خبرگزاری شبستان- خراسان جنوبی؛ شیوع ویروس کرونا همچنان با یکه تازی خود در کشورمان علاوه بر دردسرهای متعددی که ایجاد کرده نگرانی‌هایی را در آستانه فصل سرما و همنشینی با بیماری آنفلوانزا به وجود آورده است، چرا که به نظر می رسد فصل سرما وضعیت کاملا متفاوتی را در شرایط شیوع این بیماری همه گیر رقم خواهد زد.
بسیاری از افرادی که ناخواسته به دام بیماری کرونا افتادند روزها و دقایق طاقت فرسایی را پشت سر گذاشتند، لحظاتی که بنا به اظهارات آنها فکر نمی کردند گریبانشان را بگیرد و به این اندازه هم سخت باشد که صد البته از خانه ماندن و سپری کردن اوقات در منزل که برای برخی صرفا گله و شکایت به همراه دارد، بسیار سخت تر بوده است.
این بیماران از لحظات سخت سپری شده بر اثر این ویروس ناشناخته و چند چهره کرونا می گویند تا تلنگری برای بقیه باشد؛ کسانی‌که این بیماری را یا هنوز باور ندارند و یا اینکه آن را جدی نگرفته‌اند و گاه به خاطر زدن یک ماسک ساده هزاران بهانه عنوان می کنند و شاید حاضر به رعایت ابتدایی ترین اصول بهداشتی در این خصوص نباشند.
«ملیحه حبیبی» خانم جوان بیرجندی که چندماه پیش جدال با بیماری کرونا را تجربه کرده است سفره دلش را باز می‌کند و در گفتگو با خبرنگار شبستان می‌گوید: خانواده خواهرم، پدر و مادرم و شوهرم درگیر کرونا شده ایم. من ابتدا کاملا احساس می‌کردم که ضعف بدنی دارم و خیلی بی حال شده‌ام. علائم بیماریمان به مرور زمان شدت می‌گرفت از سرفه های خشک و از دست دادن حس بویایی گرفته تا دردهای داخلی که در استخوان‌های خود احساس می‌کردم. بقیه اعضای خانواده غیر از پدرم نیز علائمی مشابه داشتند و همگی در همان خانه قرنطینه بودیم.
سخت‌ترین قسمت این ماجرا برای او، ابتلای پدرش به ویروس کرونا است. وی می افزاید: اما پدرم سابقه بیماری زمینه ای و تنفسی داشت و از همان ابتدا هر دو ریه او درگیر شده بودند و در بخش مراقبت های ویژه بستری شد و متاسفانه پس از یک هفته جدال با ویروس کرونا نتوانست در برابر سختی های آن طاقت بیاورد. خیلی دلم می سوزد به خاطر شرایطی که بود بدون برگزاری هیچ مراسم تشییع جنازه و یا ختمی، پدرم را به خاک سپردیم. این قضیه شوک روحی خیلی بزرگی به همه اعضای خانواده وارد کرد.
این بهبودیافته بعد از پشت سر گذاشتن تجربه درگیری خانوادگی با کرونا، از مردم می‌خواهد که به خاطر خودشان و اعضای خانواده‌شان توصیه‌های بهداشتی را خیلی جدی بگیرند و بدانند خطر کرونا از آنچه که فکرش را می‌کنند به آنها نزدیک‌تر است.
«فریدون طاهری» یکی دیگر از نجات یافتگان از چنگال ویروس کرونا در خراسان جنوبی است که درباره علائم شروع این بیماری در گفتگو با خبرنگار شبستان توضیح می‌دهد: اوایل اسفندماه علائمی مانند سرماخوردگی داشتم و چند مرتبه برای همین منظور به بیمارستان مراجعه و بنا به تجویز پزشک دارو مصرف کردم.
این بهبودیافته کرونایی ۵۶ ساله از شهرستان سرایان می گوید: پس از چند روز مصرف داروها اما علائمی مانند تب، درد عضلانی، سرفه، بی اشتهایی در من و همچنین همسرم بیشتر می شد، در حالی که ترس از کرونا مانند خوره به جانم افتاده بود ناگزیر مجددا برای درمان به بیمارستان مراجعه کردم و من را برای انجام تست کرونا به محل مربوطه فرستادند و تا آمدن جواب تست ۲ روز در بیمارستان امام علی (ع) سرایان قرنطینه بودم.
