به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان در یزد، نشست نقد و بررسی کتاب «سالار تکریت» نوشته مصطفی زمانیفر با حضور سردار عامری رئیس سازمان ادبیات و تاریخ دفاع مقدس در یزد برگزار شد.
در این جلسه که در حاشیه سیزدهمین نشست تخصصی خاطرهنگاری دفاع مقدس با حضور سردار هدایتی مدیر کل حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس استان یزد، کوچکزاده رئیس حوزه هنری یزد، سالکی معاون فرهنگی و مسئول دفتر فرهنگ و مطالعات پایداری حوزه هنری یزد، جواد کامور بخشایش و جمعی از نویسندگان، منتقدان و کارشناسان ادبیات پایداری استانهای یزد، خراسان جنوبی، کرمان، اصفهان و سیستان و بلوچستان در مجتمع فرهنگیان یزد برگزار شد، نویسندگان و منتقدان نظرات و دیدگاههای خود را در خصوص کتاب «سالار تکریت» بیان کردند.
سردار داود عامری در این نشست گفت: باید با همفکری و هماندیشی نویسندگان و پژوهشگران و ایجاد شرایط مناسب، زمینه تولید آثار فاخر و برجسته در حوزه دفاع مقدس فراهم کنیم چرا که ارزشهای والایی در دفاع قدس و فرهنگ برآمده از آن نهفته است که جا دارد سالها در این عرصه قلم بزنیم و به خلق اثر بپردازیم.
رئیس سازمان ادبیات و تاریخ دفاع مقدس توجه به خاطرهگویی در کنار خاطرهنویسی را ضروری دانست و افزود: باید با شناخت مبانی علمی و روان شناختی این حوزه، با بیانی صحیح و گویا در زمینه خاطرهگویی دفاع مقدس اقدام کنیم.
وی لزوم داشتن نگاه دقیق و جدی به خاطرهگویی و تکنیکهای بازآوری خاطره را یادآور شد و بر تسریع در ثبت و ضبط خاطرات دفاع مقدس که آرام آرام در حال فراموشی است تأکید کرد.
در ادامه جواد کامور بخشایش با اشاره به ویژگیهای کتاب سالار تکریت بیان کرد: در بحث متن پژوهی، حقانیت و مظلومیت ملت ایران با مطالعه این خاطرات بیشتر مشخص میشود.
این نویسنده و پژوهشگر با بیان اینکه ادبیات دفاع مقدس باید به سمت موضوعات پژوهشی دانشگاهی منتقل شود گفت: این کتاب نمادی از انسانهای مظلومی است که دورانی سخت را در اردوگاههای مخوف رژیم بعث عراق تحمل کردند و با گذشت دو سال از پایان جنگ، همچنان در حال نبرد با دشمن بودند و سرانجام توانستند با ایمان و اراده قوی، توکل به خدا و توسل به ائمه اطهار(ع) به میهن بازگردند.
وی با اشاره به اینکه رژیم بعث، افرادی که یکی از اعضای خانواده یا بستگانشان را در جنگ از دست داده بودند برای عقده گشایی و شکنجه و آزار اسرای ایرانی انتخاب میکرد افزود: این عمل در ایران برعکس بود و کسانیکه از خانواده و اقوام شهدا بودند برای نگهداری از اسرای عراقی انتخاب نمیشدند بلکه امکان ملاقات آنان با خانوادههایشان هم فراهم بود که نشان میدهد ما در دفاع مقدس چقدر اخلاق را مراعات کردیم.
کامور بخشایش تفاوت نثر خاطره و نثر داستانی را در نوع روایت دانست و ادامه داد: متأسفانه خاطره یا از بعدی به داستان یا به گزارش نزدیک میشود و به طور عمده نثرهایی که در خاطره استفاده میکنیم نثرهای گزارشیاند.
