به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، «شهناز اشکیان» ظهر امروز(شنبه 5 مهر) در نشست «نقش زنان در دفاع مقدس» که به همت موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران برگزار شد، گفت: در دوران دفاع مقدس شیرزنانی بودند که همسر و پسران خود را تشویق می کردند که به جبهه روند و خود نیز دست به کارهای پشتیبانی می زنند. پدر و سه برادرم در دوران دفاع مقدس راهی جبهه شدند و خودم به عنوان امدادگر به جبهه رفتم. مادرم در ستاد امدادرسانی برای رزمندگان ملافه و لباس می دوخت. در آن دوران هر کس سعی می کرد که سهمی در دفاع مقدس داشته باشد و دین خود را به انقلاب ادا کند.
این رزمنده و امدادگر با بیان اینکه اولین اعزام بنده به جبهه دی ماه سال 1360 به کردستان بود، عنوان کرد: در آن زمان ضد انقلاب ها در کردستان فعالیت داشتند. یک هفته در سنندج ماندم تا شرایط برای انتقال ما به بیمارستان مریوان آماده شود. هر روز آن روزها خاطره و هر لحظه آن خطر بود. دشمن از هیچ جنایتی فروگذار نبود. داعشی که به وجود آمد باقی مانده ضد انقلاب ها بود. دشمن خارجی مشخص است اما ضد انقلاب ها در آن دوران در آموزش و پرورش و بیمارستان ها نفوذ کرده بودند. ترسی که از آنها داشتیم بیشتر از ترس مان از عراقی ها بود. ضد انقلاب ها حتی با سوزن هوا رزمندگان مجروح ما را شهید می کردند. یکی از ماموریت های ما در آن زمان این بود که آثار و نشانه های رزمنده ها را از بین ببریم تا ضد انقلاب متوجه نشود که آنها سپاهی هستند.
همسر سردار مرتضی قربانی با اشاره به اینکه ضد انقلاب ها از ارزش های انسانی به دور هستند، اظهار داشت: در زمانی که عملیات بود ما در بیمارستان خدمت می کردیم. در زمانی که عملیات نبود به مدارس می رفتم و از کارهای تبلیغاتی ضد انقلاب ها جلوگیری می کردم. یکی از ماموریت های ما این بود که سر کلاس درس بنشینیم و از فعالیت نیروهای ضد انقلاب جلوگیری کنیم. در آن زمان هفته ای دو بار با جهاد سازندگی به روستاهای اطراف مریوان می رفتم تا به مردم محروم دارو برسانیم.
وی با اشاره به خاطره ای یادآور شد: یک بار برای امداد به روستایی رفتیم که تقریبا نیم متر برف آمده بود. موقع برگشت آخرین نفری بودم که می خواستم سوار ماشین شوم. راننده مرا ندید و رفت و من هر چه دویدم فایده نداشت. مردم روستا مرا به خانه های خود دعوت کردند. دوستانم که به شهر می رسند متوجه می شوند و به شهید ممقانی اطلاع می دهند و ایشان به احمد متوسیان می گوید. احمد متوسلیان هم دستور می دهد که مرا برگردانند و بدین ترتیب یک ستون نظامی به سراغ من آمدند و مرا برگرداندند.
معاون سازمان نشر آثار و مشارکت زنان در دفاع مقدس خاطرنشان کرد: زنان ما در دوران دفاع مقدس ثابت کردند که می توان عفیف بود و در صحنه هم بود. بین این دو تناقض وجود ندارد. خانم ها در دوران دفاع مقدس با الگوگیری از حضرت زهرا (س) و حضرت زینب(س) به طور عملی نشان دادند که می شود عفیف بود و در صحنه حضور داشت. خانم هایی بودند که در جبهه ها پیک بودند همچون دختر شهید نواب صفوی که با موتور اخبار دشمن را برای خودی ها می آورد. زنان همچنین نقش بسیار مهمی در خرمشهر ایفا کردند. کار انتقال مجروحان به بیمارستان، رسیدگی به مجروحان، نگهبانی از انبارهای مهمات، تغییر جای انبار مهمات و کفن و دفن شهدا در خرمشهر به عهده زنان بود.
نظر شما