به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از شیراز، «احمد تنوری»، امروز (چهارشنبه 18 تیر) در صحن علنی شورای شهر شیراز گفت: بافت تاریخی شیراز به نسبت جمعیت اندک خود در طول تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی، زادگاه یا خاستگاه بیشترین تعداد از مفاخر جهان اسلام بوده است و این خود از مهمترین دلایل حفظ و حراست از میراث و هویت تاریخی آن است.
رئیس کمیسیون فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شورای شهر شیراز افزود: صرفا در یک محدوده 375 هکتاری آن حدود 114 مکان مقدس وجود دارد که شامل حدود 47 مسجد و حدود 67 امامزاده و بقعه متبرکه است که البته اکثرا شرایط کنونی آنها در شان این اماکن مقدس نیست.
وی اضافه کرد: لازم است شهرداری شیراز و وزارت میراث فرهنگی و سازمان اوقاف و امور خیریه نسبت به اعمال ضوابط حریم آثار و ابنیه تاریخی توجه به اهتمام بیشتری داشته باشند.
تنوری تاکید کرد: متاسفانه در سال‌های گذشته دخل و تصرف‌هایی در کالبد و بناهای بافت تاریخی شیراز از جمله آرامستان تاریخی دارالسلام، انجام شده که اغلب به اصالت‌زدایی و تغییر هویت تاریخی آنها انجامیده است.
وی ادامه داد: بخش بزرگی از این دخالت‌ها و تغییرات به دلیل عدم توجه به قوانین و ضوابط حاکم در حوزه‌ی میراث فرهنگی کشور انجام شده است که در این رابطه تصمیماتی گرفته شده است که تجاوز به حریم و هویت آثار تاریخی محسوب می‌شود.
تنوری بیان کرد: پایه و اساسِ برخی از تغییرات در بیشتر این آثار تاریخی و مذهبی و یا حریم قانونی آنها، تصمیماتی است که مبنای اقتصادی داشته و در ستیز با روح و اصالت معنوی و تاریخی میراث فرهنگی، آئینی شهر شیراز و هویت مذهبی اهالی این شهر است و منجر به آسیب‌های سنگین و جبران‌ناپذیری شده‌اند.
وی افزود: امامزادگان و بقاع متبرکه و اماکن مقدس مذهبی از جمله مواریث فاخر و ارزشمندِ تاریخ این شهر محسوب می‌شوند و قسمتی از تاریخ پر فراز و فرود ایران‌زمین پارسی را در خود حفظ کرده‌اند.
این عضو شورای شهر شیراز با اشاره به لزم توجه مسئولان گفت: مسئولان کنونی باید توجه داشته باشند که بافت تاریخی شیراز که به لحاظ تعدد اماکن زیارتی در ایران بی نظیر است در درجه اول یک منطقه زیارتی و مذهبی است و سیما و منظر و فضای اجتماعی این بافت از جنبه هویت تاریخی مذهبی آن باید حفظ شود.
تنوری ادامه داد: برنامه ریزی ها در معرفی اماکن زیارتگاهی و رفاه حال زائران باید صورت گیرد و از توسعه شتابزده گردشگری بدون در نظر گرفتن شاخص های بافت های تاریخی زیارتی و مذهبی پرهیز شود.
وی تصریح کرد: «زیارت»، آئینی شناخته شده و مهم در فرهنگ اسلامی و به ویژه نزد شیعیان است و به معنای ارتباط قلبی با بزرگان دین و ابراز شیفتگی و ارادت زبانی به ایشان از طریق حضور در مکان‌های مختص یا منتسب به آنها و به جای آوردن آئین‌ها و مناسکی خاص با آداب تشرف است.
تنوری افزود: گردشگری مذهبی اگرچه ﻳﻜﻲ از انواع و ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎی ﻣﻬﻢ ﮔﺮدﺷﮕﺮی اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﻬﻢ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ از ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎی ﺟﻬﺎﻧﮕﺮدی را ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص داده است اما این مقوله گردشگری مذهبی با زیارت در فرهنگ اسلامی تفاوت های اساسی دارد.
وی تاکید کرد: در واقع زمانی که فرد به عنوان گردشگر از روی کنجکاوی یا برای گذران اوقات فراغت و تفریح و یا بازدید از جاذبه های تاریخی و آثار هنری اماکن و بافت های زیارتی به این نقاط بدون قصد و نیت عبادی سفر می کند، صرفا گردشگر مذهبی است و زائر تلقی نمی شود.
تنوری عنوان کرد: گردشگری مذهبی و زیارت علیرغم در برگرفتن مفاهیم متفاوت و بعضا متضاد، همپوشانی هایی نیز دارند و ممکن است گردشگرانی باشند که دارای تجریبات و نگرش های مشابهی با زائران باشند اما علیرغم ارتباط 2 مفهوم زیارت و گردشگری مذهبی نمی توان به راحتی آنها را یک مقوله واحد تلقی کرد بلکه تفاوت ها و کارکردهای خاص آنها را باید مورد توجه قرار داد.
وی تصریح کرد: تا دیر نشده باید در سیاستگذاری ها و برنامه های عملیاتی شهرداری در حوزه بافت تاریخی و مذهبی شیراز تجدید نظر اساسی شود و علاوه بر حفظ حریم ابنیه تاریخی، حریم اماکن مقدس و مساجد و هیئات و تکایا و آرامگاه های مشاهیر فرهنگ اسلامی به گونه ای تعیین شود تا از ایجاد کاربری های مغایر با شئونات اماکن دینی و مذهبی جلوگیری شود.
تنوری گفت: شورای اسلامی شهر شیراز، می تواند با تصویب طرح ها، نقش هدایتی خود را ایفا کند تا در آینده سرمایه گذاری های شهرداری و سایر بخش ها از جمله بخش خصوصی به سمت ایجاد اماکن اقامتی و تجاری مناسب فرهنگ زائران سوق پیدا کند.
نظر شما