نویسنده کتاب «زندان موصل» اظهار داشت: از به کار بردن برخی واژهها و اصطلاحهایی که منجر به لو رفتن حادثه و واقعه میشود باید پرهیز کرد زیرا نثر روایی این ویژگیها را ندارد.
وی تصریح کرد: به نظر من «سالار تکریت» یک تولد جدید است که ما را با دنیای جدیدی آشنا میکند؛ اردوگاه تکریت سختترین اردوگاه اسارت آزادگان بوده زیرا کسانیکه در آنجا نگهداری میشدند زیر نظر صلیب سرخ نبودند و سختترین شرایط را تحمل میکردند.
نویسنده کتاب سالار تکریت هم ضمن ابراز خرسندی از برگزاری این نشست و بهرهگیری از سلایق مختلف گفت: بعضی موارد مطرح شده درباره کتاب از دست راوی و نویسنده خارج است و برخی موارد نیز به تحقیق و پژوهش مجزا نیاز دارد.
مصطفی زمانیفر با اشاره به ایرادهای مطرح شده افزود: سعی میکنیم در چاپهای بعدی نواقص و کاستیها برطرف شود.
وی با ارائه توضیحاتی در خصوص نام کتاب گفت: در این زمینه کنکاشی صورت گرفت و خود راوی هم ابتدا موافق این نام نبود ولی در حقیقت در خاطرات به موضوعی اشاره شده که نیروهای رژیم صدام در اردوگاهها اذعان میکردند که شما اسیر ما نیستید بلکه ما اسیر شماییم؛ زیرا 2 سال از پایان جنگ گذشته بود و در واقع اسرای ما سالار اردوگاهها بودند، البته نامخانوادگی راوی هم سالاری است و انتخاب سالار تکریت ایهام دارد و بیربط نیست.
این نویسنده با بیان اینکه سعی کردم از تکرار بپرهیزم بیان کرد: در خصوص وضعیت درمان و آینده راوی خواستم این ابهام در ذهن مخاطب باقی بماند تا جذابیت داشته باشد.
راوی کتاب سالار تکریت هم با گرامیداشت یاد و خاطره شهدای مظلومی که غریبانه در اردوگاههای صدام، جان دادند از کسانیکه در چاپ و انتشار این اثر او را یاری کردند و برگزارکنندگان این نشست قدردانی کرد.
سیدحسین سالاری افزود: از اینکه بعد از 25 سال به توفیق الهی توانستم این خاطرات را بنویسم و سهم اندکی در انتشار خاطرات آزادگان که مورد تأکید رهبر معظم انقلاب است داشته باشم، خدا را شاکرم.
وی افزود: سعی دارم در آینده «سالارتکریت 2» که شامل خاطرات پس از آزادی تاکنون است را تدوین و منتشر کنم.
سایر شرکتکنندگان نیز سوژه خوب، قلم قوی، ترتیب روایت، تسلط راوی بر مباحث و خاطرات، توصیفهای طنزگونه برخی وقایع، رجوع هنرمندانه به بازگشت راویِ دیگر، کشش مخاطب و استفاده از کاغذ سبک(بالک) را از محاسن این کتاب برشمردند و کمبود توصیف منطقه عملیاتی و تشریح نکردن فضای اردوگاهی که راوی در آن حضور داشته را از جمله معایب آن عنوان کردند.
ارائه نقد به زبان شعر توسط یکی از منتقدان نکته قابل توجه نشست بود که با استقبال حضار همراه شد.
در این نشست با اهدای لوح تقدیر از نویسنده و راوی کتاب سالار تکریت قدردانی شد.
سالار تکریت، روایت خاطرات 30 ماه اسارت سیدحسین سالاری در اردوگاه 11 تکریت عراق است که سال 97 در 288 صفحه در قطع رقعی به همت حوزه هنری استان یزد توسط انتشارات سوره مهر منتشر و رونمایی شد.
این نشست با همکاری اداره کل حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس استان، حوزه هنری یزد و بنیاد نخبگان برگزار شد.
نظر شما