خبرگزاری شبستان البرز- « معیشت» یکی از دغدغه ها، نیازها و ضرورت های زندگی بشر از گذشته تا به امروز است. ضرورتی که عده کثیری از افراد جامعه برای کسب آن شبانه روز در تلاش هستند. به ویژه در استان البرز که به عنوان یکی از استان های صنعتی کشور تلقی می شود این مطلب بیش از دیگر استان های کشور به چشم می آید.
فارغ از شعارزدگی ها، « کارگران» به عنوان قشر زحمت کش و پرتلاش جامعه، همواره با حجم انبوهی از کار امرار و معاش می کنند، هرچند در بسیاری مواقع تلاش آنان، پاسخگوی نیازهای زندگی شان نیست.
کارگران در انتظار افق های روشن، سختی کار، تعدد ساعت کار و دغدغه های احتمالی از عدم قراردادهای سه ماهه و شش ماهه را تحمل می کنند و این در حالی است که مهمترین شاخصه جامعه در عرصه رونق تولید محسوب می شوند.
رویارویی چرخه تولید با تحریم های اقتصادی بیشترین آسیب را به قشر کارگر جامعه وارد می کند و این مطلب غیر قابل کتمان است چرا که تا کارگران نباشند، چرخه تولید نمی چرخد و تا زمانی که امکانات اولیه، ضروریات یک کارخانه و یا یک کارگاه تولیدی، تأمین نشود، نمی توانیم شاهد تحولات جدی در عرصه رونق تولید باشیم.
طیف گسترده ای از نیروهای کارگری با میزان حقوق ماهیانه حداقل 2 میلیون تومان زندگی خود را می گذرانند و این میزان حقوق در کارگاه های تولیدی با هشت ساعت کار کمتر از 2 میلیون تومان است و این رقمی است که یک خانواده سه تا پنج نفره باید تا سر ماه با آن زندگی را بگذرانند.
در این میان، زنان کارگر نیز که نقش مادری و خانه داری را نیز برعهده دارند، بخشی از این جامعه کارگری محسوب می شوند. به ویژه آنکه کارگاه های تولیدی البسه معمولا در مکان های کم نور زیرزمینی و یا در محیط های بسته برپا هستند.
دولت در اقدامی قابل تقدیر امروز (11 اردیبهشت) را به عنوان روز کارگر تعطیل کرد. هرچند کارفرمایانی هستند که این همراهی را با دولت ندارند و این روز را برای این زحمت کشان عرصه تولید به عنوان اضافه کار در نظر می گیرند.
فارغ از سختی های کار کارگران، نکته مهم و اساسی مسأله بیمه تأمین اجتماعی است. اکنون بسیاری از جوانان در آرزوی دستیابی به شغل مناسبی هستند که این خود یک چالش جدی است ولی عمده این بحث، کارفرمایانی هستند که این جوانان را بدون قرارداد و بیمه جذب می کنند.
استاندار البرز، وعده اشتغالزایی برای 50 هزار جوان البرزی داده است. هرچند آمارهای اشتغالزایی در استان البرز بنابر گفته استاندار کنونی همواره با بزرگ نمایی و غلط نمایی همراه بوده است. در این میان، مهاجرت های بی رویه از دیگر استان های همجوار، زمینه ای را ایجاد کرده است تا جوانان بومی البرزی، همچنان در انتظار کار، مو سفید کنند.
اگر استاندار البرز نتواند تغییری در این وضعیت ایجاد کند، بدون تردید، سرنوشتی ناخوشایند منتظر جوانان بومی استان خواهد بود. هرچند به نظر می رسد در سال رونق تولید، بازسازی ساختار درونی اقتصادی استان البرز مورد توجه مسئولان است.
مسئولان و متولیان امر به ویژه کارشناسان اقتصادی استان البرز با در نظر گرفتن ظرفیت های اقتصادی شهرک های صنعتی، همچنین نیروی انسانی قابل تأمل البرز، فارغ از شعارزدگی ها در حوزه رونق تولید با جذب جوانان بومی استان در مرحله اول و جذب جوانان مهاجر از دیگر استان ها، می توانند زمینه رونق تولید و کسب و کار شوند.
تحریم های اقتصادی برای مردم به عنوان یک چالش دست و پاگیر تلقی نمی شود. آن هم این مردم نجیب و صبور، چرا که بر عزم و اراده و همراهی خود با دولت باور دارند که در این عرصه، همراه آنان است و از هیچ تلاشی دریغ نمی کند.
خط مشی و راهبرد شعار سال جاری با عنوان « رونق تولید» یک ظرفیت قابل تأمل است که در میان چارچوب های چون اقتصاد مقاومتی، حمایت از کالای ایرانی و توجه به امرار و معاش کارگران به ظهور می نشیند.
یادداشت: مهدیه دانایی
نظر شما