خبرگزاری شبستان؛ هادی دهقانی، گروه اجتماعی: در گذشته تمامی مراحل رشد و تربیت کودکان در کانون خانواده و توسط والدین صورت می‌گرفت؛ در حالی که امروزه بخشی از این مسئولیت بر عهده مراکز آموزشی مانند مهدکودک است. مهدکودک مقطع آموزشی غیر رسمی محسوب می‌شود که در آن با بهره‌گیری از مربیان با تجربه به آموزش مفاهیم اولیه زندگی اجتماعی و پیش‌نیازهای تحصیلی جهت حضور موفق کودکان در مدرسه می‌پردازند. هم اکنون بیش از 16هزار مهدکودک در کشور مجوز فعالیت دارند که بسیاری از آنها سابقه حداقل 20ساله دارد.
صدور پروانه فعالیت مهدکودک ها از سال 80 برعهده سازمان بهزیستی نهاده شده است اما چند ماهی است به دلیل وجود مناقشه بین دو سازمان بهزیستی و وزارت آموزش و پرورش در خصوص مدیریت و نظارت برمهدهای کودک حواشی به همراه داشته که با تذکر مقام معظم رهبری هم همراه بود.
از سال ۸۷ قانونی یک ساله در خصوص تأسیس و اداره مدارس و مراکز آموزش و پرورش غیردولتی در مجلس شورای اسلامی تصویب شد که این قانون طی ۵ سال تمدید و در سال ۹۵ به عنوان قانون دائمی مصوب شد. قانونگذاران اختلاف میان آموزش و پرورش و بهزیستی در خصوص مدیریت مهدهای کودک را با گنجاندن تبصره ای در ماده 2 این قانون به نتیجه رساندند. در تبصره ۲ ماده ۲ این قانون آمده است: "تعیین شاخص های آموزشی و پرورشی، تدوین محتوا و نظارت بر مهدهای کودک از نظر موضوعات آموزشی و پرورشی بر عهده وزارت آموزش و پرورش و صدور مجوز و ارائه برنامه بر عهده سازمان بهزیستی است." بر اساس این قانون تقسیم وظیفه ای میان آموزش و پرورش و مهدهای کودک صورت گرفت. این دوگانگی و نداشتن متولی واحد(همان مبحث مورد نظر مقام معظم رهبری) بر مشکلات افزود.
اعتقاد سازمان بهزیستی بر این بود که مهدهای کودک باید یک متولی داشته باشند تا در درجه اول کودکان این سرزمین و در درجه بعد علاقه مندان به فعالیت در این حوزه منتفع شوند.
پس از این برای حل مشکل مجلس شورای اسلامی و شورای عالی انقلاب فرهنگی جلساتی را برای تصمیم گیری در خصوص یکسان سازی و تعیین تکلیف مدیریت مهدهای کودک برگزار کردند که در نهایت در اوایل بهمن ماه در جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی اساسنامه سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک به تصویب نهایی رسید. که به موجب آن مسئولیت مدیریت و نظارت بر مهد های کودک از بهزیستی سلب و به وزارت آموزش و پرورش واگذار شد البته این واگذاری با تاسیس سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک صورت گرفته است.
حال در این شرایط کرونایی کشور در یک سال گذشته که در همان ماه‌های ابتدایی بسیاری از مهدهای کودک را به تعطیلی کشاند آیا تاسیس سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک شرایط بهتری را برای مهدهای کودک فراهم خواهد کرد.
با توجه به اینکه بر پایه این اساسنامه، راهبری یک دوره سنی جدید بر عهده آموزش و پرورش گذاشته شد و عملا سن 3 تا 6 سال کودکان به آموزش و پرورش و در قالب مقطع پیش دبستانی واگذار خواهد شد با این تفاسیر دیگر برای مهدهای کودک فعال و با سابقه مقرون به صرفه نیست که حیطه فعالیتی خود را بر روی گروه سنی یک تا سه سال قرار دهند چرا که این جامعه هدف بسیار محدود هستند.
گروهی از مدیران مهدهای کودک تهران هفته گذشته با تجمع در مقابل فرمانداری تهران سعی در اعتراض به حقوق تضعیف شده خود کردند.
این هفته نیز یکشنبه دهم اسفند ماه مدیران مهدهای کودک برای اعلام خواسته خود که پذیرش وحفظ موجودیت مهدهای کودک با وضعیت فعلی با حفظ گروه سنی ۰تا۶ سال است در مقابل وزارت آموزش و پرورش و مجلس شورای اسلامی گردهمایی خواهند داشت.
این مدیران که بسیاری از آنها سابقه بیش از 40 ساله در تربیت فرزندان این سرزمین دارند بر این مسئله اعتراض دارند که چرا مهدهای کودک موظف به انتظار تصویب اساسنامه سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک هستند در صورتی که هم اکنون مدارس مجاز به اجرا و جذب و پذیرش کودکان در مقطع پیش دبستانی 3 تا 6 سال قبل از تصویب اساسنامه هستند. در واقع ثبت نام پیش از دبستان درمدارس آغاز شده است که این حق مسلم مهد های کودک بعداز 40 سال می باشدولی هنوز مهد های کودک در این شرایط بلا تکلیف هستند.
نظر شما