگ شکست می خورد، زیرا اساس فرهنگ بر تنوع است و از آن جا که فرهنگ هر ملت از درون خود آن ملت می جوشد، شرکت های بزرگ چندملیتی نمی توانند فرهنگی یگانه را بر جهان مستولی کنند و حتی اگر در مدها و لباس هایی که ارائه می دهند تنوع فراوان ایجاد کنند، باز چون از دل مردم برنخواسته در طول زمان تغییر می یابد.
شاه میرزایی با بیان این که ایران در زمان های گذشته در فرهنگ و آداب و رسوم سرآمد جهانیان بوده، بیان کرد: به خصوص در حوزه نساجی قدمتی 7 هزار ساله را برای صنعت نساجی ایران برشمرده اند.جالب این که تا قبل از انقلاب صنعتی نساجی مهم ترین و بزرگ ترین صنعت دنیا بوده است. در جای جای تاریخ می بینیم که مثلاً بیرق امپراطور ژاپن یا جامه مرگ پادشاه فرانسه ایرانی بوده است.
مدیر گروه فناوری فرهنگی مرکر همکاری ریاست جمهوری با اشاره به قدمت صنایع و حرفه ها در ایران گفت: این مساله تا آنجا در جامعه قدیم ایران رواج داشته که استادکارها به عنوان مرشد و مشاور جوانان و حتی با عنوان قطب های عرفانی و سیاسی مطرح بودند و به این دلیل که از لحاظ اجتماعی دارای منزلت بالایی بودند، اگر می دیدند که طراح لباس یا پارچه ای در خارج از کشور تولید بهتر از آن ها داشته است، حیثیت خود را در خطر می دیدند و در جهت مقابله با آن تلاش می کردند، اما در جامعه امروز ایران، فناوران از جایگاه اجتماعی بالایی برخوردار نیستند و به همین دلیل در مقابل تولیدکنندگان خارجی از خود عکس العمل نشان نمی دهند.
وی تصریح کرد: برای این که بتوانیم به فناوری فرهنگی و تولید لباس با فرهنگ بومی دست یابیم، در درجه اول باید دیدی کاملاً اقتصادی و صنعتی داشته باشیم و به سمت خصوصی شدن صنایع پیش برویم. البته این به آن معنا نیست که دولت نباید در این زمینه دخالت داشته باشد، بلکه دولت می تواند با حمایت خود، زمینه رشد این صنایع را فراهم آورد.
شاه میرزایی با بیان این که مخاطب محوری در فناوری فرهنگی بسیار مهم است، گفت: اگر ما نمایشگاه مد و لباس بومی برگزار می کنیم اما مخاطب نداریم به این دلیل است که فناوران دید اقتصادی ندارند و اکثر نمایشگاه ها به صورت دولتی انجام نمی شود، در صورتی که به عنوان مثال صنعت سینمای آمریکا هم فرهنگ خود را به کشورهای دیگر انتقال می دهد و هم از این راه تولید درآمد می کند.
مدیر گروه فناوری فرهنگی مرکر همکاری ریاست جمهوری با اشاره به ارتباط صنایع فرهنگی با یکدیگر گفت: باید توجه کنیم که نمی توانیم تنها به یک صنعت فرهنگی توجه کنیم، بلکه اگر می خواهیم به عنوان مثال لباس خاصی را در جامعه مد کنیم، ابتدا باید از راه انیمیشن، سینما، بازی های رایانه ای و غیره آن مد را ترویج دهیم و سپس انتظار داشته باشیم که جامعه آن مد را بپذیرد.
شایان ذکر است، نشست تخصصی نشست تخصصی «فناوری فرهنگی، صنعت پوشاک» جمعه 14 مرداد در بخش خانواده نوزدهمین نمایشگاه بین المللی قرآن کریم برگزار شد.
پایان پیام/
نظر شما