به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، امروز 16 مهر روز کودک است و این روز بهانه اي براي ورود به جهان کودکان است، جهانی که برای ورود به آن بايد آگاهي هاي خود را فراموش کنيم و با ناآگاهي هاي کودکانمان همراه شويم.کودکان، برکت زندگی و سرمایه های آینده جامعه به شمار می آیند بنابراین باید با آموزش اصولی به شکل گیری شخصیت آنها و پرورش استعدادهای انها توجه کرد، در سال ۱۹۴۶ بعد از جنگ جهانی دوم در اروپا، مجمع عمومی سازمان ملل به‌منظور حمایت از کودکان، سازمانی به نام یونیسف را ایجاد کرد که نخست «انجمن بین‌المللی ویژهٔ کودکان سازمان ملل» نام گرفت. در سال ۱۹۵۳، یونیسف یکی از بخش‌های دائمی در سازمان ملل متحد شد و روز ۸ اکتبر روز جهانی کودک نام‌گذاری شد. در 9 ماه گذشته شیوع ویروس کرونا منجر به تعطیلی بسیاری از مدارس و مراکز آموزشی کودکان شد و برخی از مدارس بصورت آنلاین این نقصان را برطرف کردند اما آیا کودکان آمادگی فراگیری دروس و مهارت های آموزشی را به صورت آنلاین دارند یا اینکه آموزش آنلاین پاسخگوی نیاز کودکان خواهد بود، کودک با رفتن به مدرسه فرایند اجتماعی شدن را از طریق همسالان یاد می گیرد، بحران کرونا توانسته کودکان بسیای را نیز از آموزش محروم کند چون این کودکان زیر ساخت های استفاده از آموزش آنلاین را نداشته اند، روز جهانی کودک بهانه ای شد تا با «سمیه آوایی خوش» مدرس کودکان پیش دبستانی و کلاس اولی به مشکلات و مزیت های آموزش آنلاین کودکان در مدارس به گفتگو بنشینیم که در زیر می آید:
تغییر شیوه کلاس های آموزشی از حضوری به آنلاین چه موانع و مشکلاتی دارد؟
با شرایط به وجود آمده بخاطر ویروس کرونا نحوه آموزش و برگزاری کلاس های درس در تمام جهان بسیار متفاوت شده که با این تغییر شیوه برگزاری کلاس ها ابزارهای آموزشی نیز به طبع تغییر کرده، یکی از شیوه های آموزشی که در سراسرجهان امروز بوجود آمده است آموزش مجازی یا آموزش از راه دور می باشد که با مشکلات بسیار مواجه است، آموزش مجازی که از طریق ابزار های الکترونیکی از جمله کامپیوتر، گوشی موبایل، تبلت و تلوزیون می باشد معایب و ضعف های بسیاری دارد که این مشکلات هم معلمین و هم دانش آموزان و هم والدین را درگیر خود کرده است، که به آن اشاره خواهم کرد.
آموزش آنلاین در سن پیش دبستانی و دبستان برای مدرس، والدین و کودک باید پروسه بسیار سختی باشد؟
بله درست است، ما در رابطه با مسائل دانش آموزان درمقطع پیش دبستان و دبستان، بخصوص کلاس اول بیشترین مشکلات را داریم، مشکلاتی مثل جذب کودک در کلاس های مجازی در شروع سال تحصیلی را داریم ، بدین گونه که معلم تمام تلاش خود را باید داشته باشد تا بسیار بسیار فعال و پرانرژی حاضر شود تا اینکه برنامه شاد وجذاب باشد و کودک علاقمند شود و پای سیستم کامپیوتر ویا هرگیرنده دیگری بنشید، یعنی اینکه معلم در این مقطع قبل از جایگاه آموزشی و وظیفه آموزشی ابتدا باید مجری و برنامه ساز خوبی باشد و در این راستا از هر ابزار صحیح و مشروعی استفاده کند، مشکل دیگر پس از جذب کودک قانونمند کردن کودک در به رسمیت شناساندن کلاس مجازی به عنوان کلاس درس است که وجود دارد. آموزش قوانین کلاس آنلاین تاحدی سخت است.
آیا قواعد خاصی برای مدیریت کلاس آنلاین وجود دارد؟
قوانین کلاس آنلاین تا حد زیادی با قوانین کلاس حضوری تفاوت دارد از جمله این قوانین، فعال ویا غیرفعال کردن میکروفون ویا دوربین توسط دانش آموز ویا عدم خروج دانش آموز بدون اجازه معلم از کلاس مجازی و یا حضور دانش آموز در کلاس اما بصورت غیر فعال است.
