به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری شبستان، باوجود دست آوردهایی که تکنولوژی مدرن برای انسان ها به ارمغان آورده اما تمدن و فرهنگ خاصی را با خود به جوامع مختلف وارد کرده است. به عبارت دیگر توسعه در تکنولوژی مدرن سبک زندگی انسان ها به ویژه جوامع اسلامی را دست خوش تغییر کرده است در این خصوص گفتگویی با حجت الاسلام «رضا واحدی» کارشناس مذهبی انجام دادیم که در ادامه می خوانید.
علت کمرنگ شدن روابط انسانی و اخلاقی در جامعه چیست؟
کمرنگ شدن ارزش های دینی و مذهبی در جامعه و جایگزین شدن زندگی تکنولوژی و استفاده غیر صحیح از آن موجب تضعیف روابط انسانی و اخلاقی تاکید شده در دین مبین اسلام و ائمه اطهار شده است، وقتی امروزه افراد جامعه بیشتر اوقات خود را در فضای مجازی سپری می کنند، این گونه احساس می شود که نیازهای ارتباطیشان اشباء شده و با توجه به محبت مجازی که در این فضا دریافت می کنند تصور می کنند دیگر نیازی به دید و بازدید( صله ارحام) از اقوام را نداشته باشند، ولی این اشتباه محض است، چون در زمان کارزار و بحران زدگی، متوجه می شوند که هیچ کدام از هزاران فالوری که داشته اند، کنارشان نیست و تنهای تنها مانده اند.
آیا رشد تکنولوژی در کمرنگ شدن روابط انسانی تاثیر گذار است؟
امروز ربات هایی ساخته شده است که کارهای افراد فرتوت و سالخورده را درمنزل انجام می دهند یا شرایط اجتماعی به گونه ای شده که خانواده ها با یک تماس تلفنی تمام نیازهای خود را توسط یک پیک برطرف می کنند، همین امر باعث می شود که خیال فرزندان آسوده شود و احساس کنند که والدین نیازی به آنها ندارند همه اینها از جمله تبعات رشد تکنولوژی است که دامنگیر زندگی جامعه بشری شده است.
مساله اینجاست که هر چقدر ما در تکنولوژی بیشتر رشد می کنیم، آموزه های اخلاقی ما بیشتر تضعیف می شود، ما امروز باور نمی کنیم که صله ارحام موجب افزایش عمر می شود، ما امروز نمی دانیم جایگاه والدین، فرزندان، خواهران و برادران در کجای زندگی ما قرار دارد، فقط با سرعت تمام به دنبال ساختن زندگی مدرن و مادی خودمان هستیم ، تاسف بارتر اینکه هر چقدر هم می دویم و تلاش می کنیم به آن نمی رسیم، این همه احادیث و توصیه های اخلاقی و دینی در مورد رعایت جوانمردی، ادب، مروت و اخلاق در دین مبین اسلام وجود دارد، غافل از اینکه کوچکترین توجهی به آنها در جامعه شود، چون به خانواده ها آموزش داده نمی شود، چرا باید هم والدین و هم فرزندان بیتشتر اوقات خود را در فضای مجازی سپری کنند.
از نظر شما علت کجا ست؟
لذا باید بپذیریم که ما کوتاهی کردیم، ما امروز در ارایه و انتقال مفاهیم دینی و اخلاقی نیازمند این هستیم که با گویش روز با جوانان صحبت کنیم در حالیکه از آن غفلت کرده ایم، چرا باید کتاب « چه کسی پنیر مرا دزدید» میلیون ها بار در کشور چاپ شود ولی کتاب های دینی مورد غفلت واقع شوند، چون نویستدگان غربی توانستند با زبان روز با جوانان حرف بزنند نه مانند ما که هنوز در صد سال پیش گیر کردیم.
به نظر شما این قصور و کوتاهی از طرف چه کسانی است؟
نا گفته نماند که این قصور و کوتاهی دو طرفه است، یعنی هم جوانان و هم مسئولین در این مساله مقصر هستند، چون جوانان مطالبه نمی کنند که روحانیون هم مجبور شوند برای پاسخ به خواسته های آنها مطالعه جدید کنند و با زبان روز با آنها سخن بگویند.
راهکار چیست؟
به صورت فردی نمی توان حرکت کرد ما نیازمند یک استراتژی و راهبرد مدون ملی هستیم.
نظر شما