«سمیه غنی زاده» در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در تبریز با اشاره به اینکه برخی از دانش‌آموزان دچار اختلال‌های یادگیری مفاهیم و دروس درسی هستند که قابل درمان است، اظهار داشت: دانش آموز مبتلا به اختلال ویژه یادگیری ممکن است به صورت کلی در حوزه های خواندن، یادگیری ریاضی و نوشتن دیکته و به صورت جزئی تر در شناسایی کلمه، ادراک خواندن، حساب کردن، استدلال کردن، هجی کردن و یا کلمه بندی در نوشتن دچار مشکل باشد.
کارشناس ارشد روانشناسی ادامه داد: اختلالات ویژه یادگیری ممکن است با حالت های مختلف اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه و اختلالات رفتاری نیز همراه شود. در این شرایط والدین افزون بر اینکه با مسائل تحصیلی کودک دست و پنجه نرم می کنند، با رفتارهای پرخطر، بی نظمی، پرخاشگری، مقاومت در برابر پذیرش قانون و رفتارهای افراطی توجه طلبی رو به رو هستند، در واقع مشکل یادگیری کودک در درجه دوم اهمیت قرار گرفته و پدر و مادر از این رفتارها خسته و نگران می باشند.
غنی زاده خاطرنشان کرد: بهترین راه کمک به کودک و والدین ارجاع به متخصص اختلال یادگیری است. دلسوزی، ترحم، تنبیه بدنی، محروم سازی، توهین و تحقیر هیچ کمکی به کودک نخواهد کرد و تمام دارایی او که اعتماد بنفس اوست از او گرفته خواهد شد.
این روانشناس حوزه کودک و نوجوان خطاب به والدین گفت: سعی کنید واقع بین باشید و شرایط کودک را به همان شکل ابتدا قبول بکنید و بعد انتظارات خود را با توانایی کودک هماهنگ کنید تا او را از زیر این اتمسفر روانی خارج و جوی مطلوب را برای یادگیری او ایجاد کنید.
وی با بیان اینکه درمان اختلالات یادگیری کودکان تنها از طریق تکرار آموزش و گرفتن معلم خصوصی و افزایش ساعات مطالعه دانش آموز امکان پذیر نیست، خاطرنشان کرد: مراجعه به مراکز متخصصان اختلالات یادگیری باید مورد توجه والدین باشد، افزایش ساعات مطالعه دانش آموز، زمانی که درمان صورت نگرفته است، تنها تثبیت فرایند شکست و ناامیدی و افزایش اضطراب و دلزدگی کودک است.
غنی زاده ادامه داد: برطرف شدن نقاط ضعف کودک مبتلا به اختلال یادگیری، او را علاقه مندتر و باانگیزه تر خواهد کرد. از سوی دیگر مضطرب شدن پدر و مادرها، تنها باعث به هم ریختگی کودک خواهد شد و تأثیری در پیشرفت دانش آموز نخواهد داشت.تمرکز بر نقاط مثبت کودک و پیگیری فرایند درمان، بهترین روش برای بهبود کودک مبتلا به اختلالات یادگیری است.
وی یادآور شد: بسیاری از والدین، اختلالات یادگیری کودک را موضوعی کاملا ساده و پیش افتاده و به صورت کاملا عادی در نظر می‌گیرند؛ عادی به این معنا که مشکلات یادگیری کودک را ناشی از بی توجهی و حواس‌پرتی تعمدی و دل ندادن کودک به انجام تکالیف می دانند و این ذهنیت تاثیر معکوس بر درمان اختلالات یادگیری کودک دارد.
کارشناس ارشد روانشناسی افزود: بهترین مؤلفه پذیرش این موضوع است که کودک عمدا نقشی در بروز اختلالات ندارد و کودک خود معلول مشکلات است. این تفکر می تواند به والدین و معلمین در همراهی بیشتر جهت در مان کودک کمک شایانی بکند.
غنی زاده ادامه داد: درمان اختلالات یادگیری نیازمند پیگیری مدوام و عدم آشفتگی در درمان است خیلی از والدین به تصور اینکه شاید درمان بهتر و سریعتری وجود داشته باشد، مدام از این مطب به آن مطب. از این کلینیک به آن کلینیک مراجعه می‌کنند و متاسفانه این رجوع های مکرر فقط وقت طلایی درمان کودک را از بین می برد.
وی با بیان اینکه باید مشکلات یادگیری کودکان را جدی بگیریم، گفت: جالب است بدانید بسیاری از کسانی که ما آنها را به نام نابغه می‌شناسیم، در کودکی کودن شمرده می‌شدند، در حالی که به احتمال زیاد فقط در یک درس خاص دچار اختلال یادگیری بوده‌اند.
کارشناس ارشد روانشناسی افزود: وقتی می‌گوییم کودکی دچار اختلال یادگیری است، یعنی در مقایسه با فردی که از نظر هوشی با وی همسان است، در یک موضوع خاص (مثل روخوانی، ریاضی یا نوشتن) دچار ضعف چشمگیر است. این ضعف با بهره هوشی او متناسب نیست؛ یعنی با توجه به ضریب هوشی‌اش، این ضعف توجیه‌‌پذیر نیست.
غنی زاده ادامه داد: برخی دانش‌آموزان در رشد جسمی و هوشی کاملا بهنجار هستند، اما هنگام ورود به مدرسه در جریان یادگیری دچار مشکلاتی می‌شوند که تنها با تشخیص اختلال یادگیری توضیح داده می‌شود.
وی با تأکید بر اینکه اختلال یادگیری با عقب‌ماندگی ذهنی تفاوت‌های اساسی دارد، تصریح کرد: در این اختلال بسیاری از کودکان فقط در یک درس خاص ناتوان هستند، در حالی که در کودکان عقب‌مانده این ناتوانی در تمام ابعاد زندگی وی فراگیر و مشخص است.
نظر شما