خوش آمدی بانوی آب  و آینه/ کوثر هستی خوش آمدی

به گزارش خبرنگار شبستان از ملایر،  امروز بیستم جمادی الثانی است  هلهله ای در زمین و آسمان بر پاست . عجیب اتفاقی در راه است ،   صدای شادی شنیده می‌شود، بوی بهترین عطر بهشتی فضا را پر کرده است ملائک صف به صف در انتظار قدوم پاکترین موجود خدا برای هدیه بر زمینیانند ، راه را با داربستی از گلهای بهشت  به یمن قدومش آذین بسته اند  امروز بارانی از شگفتی بر تن خشکیده زمین باریدن خواهد گرفت .

 امروز عطر یاس فضای مدینه را معطر می کند  فرشتگان در فجری صادق مژده آمدن نور را به محمد و خدیجه می‌دهند  امروز درخت نبوت بار می‌گیرد و بهترین گلواژه آفرینش متولد می‌شود. « انا اعطیناک کوثر»  

خوش آمدی بانوی آب و آینه !

میلادتو  تولد بهاراست ؛ تولد آب است و تولد هر چه پاکی و زلالی
 .میلاد تو رحمت  است ادامه  و امتداد  راه انبیاست  و اگر نبودی ، طریق انبیا ابتر می ماند و این سلسله ی پیوسته به بن بست می رسید. «فصل لربک و النحر »
فاطمه آمدی...تا زیبایی ، زیبا شود...محبت ، عاطفه آغاز شود...و فاطمه آمدی تا...علی ، حیدرشود، کرارشود... 

بشارت باد بر اهالی زمین که سیب سرخ بهشت، جوانه زده است! نام تو، ریشه شر را خشکاند و آتش دوزخ را سر کرد بر پیروان طریقه رستگاری. خانه وحی، با درخشش نام تو، روشن‏تر شد، تا نشانه‏ای باشد بر حرمت زن، تا دیگر رنگ چهره‏ها با شنیدن صدای تولد دختران، کبود نشود؛ تا دیگر  دختری زنده به گور نشود  و عزت زن حفظ شود. تو آمدی و تاج عزت و افتخار را بر سر زنان عالم گذاشتی تا زن معنا شود.

کجا زبان ما را رسد که وصف تو گوییم و کجا به اندیشه ما آید که ذکرتو آریم، و کجا توان قلم بود که نقش حسن تو نویسد و کدام آینه است که درخشش نور تو را بتاباند.

فاطمه! ای بزرگ بانو! کوثر عشق خوش آمدی 

ای نام تو، جامع کمالاتت که گویای عصمت آتش سوز توست. ای آن که دامنت، رسالت سردار توحید را پرورد. ای آن که مهر رخت، خورشید فروزان مریم و آسیه و خدیجه را فزونتر است؛ چرا که جهان بانوان را تو سروری. ای آن که شهد شهادت سوزانت را ازچشمه صداقت و اخلاص چشیده ای. ای آن که بر گرده گیتی، دوریحانه مصطفی (ص) را مادری، پس نقش آفرین کربلای تویی؛ آری .........

از شخصیت فاطمه سخن گفتن بسیار دشوار است.فاطمه یک زن بود ، آنچنان که اسلام می خواهد که زن باشد.تصویر سیمای او را پیامبر ، خود رسم کرده بود و او را در کوره های سختی و فقر و مبارزه و آموزش های عمیق و شگفت انسانی خویش پرورده و ناب ساخته بود.