خبرگزاری شبستان_گیلان؛ مائده فلاحتکار ضیابری/ خبرنگاران همواره در سطح جامعه به دنبال احقاق حق قشرهای مختلف جامعه هستند اما این در صورتی است که به دلیل مشغله‌های زیاد کاری، حقوق خودشان را فراموش می‌کنند، این فراموشی به خودشان برنمی‌گردد، فراموش‌شان می‌کنند چراکه متن قانون اساسی نیز با واژه «خبرنگار» بیگانه است.
این قشر همیشه به عنوان چشم و گوش و بازوان دستگاه های اجرایی در حل مشكلات معرفی شده اند اما مشكلات آنها هیچ گاه به درستی دیده و یا شنیده نشده است.
نبود ثبات شغلی و حقوق ثابت یكی از مهم‌ترین دغدغه‌های صنفی خبرنگاران گیلان است. بیشتر خبرنگاران استان به صورت حق التحریر فعالیت دارند و همین امر سبب شده تا آینده شغلی این قشر در ابهام باشد.
خبرنگاران از گوهر جسم و جان خود برای حل مسائل و مشکلات همنوعان و همکیشان مایه می‌گذارند و لحظه‌ای برای بهبود استانداردهای حیات انسانی آرام ندارند اما همیشه مظلوم واقع می‌شوند و کسی حرفی از احقاق حقوق آنها نمیزند.
اما این جماعت خستگی‌ناپذیر حتی نیم‌نگاهی به انبوه مشکلات و کاستی‌های صنفی و معیشتی خود در طول سال ندارند و شاید تنها و تنها در روز خبرنگار اندک مجالی برای توجه و پرداختن به مسائل و مشکلات خاص خبرنگاران به دست آید آن هم در همان چند روز گفته می‌شود و می‌رود تا سال بعد روز خبرنگار دوباره بیان شود.
حال انتظار می‌رود مسئولان امر پس از گذشت بیش از چهار دهه از عمر نظام پربرکت جمهوری اسلامی، یک بار برای همیشه به صورت ریشه‌ای و اصولی به مشکلات اساسی صنفی و معیشتی خبرنگاران بپردازند و برای تامین نیازهای حداقلی شغل و حرفه خبرنگاری قدمی درخور و شایسته بردارند.
نظر شما