براساس آیات الهی عاقبت گناه کردن انکار و تمسخر قرآن است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان، آیت الله علی جاودان استاد اخلاق حوزه علمیه، یکشنبه 10 مهرماه در مراسمی که به مناسبت شهادت حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و یاران باوفایش در حسینیه شیخ مرتضی زاهد(ره) برگزار شد، اظهار داشت: یزید با همه بدی‌هایی که داشت اگر به جایگاه پادشاهی می‌نشست، بدعت رخ نمی‌داد اما چون او بر جایگاه شرعی نشست که از آن جانشین رسول خدا(ص) بود، بدعت اتفاق افتاد.

وی با بیان اینکه امام حسین(ع) احیا کننده فریضه امر به معروف و نهی از منکر است، ابراز کرد: امر به معروف و نهی از منکری که در مقابل بدعت صورت می‌گیرد، احتمال اثر شرط نیست بلکه باید به هر قیمتی که شده ولی اثر نداشته باشد این فرضه الهی انجام شود.

آیت الله جاودان ادامه داد: معاویه 15 رجب مرد و امام حسین(ع) 28 رجب از مدینه خارج شدند بنابراین امام به مقابله با ظلم یزید نپرداخت زیرا یزید هنوز تازه بر سرکار آمده بود و ظلمی انجام نداده بود بنابراین ایشان با اصل خلافت یزید مخالفت کردند.

استاد حوزه علمیه اضافه کرد: امام که روز هشتم ذی الحجه از مکه خارج شدند نیت حج نکرده بودند، این نبود که ایشان نیت خود را تغییر دهند، اما همین که ایشان از مکه بیرون آمدند به تعبیر ابن عباس یک زلزله ایجاد کردند و برای همه این سوال پیش آمد که چرا امام این کار را انجام دادند برای همین همه متوجه شدند که امام با یزید بیعت نکردند.

وی گناه را همچون نجاست بیان کرد و گفت: انسان اگر گناه انجام دهد به آن گناه آلوده می‌شود و کم کم در اثر آن گناه آلودگی اش افزایش می‌یابد کار به جایی می‌رسد که شخصیت انسان تیز تغییر می‌کند، در قرآن آمده ‌است که عاقبت گناه کردن، تمسخر آیات الهی است زیرا فرد ابتدائا در قیامت شک کرده سپس انکار و بعد آن را تمسخر می‌کند بنابراین اگر انسان غرق در گناه شود، ماهیت او عوض می‌شود و دیگر جایی جز جهنم ندارد.

آیت الله جاودان ادامه داد: اسلام دستوراتی داده تا انسان دچار این تغییرات نشود یکی از این دستورات شرکت در جلسات عزاداری امام حسین(ع) و گریه بر ایشان است. گریه یکی از راه‌های پاک شدن است، نه اینکه سالی یک بار گریه کنیم بلکه انسان به هر میزان گناه دارد باید به همان مقدار اشک بریزد و توبه کند.

استاد حوزه علمیه با اشاره به روایتی از امیرمومنان علی(ع)، تصریح کرد: حضرت فرمودند: زندگی برای دو دسته سود بخش است، نخست کسانی که در حال کار خیر هستند و دیگری آنانی که مشغول تدارک و جبران گذشته‌اند.

وی افزود: ممکن است کسی گناهان گذشته‌اش را فراموش کند در این صورت باید به هر میزان انسان به گناهانش آگاهی دارد آنان را جبران کند.

آیت الله جاودان با بیان اینکه بخل مراتبی دارد، اظهار داشت: آن مرتبه از بخل که شخص را به جهنم می‌برد، آن مقداری است که باعث شود شخص از انجام واجبات مالی‌اش باز بماند، بخل اگر به این مقدار برسد، شخص را جهنمی می‌کند.