وی با اشاره به مثبت بودن نمونه‌اش بیان می کند: با همسرم به بیمارستان ولی عصر (عج) بیرجند منتقل شدیم و چون من بیماری زمینه‌ای قندخون و چربی خون و همسرم نیز سابقه سکته قلبی داشت به مدت ۱۰ روز بستری بودیم. وضعیت همسرش را به خاطر افت شدید اکسیژن خون بسیار بغرنج توصیف می‌کند اما قدردان ایثار و فداکاری پرستاران و کادر درمان است که برای بهبود بیماران کرونایی از جان خود مایه گذاشته اند و به ما روحیه می‌دادند تا سریعتر بر این ویروس منحوس و ترس از آن غلبه کنیم.
طاهری هنوز که هنوز است متوجه نشده با وجود رعایت مسائل بهداشتی و استفاده از ماسک از چه طریقی مبتلا به کرونا شده است، می افزاید: بعد از دریافت درمان‌های اولیه و بهبودی به درمان خانگی رفتیم و ادامه درمان‌ها را درخانه در اتاقی جدا و به دور از محل رفت و آمد دریافت کردیم. حتی استفاده از سرویس بهداشتی و حمام برای ما مشخص شده بود و ظرف غذای ما جدا و پشت در گذاشته می‌شد و فرزندانمان با رعایت اصول بهداشتی از ما مراقبت می کردند.
البته او یادآوری می کند که تست دو فرزند دختر و پسرش نیز که مقداری کم اشتها شده و حس بویایی خود را از دست داده بودند نیز مثبت شد اما با چند روز قرنطینه خانگی خیلی زودتر از ما حالشان بهبودیافته بود. وی که از نزدیک لحظات سخت مرگ برخی از مبتلایان به کرونا را با چشم خود دیده، معتقد است ما آدم‌ها بسیار آسیب‌پذیر هستیم و ممکن است با یک ویروس خیلی زود کلک‌مان کنده شود.
او از مردم عاجزانه می خواهد کرونا را جدی بگیرند: «نمی خواهم کسی را بترسانم اما اصلا فکرش را هم نمی کنید که از کجا و چه طریقی به این بیماری ممکن است دچار شوید خطر کرونا در بیخ گوش است و کوچکترین سهل انگاری باعث می شود که خود و خانواده‌تان گرفتار آن شوید. از مردم عاجزانه خواهش می کنم رفت و آمد با اقوام را به صفر برسانند و حتما از ماسک و دستکش استفاده شود من این دوره را طی کردم و خوب می دانم که اصلا ارزش این ریسک را ندارد که مردم با جان خود بازی می کنند.»
یک شهروند ۳۸ ساله بیرجندی نیز که با کرونا دست و پنجه نرم کرده است، می گوید: وقتی یک روز از خواب بیدار شدم، احساس خستگی به من دست داد. اما رفته رفته احساس سردرد، تب و بدن درد در من شروع شد و نزدیک ظهر همان روز بود که تصمیم گرفتم محل کارم را ترک کنم و به خانه برگردم.
این آقا که مایل به اعلام نامش نیست، می افزاید: به خانه که رسیدم، کمی استراحت کردم ولی از خواب که بیدار شدم، احساس کردم تبم بالا رفته است و وقتی چک کردم دیدم که تب سنج درجه ۳۹.۴ درصد را نشان می دهد. بی‌جهت و بی‌اراده به خود می‌لرزیدم و در بدنم احساس لرزش و بی حسی می کردم به همین دلیل ترس و اضطراب به من دست داد از همین جا بود که درباره ابتلایم به کرونا مشکوک شدم تا اینکه پس از دریافت پاسخ آزمایش مشخص شد که به بیماری کرونا مبتلا هستم. پنج روز در بیمارستان بستری شدم و حالا کاملا حالم خوب شده و به خانه برگشتم اما به دستور پزشکان باید به مدت ۱۴ روز قرنطینه باشم.»
وی که علاوه بر درد بیماری، رنج تنهایی و بدحالی و فوت دیگران بسیار به او نگرانی و استرس وارده کرده است، می گوید: می‌دانی آنقدر تب و بدن درد داشتم که حتی برداشتن یک لیوان آب و خوردن آن هم برایم سخت بود، حالا هم هنوز راه که میروم قفسه سینه ام درد می گیرد و تپش قلب دارم.