در کلاس آموزش آنلاین زیر ساخت فنی مثل اینترنت بسیار مهم است با این مسئله چگونه می شود کلاس درس را اداره کرد؟
یکی دیگر ازمشکلات دیگری که در آموزش آنلاین وجود دارد سرعت کم اینترنت است، البته مجتمع آموزشی که من به عنوان مدرس در آن مشغول به خدمت هستم هزینه کلانی جهت افزایش سرعت اینترنت و افزایش کیفیت برگزاری کلاسها کرده است، اما در رابطه با اینترنت دانش آموزان هزینه اینترنت مصرفی بسیار زیاد است و گاها کیفیت و سرعت اینترنت از سوی والدین مناست نیست.
کودک سن پیش دبستانی و کلاس اول اصولا کم طاقت تر است مدرس برای اینکه بتواند کودک را جذب کلاس آنلاین کند باید از چه مکانیزمی استفاده کند؟
یک مشکل دیگری که در کلاس آنلاین وجود دارد شرایط سنی کودکان پیش دبستان و کلاس اول است که در این رده سنی کودک از آستانه صبر و حوصله و توان بسیار کمتری برخوردار است، بنابراین معلم باید تلاش کند تا مطالب آموزشی را به شکل مهیج و سرگرم و کوتاه در اختیار دانش آموز قرار دهد، در اینگونه کلاس ها هرچند که ساعت استراحت و برنامه های شاد دیگری بین کلاسهای درسی لحاظ شده است اما باز در ساعات و زنگ های آخر کلاسها شاهد خستگی و بی حوصلگی دانش آموزان هستيم. از دیگر مشکلات نحوه باز خورد تکالیف می باشد، که گاها به دلیل عدم همکاری نوآموزان والدین مجبور انجام تکالیف می باشند، در ابتدای شروع سال تحصیلی عده ای از والدین نگرانی زیادی در محقق شدن فرآیند یادگیری در آموزش مجازی بودند که البته با برگزاری کلاس ها و ملاحظه بازخورد آن مرتفع شد.
آیا شیوه آموزش آنلاین در مدارس دولتی و غیر دولتی متفاوت است؟
البته شیوه و کیفیت آموزش در مدارس متفاوت است که مدارس غیردولتی دقت و تلاش بسیاری در امر آموزش دارند و هزینه های بسیاری جهت کیفیت آموزشی بهتر کرده اند، نکته دیگر این است که در آموزش حضوری مهمترین مهارتی که کودکان می آموختند مهارت های اجتماعی بود که کلاسهای مجازی فرصت داشتن روابط اجتماعی و بودن درکنار همسالان را از بین می برد و همچنین فرصت یادگیری در برنامه های گروهی و تقویت روحیه همکاری و مشارکت را از دست می دهند و وابستگی کودکان به وسایل الکترونیکی به ویژه گوشی تلفن همراه را بیشتر کرده است.
آموزش آنلاین والدین کودک را هم وارد پروسه آموزش کودک کرده است؟
آموزش آنلاین والدین را هم بسیار درگیر کرده است که علاوه مشغله زندگی اکنون مانند یک معلم باید پا به پای دانش آموز درآموزش ها حضور داشته باشند و آموزش دهند با این وجود بخش اعظمی از مادران شاغل هستند که این مسئولیت را سخت تر خواهد کرد چرا که وقتی مادر و پدر بیرون از منزل و سرکار هستند کودکی که تک فرزند است در این رده سنی نمی تواند به تنهایی از ابزار التکرونیکی جهت آموزش استفاده کند و وارد برنامه مورد نظر شود البته تعدادی از دانش آموزان هم اکنون بابرنامه های مورد استفاده آشنایی پیدا کرده و میتوانند به تنهایی وارد شوند اما عمومیت ندارد ونیاز به گذر زمان دارد.
خود معلمان در آموزش آنلاین با چه مشکلات و موانعی روبرو هستند؟
مسائلی که در رابطه با آموزش های مجازی معلمان را درگیر کرده است، اولا ساعاتی که آموزش آنلاین است که معلم درمدرسه حضور دارد و مشغول به کار است که بیشترین انرژی و روحیه شاد را می طلبد پس از پايان کلاس معلم درگیر ساخت و تولید محتوا می باشد هرچند که در تعطیلات تابستان بسیاری از محتوا ها را ساخته باشد اما بازهم روزانه بخش اعظمی از زمانش را صرف تولید محتوای آموزشی اعم از ویدئو، پاورپوینت و یا کاردستی های موثر در نحوه ارائه مطالب می کند و پس از آن بخش اعظمی را باید صرف جوابگویی به سوالات والدین و همچنین بازخورد تکالیف نوآموزان کند.
نظر شما