البته بسیاری از نجات یافتگان «کووید-۱۹»، گرچه به گفته خود هولناک ترین تجربه زندگی شان را پشت سر گذاشته اند اما درعین حال همه آنها به این باور رسیده اند که کرونا شکست ناپذیر نیست.
«ح- ر» یکی از بیماران خوش شانسی است که پس از نبردی سخت و نفسگیر با کرونا از لبه پرتگاه مرگ بازگشته: «بیماری با تب، سرفه های مداوم شروع شد و به تدریج تنگی نفس گرفته و حس بویایی ام را از دست دادم. با وجود همه این علایم در خانه استراحت می کردم. اما پس از چند روز، سنگینی روی سینه ام باعث شد به بیمارستان بروم. تست کرونایم مثبت بود. همه چیز را تمام شده می دیدم. اما پس از چند روز دارو و درمان کم کم تب قطع شد و با تثبیت وضعیت جسمانی ام، از بیمارستان مرخص شدم. اما پزشکان گفتند برای پیشگیری از انتشار ویروس به مدت ۱۴ روز دیگر در یک اتاق قرنطینه باشم و کمترین ارتباط را با دیگران داشته باشم.
این شهروند بیرجندی بهبودیافته از کرونا می‌افزاید: راستش باید اعتراف کنم که آن روزها مطمئن بودم که زنده نمی مانم. تب امانم را بریده بود و حتی نمی توانستم از جایم بلند شوم. آب و غذا از گلویم پایین نمی رفت. مثل یک شوک بزرگ بود اما خوشحالم که همه چیز به پایان رسید و توانستم کرونا را شکست بدهم.
وی با تاکید بر اعلام مراتب قدردانی خود از کادر پزشکی بیمارستان ولی عصر(ع) بیرجند، به مردم توصیه کرد که بهداشت فردی و اصول پیشگیری را جدی بگیرند چرا که تا واکسن و داروی قطعی برای این بیماری به تولید انبوه نرسد هیچ کسی در امان نیست.
«محمد دهقانی فیروزآبادی» رئیس دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در گفتگو با رسانه ها با اشاره به خیز مجدد ابتلا به کرونا در روزهای اخیر اظهار می کند: البته این روند در استان خراسان جنوبی، خفیف و ملایم است و در سایر استان‌های کشور که مسافرت‌ها خیلی زیاد اتفاق افتاده وضعیت شدیدتری را داریم.
وی با اعلام اینکه تاکنون شمار جانباختگان بر اثر کرونا در این استان به ۱۵۰ نفر رسیده است، می گوید: در حال حاضر ۱۶۶ بیمار با مشکل تنفسی در بیمارستان‌های استان بستری هستند که ۵۵ مورد تست کرونا آنها مثبت است و چهار مورد در بخش مراقبت‌های ویژه بستری هستند.
بر اساس آخرین اطلاعات کرونا در کشور، استان‌های تهران، مازندران، گیلان، قم، اصفهان، خراسان رضوی، آذربایجان شرقی، کرمان، خراسان شمالی، سمنان، یزد، زنجان و قزوین در وضعیت قرمز قرار دارند. همچنین استان‌های آذربایجان غربی، البرز، فارس، لرستان، هرمزگان، اردبیل، بوشهر، کرمانشاه، کهگیلویه و بویراحمد، خراسان جنوبی، مرکزی، ایلام، چهارمحال و بختیاری، گلستان و خوزستان در وضعیت هشدار قرار دارند.
حالا پاییز سخت پیش روست. پاییزی که به گفته وزیر بهداشت احتمال اپیدمی همزمان کرونا و آنفلوانزا وجود دارد و اين مسئله وقتی حادتر می‌شود که بی‌توجهی گروهی از مردم نسبت به پروتکل ها و اصول بهداشتی چون سدی در مقابل پايين آمدن آمار مبتلايان به کرونا قرار گرفته است.
همه آحاد مردم باید به این باور برسند که کرونا در کمین است اگر به شوخی گرفته شود به سرعت زمینت می زند و اگر جدی گرفته شود و به توصیه های بهداشتی عمل شود می توان آن را زمین زد. تجربیات این هفت ماه تلاش های شبانه روز در بخش‌های بهداشتی و درمانی نیز به ما نشان می‌دهد که هر تلاشی بدون همکاری مردم و رعایت پروتکل های بهداشتی میسر نخواهد شد.
نظر شما